ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΒΟΥΜΕ ΚΕΡΙ; ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΑΥΤΗ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΑΣ;

ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΒΟΥΜΕ ΚΕΡΙ;

ΤΙ ΣΥΜΒΟΛΙΖΕΙ ΑΥΤΗ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΑΣ;

Του Πρωτοπρεσβύτερου Μιχαήλ Ευθυμίου

===================

Όπως είναι γνωστό υπάρχει το γνήσιο κερί από την κηρήθρα της μέλισσας και το άλλο, που κατασκευάζεται από υπολείμματα του πετρελαίου, και είναι ένα είδος παραφίνης. Όταν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας αναφέρονται στο κερί, έχουν υπ΄όψη τους το γνήσιο, το καθαρό κερί.

Έτσι ο Άγιος Συμεών Θεσσαλονίκης αναφέρει έξι συμβολισμούς για το κερί που ανάβουμε:

1.) Όπως το κερί είναι καθαρό (γνήσιο της μέλισσας), συμβολίζει την καθαρότητα της ψυχής μας.

2.) Όπως το γνήσιο κερί είναι πλαστικότατο (σε αντίθεση πάντοτε με εκείνο από παραφίνη), συμβολίζει την πλαστικότητα της ψυχής μας, την οποία πρέπει να πλάσουμε σύμφωνα με το Ευαγγέλιο.

3.) Όπως το γνήσιο κερί, που προέρχεται από τη γύρι των λουλουδιών, έχει μία γλυκεία μυρωδιά, συμβολίζει ευωδιά της Θειας Χάριτος,την οποία πρέπει να εκπέμπει κάθε ψυχή.

4.) Όπως το κερί, όταν καίγεται, ανακατεύεται με τη φωτιά και της δίνει τροφή, συμβολίζει τη θέωση, στην οποία αγωνιζόμενοι, μπορούμε να φθάσουμε.

5.) Καθώς το κερί καίγεται, και φωτίζει στο σκοτάδι, συμβολίζει το Φως του Χριστού: «Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων…», θα πρέπει να εργαζόμαστε τα έργα του Θεού,

για να δοξάζεται το Άγιο Όνομά Του.

6.) Καθώς το κερί καίγεται και φωτίζει με το φως του τον άνθρωπο μέσα στο σκοτάδι, συμβολίζει την αγάπη και την ειρήνη, που πρέπει να χαρακτηρίζουν κάθε χριστιανό. Όπως καίγεται και λειώνει, έτσι και ο χριστιανός να εκδαπανάται από αγάπη για τον πλησίον.

Εκτός των ανωτέρω ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης παραθέτει άλλους έξι συμβολισμούς-λόγους για τους οποίους ανάβουμε το κερί:

1.) Για να δοξάζουμε τον Θεόν, ο Οποίος είναι το Φώς.

Όπως ακριβώς και όταν ψάλλουμε: «Δόξα Σοι τω δείξαντι το φως…».

2.) Για να διαλύουμε το σκοτάδι της νύχτας και να διώχνουμε μακριά τον φόβο που προκαλεί το σκοτάδι.

3.) Για να δείχνουμε την εσωτερική χαρά της ψυχής μας.

4.) Για να αποδώσουμε τιμή στους αγίους της πίστεως μας, μιμούμενοι έτσι τους χριστιανούς των πρώτων αιώνων, που άναβαν κεριά στους τάφους των Μαρτύρων της πίστεως.

5.) Για να συμβολίζουμε τα καλά μας έργα, όπως είπε ο Κύριος: «Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον Πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς». Όπως ακριβώς μας κάλεσε ο Ιερέας αμέσως μετά την Βάπτιση μας.

6.) Για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες, όσων ανάβουμε τα κεριά, αλλά και εκείνων υπέρ των οποίων τα ανάβουμε.

Για όλους αυτούς τους λόγους, ας φροντίζουμε ν’ ανάβουμε συνειδητά το κερί μας, που καλόν είναι, να είναι πάντα γνήσιο. Για να μπορέσουν να εφαρμοστούν και πραγματοποιηθούν όλα τα ανωτέρω, πρέπει το χριστιανό να συνοδεύει και πνευματική ζωή, εφαρμογή των Εντολών του Κυρίου.

Κατά την τέλεση της Προηγιασμένης Θείας Λειτουργίας, ο λειτουργός κρατώντας αναμμένη λαμπάδα, σε κάποια στιγμή, στραμμένος προς τους πιστούς, εκφωνεί: «Φως Χριστού φαίνει πάσι». Ο Χριστός είναι «το φως το αληθινόν, το φωτίζον και αγιάζον πάντα άνθρωπον…». Εμείς, άραγε, είμαστε καλοί δέκτες αυτού του φωτός; Οι άγιοι της πίστεως μας επιζητούσαν συνεχώς αυτό το φώς. Όπως και ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, που συνεχώς προσευχόταν και παρακαλούσε τον Κύριο: «Φώτισόν μου το σκότος».

Πηγή:

«Αγάπη», Έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Ταμασού