ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ- ΕΡΩ, ΤΕΥΧΟΣ 2

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

____________

Ερώ, Απρίλιος - Ιούνιος 2010, Περιοδικό του Κέντρου Ενότητος και μελέτης - προβολής των αξιών μας, Τεύχος 2, σσ. 96.

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==============

Εξεδόθη το δεύτερο τεύχος του λίαν αξιόλογου περιοδικού “Ερώ”.

Αρχίζω από την εμφάνιση. Είναι τόσο ωραία που δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι θα βρεθεί κάποιος να την ψέξει. Θερμά συγχαρητήρια σε όσους κοπιάζουν με τόσο μεράκι και άριστη τεχνογνωσία για να δώσουν άρτια εμφάνιση στο περιοδικό.

Στα περιεχόμενα τώρα. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία θεμάτων. Πατερικά κείμενα, ιστορίες της πονεμένης Ρωμηοσύνης, κοινωνικά, εθνικά, ιστορικά και οικογενειακά θέματα. Θέματα παιδείας.

Μια όμορφη ποικιλία ευανάγνωστων κειμένων που εξυπηρετούν εύστοχα και με συνέπεια τους στόχους που ανέλαβε να υλοποιήσει το σωματείο “Ενωμένη Ρωμηοσύνη”.

Θα σταθώ στο άρθρο του κ. Στέργιου Μπούγια που αναφέρεται στη χριστιανική αγωγή των παιδιών. Το άρθρο είναι πολύτιμο επειδή είναι γραμμένο με διάκριση. Επιτυγχάνει να διακριβώσει τα αίτια της δυσχέρειας της χριστιανικής αγωγής των παιδιών. Σέβεται την προσωπικότητα των παιδιών. Τα θεωρεί - και δικαίως - όχι επέκταση των γονέων τους αλλά ανεξάρτητες ελεύθερες προσωπικότητες που έχουν το δικαίωμα να επιλέξουν το δικό τους τρόπο ζωής. Και οι δάσκαλοι; Οι ιερείς; Η κοινωνία; Προπαντός η οικογένεια την οποία ο καλός αρθρογράφος διαβαθμίζει ως τον πιο αποφασιστικό παράγοντα για τη χριστιανική διαπαιδαγώγηση των παιδιών; Μπορούν βασικά να κάνουν ένα πράγμα, διαπιστώνει ο κ. Μπούγιας: Να εμπνεύσουν τα παιδιά και όχι να τα εξαναγκάσουν να ακολουθήσουν το Χριστό.

Εμαθα πολλά διαβάζοντας το άρθρο για τη χαμένη μοναστική πολιτεία του Λάτρου. Το άρθρο για το Κέντρο Μικρασιατικών Ερευνών είναι πράγματι σημαντικό επειδή αναφέρεται σε μια δουλειά ποιότητας που παράγεται χωρίς τυμπανοκρουσίες και υπό άκρως αντίξοες συνθήκες. Μου έδωσε ιδιαίτερη χαρά το άρθρο του κ. Φάνη Μαλκίδη για τον Κυπριακό Ελληνισμό. Καταρχήν επειδή επισημαίνει τον Ελληνόρθοδοξο χαρακτήρα της Κύπρου και ταυτόχρονα επειδή προειδοποιεί για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει για να επιβιώσει υπό τις παρούσες ιστορικές συγκυρίες.

Εύχομαι διακαώς η πορεία του “Ερώ” και της “Ενωμένης Ρωμηοσύνης” να συνεχιστεί με την ίδια επιτυχία και στο μέλλον για τη δόξα του Χριστού μας και της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.