ΒΙΒΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ - ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

ΒΙΒΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ

ΜΙΑ ΠΡΩΤΗ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Του Χριστόδουλου Βασιλειάδη,

Διδάκτορος Θεολογίας - Μουσικού

====================

Όλοι παρακολουθήσαμε αυτές τις μέρες από τις τηλεοράσεις τον φονικό σεισμό και το τσουνάμι που ακολούθησε στην Ιαπωνία. Χιλιάδες νεκροί και τραυματίες είναι ο απολογισμός της τραγωδίας αυτής. Παρακολουθώντας αυτή την φυσική καταστροφή δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος που να μη λυπήθηκε και να συμπόνεσε τον Ιαπωνικό λαό. Ακόμη όμως τα κακά έπονται. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γίνει έκρηξη στον πυρηνικό αντιδραστήρα και έτσι να έχουμε πλέον μια βιβλική καταστροφή.

Βλέποντας με το ανθρώπινο μάτι την καταστροφή αυτή διερωτόμαστε γιατί να συμβαίνουν αυτά: θάνατοι, τραυματίες, ξεσπιτωμός, εξαφανίσεις περιοχών από το χάρτη, όλα αυτά συνθέτουν το σκηνικό της εικόνας αυτής. Πώς επιτρέπει ο Θεός να συμβαίνουν τέτοια κακά στην ανρθωπότητα; Γιατί δεν επεμβαίνει και να ελευθερώσει το ανθρώπινο γένος από τις καταστροφές αυτές. Δεν «λυπάται» ο Θεός τον άνθρωπο;

Όμως, κατ’ αρχήν, πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στην σωστή σειρά τους έτσι ώστε να τα βλέπουμε από την σκοπιά της αιωνιότητας και όχι από τη σκοπιά της προσωρινότητας. Σύμφωνα με την θεολογία της Εκκλησίας μας, ότι γίνεται στον παρόντα μάταιο κόσμο είναι είτε οικονομία Θεού είτε παραχώρηση Θεού.

Οικονομία Θεού είναι όταν διαπράττεται το θέλημα του Θεού από τον άνθρωπο. Παραχώρηση Θεού είναι όταν διαπράττεται κάτι κακό και ο Θεός, διατηρώντας την ελευθερία του ανθρώπου, παραχωρεί έτσι ώστε να γίνει αυτό το κακό.

Όμως ο Θεός δεν μένει μέχρι εδώ: και από το πικρό θα βγάλει γλυκύ. Μέσα από τα κακά που συμβαίνουν τορνεύει την ψυχή του ανθρώπου και τον δυναμώνει, έτσι ώστε να εξέλθει νικητής στον αγώνα εναντίον του κακού εαυτού του, εναντίον του διαβόλου και εναντίον του κόσμου, ο οποίος «εν τω πονηρώ κείται».

Ασφαλώς ο Θεός δεν δημιούργησε το κακό αλλά ότι κακό υπάρχει στη φύση του ανθρώπου ή στο φυσικό περιβάλλον γενικά είναι προϊόν μεταπτωτικό. Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο και το φυσικό περιβάλλον «καλά λίαν», όπως αναφέρει η Αγία Γραφή. Μέσα όμως στην ελευθερία του ο άνθρωπος επέλεξε την αμαρτία αντί την αγιότητα, το κακό αντί το καλό. Σεβόμενος ο Θεός την ελευθερία του ανθρώπου τον αφήνει να ζήσει με τις επιλογές που έκανε. Όμως παράλληλα τον βοηθά με κάθε μέσο και τρόπο έτσι ώστε να ξανακερδίσει την παραδείσια κατάσταση. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Θεός Λόγος, το δεύτερο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, σαρκώνεται για να θεοποιηθεί ο άνθρωπος. Έτσι με την ανάσταση του Κυρίου θεώνεται εν δυνάμει ολόκληρη η ανθρώπινη φύση και έτσι αποκτά ο άνθρωπος τη δυνατότητα, αν το θελήσει ο ίδιος, να ξαναζήσει κοντά στο Θεό, μέσα στη χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Τώρα εύλογα θα μπορούσε να διερωτηθεί κάποιος τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη βιβλική καταστροφή που συνέβηκε στην Ιαπωνία.

Όπως έχουμε ήδη αναφέρει δεν πρέπει να βλέπουμε τα γεγονότα της παρούσης ζωής με το φακό της προσωρινότητας αλλά υπό το πρίσμα της αιωνιότητας. Η ουσία της ζωής του ανθρώπου δεν συνίσταται στο να ζήσει 70-80 χρόνια μακριά από το Θεό μέσα στην αμαρτία αλλά να ζήσει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και κοντά στο Χριστό, έτσι ώστε να βιώνει από την παρούσα ζωή την παραδείσια κατάσταση.

Οι δυσκολίες της ζωής, οποιοδήποτε όνομα και αν έχουν, σκοπό έχουν να μας βοηθήσουν να ζήσουμε πιο κοντά στο θέλημα του Θεού. Όταν ο άνθρωπος ζει χωρίς προβλήματα, τότε είναι που συνήθως υφίσταται το βασικό πρόβλημα: η απουσία Θεού. Αντίθετα μέσα από τα προβλήματα του παρόντος αιώνος του απατεώνος η ψυχή εξαγνίζεται, καθαρίζει και περνά μέσα από το καμίνι της δοκιμασίας, έτσι ώστε να εξέλθει δυνατότερη και πιο κοντά στο Θεό.

Τελικά η δοκιμασία που περνά ο Ιαπωνικός λαός μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους είτε στο πλησίασμα στο Θεό είτε στην απομάκρυνσή τους από το Θεό. Αυτό επαφίεται στον κάθε άνθρωπο να κάνει τις επιλογές του. Δεξιά και αριστερά του εσταυρωμένου Χριστού υπάρχουν δύο ληστές. Ο ένας κατάγεται στον Άδη και απομακρύνεται από τη χάρη του Θεού ενώ ο άλλος ανάγεται στον Παράδεισο και γίνεται ο πρώτος ένοικός του.

Αυτού το παράδειγμα (του καλού ληστή) ας ακολουθήσουμε και εμείς έτσι ώστε μέσα από τις ποικίλες δυσκολίες και προβλήματα της ζωής να εξέλθουμε δοκιμώτεροι και να κληρονομήσουμε από αυτή τη ζωή τη βασιλεία του Θεού. Σήμερα είναι ο Ιαπωνικός λαός που περνά μεγάλη δοκιμασία αύριο σίγουρα θα είναι κάποιος άλλος. Γιατί εμείς πρέπει να εξαιρούμαστε του κανόνα; Αύριο μπορεί να είμαστε ΕΜΕΙΣ. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε με τη χάρη του Θεού οποιεσδήποτε δυσκολίες μας φέρει η ζωή. Αυτό είναι και το νόημα που έχει η παραβολή του σπορέως. Οι βαθιές ρίζες που έχει ο καλός σπόρος, που έπεσε στην εύφορη γη μέσα από τις δυσκολίες που παρουσιάζονται θα καρποφορήσει καρπούς γλυκείς.

Αυτές είναι μερικές σκέψεις γύρω από τη δοκιμασία που περνά ο Ιαπωνικός λαός και ας ευχηθούμε να επιλέξουν ελεύθερα όχι να βρίζουν το Θεό για τα κακά που δοκιμάζουν αλλά όπως ο Ιώβ να δοξάζουν το Θεό: «Είη το όνομα Κυρίου ευλογημένον»!