"ΜΕΤΑΦΕΡΟΜΕΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ"

“ΜΕΤΑΦΕΡΟΜΕΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ”

“Ἰερουσαλὴμ Ἰερουσαλήμ͵ ἡ ἀποκτείνουσα τοὺς προφήτας καὶ λιθοβολοῦσα τοὺς ἀπεσταλμένους πρὸς αὐτήν͵ ποσάκις ἠθέλησα ἐπισυναγαγεῖν τὰ τέκνα σου͵ ὃν τρόπον ὄρνις ἐπισυνάγει τὰ νοσσία αὐτῆς ὑπὸ τὰς πτέρυγας͵ καὶ οὐκ ἠθελήσατε. Ἰδοὺ ἀφίεται ὑμῖν ὁ οἶκος ὑμῶν ἔρημος” (Ματθ. κγ’ 37- 38).

Του Θεολόγου Ιωάννη Ρεντζίδη

=============

Α. Πρωτεύουσα του Ελληνισμού

Εις όλους τους Έλληνες αρέσει να αναφέρονται στην πανορθόδοξο και στην παγκόσμιο θέση του Ελληνισμού.

Στο διάβα των αιώνων Πρωτεύουσες των Πανελλήνων υπήρξαν, κατά χρονική διαδοχή, οι Μυκήνες, η Αθήνα, η Σπάρτη, η Θήβα, η Πέλλα, η Κωνσταντινούπολις και σήμερα πάλι η Αθήνα.

Αναμφιβόλως για σήμερα, η Αθήνα συνιστά την Πνευματική και Πολιτική Πρωτεύουσα των Πανελλήνων. Κατά συνέπεια, αυτή οφείλει να λειτουργεί ως πρότυπο Ελληνικού πολιτισμού, κλασσικής παιδείας και κουλτούρας, κυρίως δε ως οδηγητικό πρότυπο Ορθοδόξου πνευματικότητος.

Ένα αδήριτο ερώτημα προβάλλει εδώ. Η Πνευματική και Πολιτική ηγεσία των Αθηνών έχει συνείδηση της αποστολής της; Εμείς αρνούμεθα να αποδεχθούμε οποιαδήποτε οδυνηρή απάντηση πάνω σ’ αυτό!

Είναι προφανές ότι, η Πνευματική Πρωτεύουσα δεν βρίσκεται εκεί όπου γίνονται αδικίες και ανομίες ντυμένα με τον μανδύα της νομιμότητος. Εκεί όπου δεν βασιλεύει η διακονία της αγάπης, αλλά η δυναστεία της όποιας εξουσίας. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις αρμόζουν τα ελεγκτικά και αφυπνιστικά λόγια του Κυρίου: “Καὶ εἶπεν αὐτοῖς͵ Ὑμεῖς ἐστε οἱ δικαιοῦντες ἑαυτοὺς ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων͵ ὁ δὲ Θεὸς γινώσκει τὰς καρδίας ὑμῶν· ὅτι τὸ ἐν ἀνθρώποις ὑψηλὸν βδέλυγμα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ” (Λουκ. ιστ’ 15).

Β’. Πνευματικές Πρωτεύουσες του κόσμου

Ερωτά κανείς. Ποία είναι η Πρωτεύουσα ολοκλήρου του κόσμου; Δεν γνωρίζουμε εάν υπάρχει πραγματική Πνευματική Πρωτεύουσα της Οικουμένης. Όμως, όλες οι μεγάλες Πρωτεύουσες και οι σύγχρονοι πολιτισμοί στηρίζονται στις κολώνες του Ελληνικού και Χριστιανικού Πολιτισμού. Αυτό καταδεικνύεται από πολλά στοιχεία. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι, αυτή η αλήθεια εμφαίνεται από το γεγονός ότι στα παγκόσμια περίλαμπρα παλάτια της εξουσίας και του πλούτου κυριαρχούν οι αρχαιοελληνικές κολώνες (π.χ. στο Λευκό οίκο, ήτοι στην Ουάσιγκτον, στο Βιτωριάνο, ήτοι στον Άγνωστο στρατιώτη της Ρώμης, στη Wall Street, ήτοι στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και αλλαχού).

Ας ταξιδεύσουμε στα βάθη των αιώνων. Το 657 π.Χ. ο Βύζας, γιος του βασιλιά Νίσου των Μεγάρων ίδρυσε μια νέα πόλη, στην οποία έδωσε το όνομά του. Το Βυζάντιο. Σύμφωνα με τον Στράβωνα (64 π.Χ.-23 μ.Χ.), οι Μεγαρείς έφτασαν εκεί υπακούοντας σ' ένα συμβουλευτικό χρησμό, που αποκαλούσε "τυφλούς" τους συμπολίτες τους, που λίγα χρόνια πριν, το 685 π.Χ., είχαν ιδρύσει στην ασιατική ακτή του Βοσπόρου την Χαλκηδόνα “στη χώρα των τυφλών”. Πράγματι, κατά μιαν έννοια ήταν «τυφλοί», καθώς δεν είχαν αντιληφθεί ότι η περιοχή, που βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το σημείο, που οι ίδιοι είχαν αποικήσει ήταν ιδανικότερη και διακρινόταν για τη στρατηγική της θέση. Κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Βύζας θεμελίωσε μια από τις πιο σημαντικές πόλεις στην ιστορία της ανθρωπότητας, την μετέπειτα Κωνσταντινούπολη.

Ο Ιστορικός Σουετώνιος (75-120 μ. Χ.) αναφέρει ότι ο περίφημος Καίσαρ σχεδίαζε να μεταφέρει την πρωτεύουσα από την Ρώμη στην Αλεξάνδρεια ή στο Ίλιον.

Δεν γνωρίζουμε εάν ο Μέγας Κωνσταντίνος (273-337 μ.Χ.) γνώριζε τα σχέδια τού Καίσαρος, αλλά αυτός ανήγειρε την Βασιλίδα των πόλεων την Κωνσταντινούπολη.

Ως χριστιανοί πρέπει να έχουμε οράματα και ελπίδες. Να προσβλέπουμε όχι κοντόφθαλμα αλλά τηλαυγώς προς τις Πνευματικές Πρωτεύουσες. Είναι όμως προφανές πώς, αυτός πού δεν οραματίζεται, τότε κατά τον Σοφοκλή, “τυφλὸς τά τ΄ ὦτα τόν τε νοῦν τά τ΄ ὄμματ΄ εἶ” (Οἰδίπους Τύραννος).

Γ’. Μεταφερομένη Πρωτεύουσα τού Μεγάλου Αλεξάνδρου

Ίσως κάποιος βιαστεί να μας ψέξει γιατί δεν καταγράψαμε την Πρωτεύουσα του μεγαλυτέρου κατακτητού των αιώνων, του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο Έλλην αυτός βασιλιάς δεν διέθετε Πρωτεύουσα, αλλά συγκροτούσε μία Μεταφερομένη Πρωτεύουσα για την διαρκώς αυξανομένη και μεταβαλλομένη Αυτοκρατορία του. Πρωτεύουσα ήτο το διαρκώς μετακινούμενο στρατόπεδό του.

Το στρατόπεδο του Αλεξάνδρου υπήρξε ένας συνδυασμός Αυλής και Πολεμικού Στρατοπέδου. Ήτο μία φανταστική κινητή Πρωτεύουσα που έστελνε αισθητούς και δραστικούς προς κάθε κατεύθυνση τους σφριγηλούς παλμούς της.

Δ’. Πρωτεύουσα της Πανορθοδοξίας

Σ’ αυτό το σημείο τίθεται το ερώτημα: Πού και ποιά είναι η Πρωτεύουσα της Πανορθοδοξίας στον κόσμο;

Η Εκκλησία αποτελεί κατ’ εξοχήν ένα Ασύνορο Κράτος τού Θεού, πού διαρκώς μεταβάλλεται και αυξάνει. Προφανώς σ’ αυτό το μεταβαλλόμενο Ασύνορο Κράτος μεταφερομένη είναι και η Πρωτεύουσά του. Η Πρωτεύουσα της Πανορθοδοξίας είναι μία κινητή Πρωτεύουσα, όπου ευρίσκεται ο Βασιλεύς-Πανάγιο Πνεύμα. Τουτέστιν ο τόπος, (είναι αδιάφορο εάν είναι κάποια γνωστή πόλις, ή άσημο βουνό, ή μακρινή έρημος) όπου ζουν και αναπνέουν Άγιες Μορφές, χαρισματικοί Πατέρες και Μητέρες. Εκεί όπου περπατούν Επίγειοι Άγγελοι και Ουράνιοι άνθρωποι. Εκεί όπου πνέουν Πνευματέμφορες και Πνευματοκίνητες Υπάρξεις. Εκεί όπου κυριαρχούν όχι οι γαλαζοαίματοι τού κόσμου, αλλά οι Πρίγκιπες της Αγιότητος. Εκεί πού περπατούν Άγιοι!

Φρονούμε, πώς Πνευματική Πρωτεύουσα είναι μία σύνθεση και ένας συγκερασμός τόπων όπου ζουν πολλοί Άγιοι. Μία ιδιότυπος “Ομοσπονδιακή Πρωτεύουσα συντιθέμενη από επί μέρους Πρωτεύουσες”.

Όλοι οι ευλαβείς χριστιανοί, Κληρικοί, Μοναχοί, Λαϊκοί, αυτήν οφείλουμε να ανεύρουμε. Σ’ αυτή να “Κατοικούμε”, διά των Ιερών Μυστηρίων, διά της προσευχής και δια της κοινωνίας με τους ζώντες αγίους. Πρέπει να έχουμε την αυτοσυνειδησία ότι κατοικούμε στην από δω πλευρά τού ουρανού, αλλά συνάμα ότι “οὐκ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν͵ ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν” (Εβρ. ιγ’ 14).

Ἀθῆναι 1-12-2010