ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΥ ΚΩΧ

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΚΑΡΔΙΝΑΛΙΟΥ ΚΩΧ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=============

Αποκαλυπτική συνέντευξη έδωσε πρόσφατα (17/12/2010) στο πρακτορείο “ΑΜΗΝ” ο Καρδινάλιος Kurt Koch Πρόεδρος του Ποντιφικού Συμβουλίου για την ενότητα των Χριστιανών.

Η συνέντευξη είναι αποκαλυπτική ως προς τα ακόλουθα:

1.) Οι Παπικοί θεωρούν τη συνάντηση Αθηναγόρα και Πάπα Παύλου ΣΤ΄ως την κορυφαία στιγμή του διαλόγου πάνω στην οποία προσπαθούν να στηρίξουν την ένωση Παπισμού και Ορθοδοξίας. Επομένως αναμένουν την άνευ όρων παραίτηση των Ορθοδόξων από την αλήθεια, όπως ακριβώς αντιλαμβανόταν την ένωση ο Πατριάρχης Αθηναγόρας.

2.) Η εμβάθυνση στην “αγάπη και στη φιλία”, στις οποίες αναφέρεται ο καρδινάλιος Κώχ, σημαίνει συνέχιση με κάθε τρόπο του λεγόμενου “λαικού οικουμενισμού”. Δηλαδή να συνεχιστούν και να ενταθούν οι συμπροσευχές, οι λειτουργικοί ασπασμοί, η παρουσία στη θρονική εορτή του Βατικανού και του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως κτλ. ώστε σιγά - σιγά ο κόσμος να συνηθίσει στην ιδέα ότι ο Παπισμός και η Ορθοδοξία είναι “αδελφές Εκκλησίες”. (Βλέπε και συμφωνία του Μπαλαμάντ, η οποία συνάδει με το στρατηγικό σχέδιο της Β΄ Βατικάνειας Συνόδου αναφορικά με τις Ανατολικές Εκκλησίες).

Με άλλα λόγια ο εξουνιτισμός των Ορθοδόξων είναι ο στόχος τους και το νερό μπήκε στο αυλάκι, όπως ομολογεί ο Καρδινάλιος Κώχ.

Προσέξτε τι ακριβώς λέγει: “Δεν έχουμε φθάσει ακόμη στην πλήρη ένωση των Εκκλησιών” ο έστιν μεθερμηνευόμενον διανύσαμε αρκετή απόσταση έστω και αν ακόμη δεν φθάσαμε στο τέρμα!!!

Γιατί το λέγει αυτό, αφού από ορθοδόξου πλευράς - δημόσια τουλάχιστον - δεν δίνεται αυτή η εντύπωση; Επειδή το Βατικανό ΕΝΑ σχέδιο έχει για τη λεγόμενη “ένωση των Εκκλησιών”: Την εξουνιτοποίηση των ορθοδόξων! Και αφού αυτό στο σχέδιο συντελείται με τον “λαικό οικουμενισμό” ο διάλογος για τους Παπικούς προχωρά καλά.

3.) Προσέξτε επίσης στην αναφορά του Καρδινάλιου στις “αδελφές Εκκλησίες” και στους “δύο πνεύμονες”. Τα θεωρεί “κεκτημένα” του διαλόγου έστω και αν τη συμφωνία του Μπαλαμάντ απέρριψαν σχεδόν στο σύνολό τους οι Ορθόδοξες Εκκλησίες! Εστω και αν το κακόδοξο εκκλησιολογικό κείμενο της Ραβέννας ουδέποτε αξιολογήθηκε από τις συνόδους των Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Είναι χαρακτηριστική εν προκειμένω η δήλωση του Σεβασμιότατου Περγάμου Ιωάννη Ζηζιούλα ότι όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες δέχονται κατά κάποιο τρόπο το κείμενο της Ραβέννας μια δήλωση που προκαλεί θυμηδία επειδή το κατά κάποιο τρόπο θυμίζει τη γνωστή ρήση “ολίγον έγκυος”! Αν είναι ποτέ δυνατόν να αγνοεί ο Αγιος Περγάμου ότι στα δογματικά θέματα το κατά κάποιο τρόπο σημαίνει πλήρη διαφωνία. Αλλο ομοούσιος και άλλο ομοιούσιος! Πώς να το κάνουμε Σεβασμιότατε!;

4.) Προσέξτε ένα πολύ επικίνδυνο σημείο της συνέντευξης του Καρδινάλιου. Είπε συγκεκριμένα: “Στην Βιέννη ανέκυψαν δυσκολίες μα είμαι σίγουρος ότι έχουμε βρει τον δρόμο για το καλό μέλλον του διαλόγου”. Εμείς φυσικά ελπίζουμε ότι δεν τον βρήκαν το δρόμο, επειδή με τα μυαλά που κουβαλούν οι Παπαικοί, αν τα βρήκαν σημαίνει ότι δεν τα βρήκαν κατά Θεόν.

Η δήλωση αυτή είναι τουλάχιστον ανησυχητική προπαντός επειδή ο επόμενος σταθμός περιοδείας του Καρδινάλιου Κώχ σε Ορθόδοξες Εκκλησίες είναι το Πατριαρχείο Ρωσίας εξαιτίας της αντίδρασης του οποίου κυρίως ακυρώθηκαν τα άνομα σχέδια των Οικουμενιστών στην Πάφο και στη Βιέννη!

5.) Το παρήγορο σημείο της συνέντευξης του Καρδινάλιου είναι το ακόλουθο: “Εδώ και δύο χρόνια είχαμε επιχειρήσει μια ιστορική προσέγγιση στο ζήτημα του διαλόγου, αλλά συνειδητοποιήσαμε ότι οι Ορθόδοξοι αντιμετωπίζουν την ιστορία με διαφορετικό τρόπο από εμάς τους καθολικούς. Επειδή τα διάφορα ζητήματα είναι πολύ δύσκολα και υπάρχει ανάγκη εξειδικευμένων ιστορικών, οι ορθόδοξοι πρότειναν ένα θεολογικό κείμενο βασισμένο στο πρωτείο και την συνοδικότητα. Γιατί ακριβώς η συνοδικότητα είναι το κεντρικό θέμα για τους ορθοδόξους ενώ για τους καθολικούς το κεντρικό θέμα είναι το πρωτείο. Κατά συνέπεια η μεγάλη πρόκληση για το μέλλον συνίσταται στο πώς να συνθέσουμε αυτές τις δυο πραγματικότητες μαζί”.

Πολύ παρήγορη ομολογία του Καρδινάλιου Κωχ. Προσπαθούν, λέγει, να συνθέσουν το πρωτείο εξουσίας του Παπισμού με το συνοδικό θεσμό. Με άλλα λόγια προσπαθούν να τετραγωνίσουν τον κύκλο! Δεν γίνεται! Με τίποτα!

Σε τελευταία ανάλυση είτε οι Παπικοί θα αρνηθούν την “Πέτρεια” αντίληψη περί "πρωτείου", που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του Βατικανού, είτε οι Ορθόδοξοι θα αρνηθούν το συνοδικό θεσμό της Εκκλησίας.

Αποκλείεται να συνθέσεις το άσπρο με το μαύρο. Στο τέλος θα βγεί γκρίζο που δεν θα πείθει κανένα!

Ούτε οι αλχημείες του Μητροπολίτη Περγάμου για να στηρίξει το πρωτείο του Πάπα στον εντελώς άσχετο με το θέμα 34ον Αποστολικό Κανόνα βοηθούν τους Παπικούς και τους Οικουμενιστές για την τερατογενή αυτή εκκλησιολογική σύνθεση, ούτε τίποτα άλλο.

Δυοίν θάτερον: Η οι Ορθόδοξοι θα πουλήσουν τα "πρωτοτόκια" της συνοδικότητας ή οι Παπικοί θα θάψουν εκατό οργυιές κάτω από το χώμα τον παπικό θεσμό. Αλλιώς ο διάλογος δεν πηγαίνει πουθενά!

Πόσο εύκολο άραγε είναι να γίνει το ένα ή το άλλο;

6.) Στην ερώτηση πώς βλέπουν οι Παπικοί τους ορθόδοξους ο καρδινάλιος απάντησε: “Οι Ορθόδοξοι έχουν διατηρήσει τις δομές, τη νοοτροπία της Αρχαίας Εκκλησίας. Εμείς οι καθολικοί βρισκόμαστε σε κίνδυνο να ξεχάσουμε αυτήν την πραγματικότητα. Και εάν ακόμη η ρήξη ανάμεσα σε αυτές τις Αρχαίες Ορθόδοξες Εκκλησίες έγινε περισσότερο από μια χιλιετία, έχω την αίσθηση ότι βρίσκομαι σαν στο σπίτι μου, όταν τις επισκέπτομαι. Με τους Προτεστάντες, καίτοι διαχωριστήκαμε μόλις πριν από 400 χρόνια, είναι μια άλλη πραγματικότητα”.

Εκ πρώτης όψεως μπαίνει κάποιος στον πειρασμό να θεωρήσει ότι ο Καρδινάλιος μας θεωρεί Κάφρους και μας επαινεί υπέρμετρα για να μας καλοπιάσει. Αφού ο Καρδινάλιος έχει τόσο υψηλή υπόληψη για την Ορθοδοξία και την θεωρεί ως το αληθινό σπίτι του χριστιανού τι περιμένει και δεν γίνεται ορθόδοξος; Αφού η Ορθοδοξία είναι το αληθινό σπίτι της χριστιανωσύνης, ο οίκος του πατρός κάθε ψυχής, γιατί "λιμώ απόλλυται" με τα ξυλοκέρατα του Παπισμού; Γιατί δεν βαφτίζεται ορθόδοξος χριστιανός;

Το λέγω αυτό επειδή και οι Πριμάτοι του Αγγλικανισμού - όχι μονον ο "Δρυίδης" αλλά και οι προκάτοχοί του - έχουν πυργώσει διθύραμβους υπέρ της Ορθοδοξίας! Και το αποτέλεσμα; Δυστυχώς όχι μόνον δεν έγιναν ορθόδοξοι αλλά χειροτονούν γυναίκες και ομοφυλόφιλους ιερείς και επισκόπους, ενώ ορισμένοι επίσκοποί τους αρνούνται τη θεότητα του Κυρίου και την Ανάστασή Του!!!

Το θέμα έχει βαθύτερη και πολύ πιο σκοτεινή πλευρά, την οποία είχε επισημάνει ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος στο άρθρο του “Ο αρξάμενος διάλογος και οι εξ αυτού κίνδυνοι” (Τα δύο άκρα, Εν Αθήναις 1986, σσ. 40-47). Οι Παπικοί έγραψε, ο μακαριστός Γέροντας, δεν αρνούνται ότι η Ορθοδοξία βρίσκεται πιο κοντά στα έθη της αρχαίας Εκκλησίας. Δεν αποκλείεται, για χάρη εντυπωσιασμού, να κάνουν κάποιες θεαματικές κινήσεις επαναφοράς αρχαίων εθίμων, χωρίς να αλλοιώσουν όμως την περί κτιστής χάριτος κακοδοξία των μυστηρίων τους, με στόχο να καταχτήσουν τους στόχους του στο διάλογο.

7.) Ας προσέξουμε επίσης αυτά που λέγει ο Καρδινάλιος για τους “δυο πνεύμονες” που "είναι αναγκαίοι για να αναπνέει η Εκκλησία!!! Ούτε μαθητής του Μητροπολίτη Μεσσηνίας να ήταν!!! Το δόγμα ή μάλλον η κακοδοξία της “διηρημένης Εκκλησίας” σε όλη της την απέχθεια!

8.) Πόσο εξυπηρετεί εγκοσμιοκρατικές αντιλήψεις η προσέγγιση του Καρδινάλιου για “την ένωση των Εκκλησιών” φαίνεται από την εξής απάντηση που έδωσε: “Εάν, ισχυρίζεται, οι Εκκλησίες δεν παρουσιάζονται με μία κοινή γλώσσα, δεν θα έχουν τίποτα να πούνε στην κοινωνία μας. Γι’ αυτό και η παρουσία των Εκκλησιών στην κοινωνία, εξαρτάται από το οικουμενικό κίνημα”.

Απορεί κανείς και εξίσταται για τον κυνισμό του Καρδινάλιου Κωχ ο οποίος ομολογεί ότι η ένωση πρέπει να επιδιωχθεί για εγκοσμιοκρατικούς λόγους. Ούτε που αντιλαμβάνεται ότι η Εκκλησία μπορεί να μιλήσει στον κόσμο ΜΟΝΟΝ με την αλήθεια του Χριστού και με την αγιότητα! Οχι με κούφιες διακηρύξεις και ψευδεπίπλαστες ενώσεις που θυμίζουν συνεταιρισμό ή εμπορική επιχείρηση.

9.) Τέλος ας μη διαφύγει της προσοχής μας η δήλωση του Καρδινάλιου Κώχ ότι: "Η βάση του Οικουμενισμού μας είναι, η πίστη μας, το πιστεύω μας και το βάπτισμα μας. Υπ’ αυτή την έννοια θα πρέπει πρώτα να αναγνωριζόμαστε ως χριστιανοί και στη συνέχεια ως Καθολικοί ή Ορθόδοξοι, όχι κατά το δόγμα, όπως λένε οι διαμαρτυρόμενοι, αλλά στο ότι το ανήκουμε στην καθολική ή την ορθόδοξη Εκκλησία. Δύο Εκκλησίες με κοινή Αποστολική Παράδοση”.

Η δήλωση αυτή δείχνει την αδήριτη ανάγκη να καταπολεμηθεί με κάθε τρόπο η “βαπτισματική θεολογία” του Μητροπολίτη Περγάμου, η οποία αποτελεί προσπάθεια ορθοδοξοποίησης του σκληρού πυρήνα της “θεωρίας των κλάδων” αλλά και της διδασκαλίας της Β΄Βατικάνειας Εκκλησίας για τις Ανατολικές Εκκλησίες.

Αν αναγνωριστούν τα μυστήρια του Παπισμού ως έγκυρα, όπως προνοεί η προδοτική συμφωνία του Μπαλαμάντ και το κακόδοξο κείμενο της Ραβέννας, ο διάλογος θα έχει ολοκληρωθεί υπέρ των Παπικών. Οι μεν Ορθόδοξοι θα διατηρήσουν ως τοπικά έθιμα και παραδόσεις τα δόγματα της πίστεως, ακόμη και το Filioque!!!, ενώ με την αναγνώριση των μυστηρίων αρχής γενομένης με το βάπτισμα ο εξουνιτισμός των Ορθοδοξων θα γίνει σταδιακά πραγματικότητα που θα ολοκληρωθεί με την διακοινωνία (inter-communio)!

Κύριος ο Θεός διά πρεσβειών του Μεγάλου Φωτίου, του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, του Αγίου Μάρκου Εφέσου Ευγενικού, του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, του Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς και πάντων των Αγίων ας ευοδώσει κατά Θεόν τον διάλογο Ορθόδοξων και Παπικών που σήμερα διεξάγεται πάνω σε εσφαλμένη βάση όπως μας δείχνει η πρόσφατη αποκαλυπτική συνέντευξη του Καρδιναλίου Κώχ.