ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΠΤΗΝΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ...ΓΛΩΣΣΟΦΟΝΟΙ

ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΠΤΗΝΟΥ ΚΑΙ ...ΟΙ ΓΛΩΣΣΟΦΟΝΟΙ

Τοῦ Χρήστου Γιανναρᾶ

================

Καθρέφτης τῆς νοητικῆς ἐπάρκειας εἶναι, συνήθως, τὸ βλέμμα, ἡ φυσιογνωμικὴ ἔκφραση. Τὸ ἄγλωσσο βλέμμα, σχεδὸν βλέμμα πτηνοῦ, τὸ χαμόγελο ποὺ εἶναι μόνο σύσπαση καὶ καθόλου φωτισμὸς τοῦ προσώπου, ἀκυρώνουν ἀκόμα καὶ τὴν πιθανὴ ὀξύνοια, τὸ τάνυσμα τῶν εὐγενεστέρων προθέσεων. Καὶ ὅταν ἀπὸ αὐτὴ τὴ φυσικὴ μειονεξία ἀπαιτοῦν οἱ συντάκτες τῶν προεδρικῶν ρητορευμάτων τὴν ἡγεμονικὴ χρήση πρώτου ἑνικοῦ προσώπου («δὲν θὰ ἐπιτρέψω», «θὰ κάνω, «θὰ δείξω»), τὸ ἀποτέλεσμα εἶναι, κυριολεκτικά, εὐτράπελο.

Ὅμως ἐμεῖς σήμερα, οἱ ἑλληνώνυμοι κάτοικοι τοῦ βαλκανικοῦ νότου, δίχως τὴν παραμικρὴ πιὰ ἱκανότητα ἀξιολόγησης ποιοτήτων καὶ συνείδησης εὐθυνῶν, ἀναθέτουμε στὸν πρῶτο τυχόντα (χωρὶς ὑπερβολὴ) φορέα φανταχτεροῦ ὀνόματος νὰ διαχειριστεῖ, ὄχι ἁπλῶς τὴν οἰκονομική μας ἐπιβίωση, τὴν ἐλευθερία ἢ τὴν ὑποδούλωσή μας, ἀλλὰ καὶ θησαυρίσματα παναθρώπινης σημασίας καὶ σπουδαιότητας: Ἂν θὰ ἐπιβιώσει ζωντανὴ ἡ γλώσσα (τὸ βιωματικὸ φορτίο τῶν λέξεων καὶ ἡ συντακτικὴ εὐγλωττία) τοῦ Ἡράκλειτου, τοῦ Ἀριστοτέλη, τοῦ Μελωδοῦ Ρωμανοῦ, ἂν θὰ σωθεῖ ὡς μέτρο καὶ στόχος τῆς ἀνθρώπινης συνύπαρξης ἡ ἀθηναϊκὴ δημοκρατία καὶ ἡ ἑλληνορωμαϊκὴ οἰκουμένη, ἂν ἡ θάλασσα καὶ τὸ ἀρχιπέλαγος τοῦ Αἰγαίου, ποὺ κάποτε γέννησαν τὴν κριτικὴ σκέψη καὶ τὴν ἀποκαλυπτικὴ Τέχνη, θὰ παραδοθοῦν ἢ ὄχι στὸν βιασμὸ καὶ στὴν ἀσέλγεια τοῦ ἀλητοτουρισμοῦ καὶ τῆς ἄντλησης πετρελαίων.

Ἀλλοίμονο, εἶναι ἀδύνατο νὰ ὑπάρξει Δικαστήριο Ἐγκλημάτων κατὰ τῆς Ἀνθρωπότητας γιὰ νὰ δικάσει τοὺς ἑλλαδίτες πρωθυπουργοὺς ποὺ ἀπεμπόλησαν τὸ Αἰγαῖο, ἐπέβαλαν τὴ μονοτονικὴ γραφὴ τῆς γλώσσας, τὸν οἰκιστικὸ ἐκβαρβαρισμὸ τῆς χώρας, παζαρεύουν γιὰ ψήφους τὴ Θράκη, ἔστησαν στὴ σκιὰ τοῦ Παρθενώνα τὴ νεοπλουτίστικη γυφτιὰ τοῦ κ. Τσουμί.

Καὶ σκοτώνουν κάθε μέρα τὸ τελευταῖο ἀπομεινάρι ἑλληνικότητας: τὴ γλώσσα.

ΠΗΓΗ: ἐφημ. «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», 12.12.10

ΣΧΟΛΙΟ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»: Αὐτὴ ὅμως ἡ κατακρεούργηση, ἡ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΗ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΡΕΙΣ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ “γλωσσο…φονία” καὶ ὅλα τὰ ἄλλα δεινὰ λαμβάνουν χώρα μὲ τὴν εὐλογία τῶν ἄλαλων, χαυνωμένων (τέως Ἑλλήνων) πολιτῶν. Λίαν συντόμως θὰ ἀποτελεῖ πρόκληση καὶ ρατσισμὸ ἡ χρήση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας. Θὰ προσβάλλονται οἰ πολυαριθμότεροι μετανάστες!

ΠΗΓΗ:

Χριστιανική Βιβλιογραφία