ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

Του Οσίου Βελιτσκόφσκι

=====================

α. Χάραξε την Ευχή του Ιησού στο νου σου και λέγε αυτήν μυστικά, χωρίς δισταγμό ή συστολή, ακόμη και στους χώρους της σωματικής ανάγκης!

β. "Οταν η γλώσσα και τα χείλη σου κουραστούν, προσευχήσου μόνο με τον νου· όταν πάλι ο νους κουραστεί από την επίμονη αυτοσυγκέντρωση και η καρδιά πονέσει, τότε κάνε μία διακοπή και πιάσε την ψαλμωδία.

γ. Από την προσευχή, που ασκείται για πολύ καιρό με την γλώσσα, γεννιέται η προσευχή του νου, η νοερά προσευχή· και από την προσευχή του νου γεννιέται η προσευχή της καρδιάς, η καρδιακή προσευχή.

δ. Να μη λέγεις την Ευχή του Ιησού δυνατά με το στόμα, αλλά όσο χρειάζεται για να την ακούς· και την ώρα της προσευχής να μη στρέφεις τη σκέψη σου εδώ και εκεί, σε κοσμικά και μάταια πράγματα, αλλά να μένεις, πολεμώντας τη ραθυμία, στη μνήμη της Ευχής και μόνο.

ε. Η προσευχή δεν είναι παρά η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον ορατό και τον αόρατο κόσμο, γι’ αυτό πρέπει να αφοσιώνουμε τον νου μας σε αυτήν. Οπου στέκεται το σώμα, εκεί πρέπει να βρίσκεται μαζί του και ο νους, μην έχοντας κανένα λογισμό εκτός από τα λόγια της Ευχής.

στ. Οι Αγιοι Πατέρες λέγουν, ότι αν κανείς προσεύχεται με τα χείλη, ο νους του όμως είναι απρόσεκτος, κοπιάζει μάταια, επειδή ο Θεός προσέχει τον νου και όχι τα πολλά λόγια· Η νοερά προσευχή δεν ανέχεται να έχει ο νους καμμία φαντασία ή ακάθαρτη σκέψη.

ζ. Αν δεν εθισθεί κανείς στη νοερά Ευχή του Ιησού, δεν θα δυνηθεί να αποκτήσει την αδιάλειπτη προσευχή.

η. Αν η Ευχή του γίνει συνήθεια και περάσει μέσα στην καρδιά του, θα ξεχύνεται από αυτήν όπως αναβλύζει το νερό από μία πηγή.

θ. "Ο,τι και αν κάνει τότε ο άνθρωπος, όλες τις ώρες και σε όλους τους τόπους, είτε είναι ξύπνιος είτε κοιμάται, θα κινείται αυθόρμητα στην επανάληψη της Ευχής - ναι, ακόμη και όταν νυστάζει ή τον παίρνει ο ύπνος, ακόμη και τότε η Ευχή θα τον ξυπνά, αναβλύζουσα ακατάπαυστα από την καρδιά του.

ι. Για το λόγο αυτό η προσευχή αυτή είναι τόσο μεγάλη, όταν δεν εγκαταλείπεται ποτέ, διότι αν και τα χείλη κουράζονται και το σώμα ναρκώνεται, το πνεύμα όμως δεν κοιμάται ποτέ.

ια. Οταν εκτελεί κανείς με προσήλωση κάποια αναγκαία εργασία ή όταν λογισμοί εισορμούν στο νου του ή όταν ο ύπνος τον καταβάλλει, τότε πρέπει να προσεύχεται ζωηρά με τα χείλη και τη γλώσσα, ώστε ο νους του να ακούει τη φωνή· όταν πάλι ό νους είναι ειρηνικός και ήρεμος από λογισμούς, τότε ο άνθρωπος ας προσεύχεται μόνο νοερά.

ιβ. Αυτός ο δρόμος της προσευχής οδηγεί συντομότερα στη σωτηρία, απ’ ό,τι ο άλλος με τους ψαλμούς, τους ασματικούς κανόνες και τις συνήθεις προσευχές, που χρησιμοποιούν οι εγγράμματοι.

ιγ. Οσον διαφέρει ο ώριμος άνθρωπος από ένα παιδί, άλλο τόσο και η νοερά αδιάλειπτος προσευχή από μίαν άλλη, που έχει συνταχθεί τεχνητά.

ιδ. Η προσευχή του νου και της καρδιάς είναι για τους προχωρημένους. Η ψαλμωδία, δηλαδή η συνήθης εκκλησιαστική μελωδία, είναι για τους μεσαίους. Η υπακοή και ο κόπος είναι για τους αρχαρίους.

ΠΗΓΗ:

Misha