ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΠΙΣΤΕΩΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

===============

Σπουδαίο κείμενο ὁμολογίας πίστεως για τον Οἰκουμενισμό ὑπέγραψαν Μητροπολῖτες (Πειραιῶς, Κυθήρων, Αἰτωλοακαρνανίας, Γόρτυνος), Καθηγούμενοι Ἱερῶν Μονῶν του Αγίου Ορους και της ανά την οικουμένη Ορθοδοξίας, Μοναχοί, Κληρικοί, Θεολόγοι, ἐκπρόσωποι Ὀρθόδοξων Χριστιανικῶν Σωματείων και λαικοί. Τὸ κείμενο εἶναι, όπως ανέφερε το εισαγωγικό σχόλιο του “Ορθοδόξου Τύπου”, προσεκτικό, τεκμηριωμένο θεολογικά και ἀποκαλυπτικὸ γιὰ τὴν ἀποστασία τῶν Οἰκουμενιστῶν από την Ὀρθόδοξη Πατερική Πίστη και Παράδοση.

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΝΤΑΙ ΕΠΩΝΥΜΑ

________________________________

Οι αιρέσεις δεν πέφτουν από τον ουρανό σαν τη βροχή. Κάποιοι επώνυμοι επιδιώκουν να εισάξουν ετεροδιδασκαλίες στην Εκκλησία. Ο κυρίως υπεύθυνος για τα οικουμενιστικά παρατράγουδα είναι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Αν δεν κινούσε το μηχανισμό της αποστασίας οι οικουμενιστικές ασχημίες δεν θα είχαν δρομολογηθεί αλλά και όσες κληρονόμησε από τους προκατόχους του θα είχαν ακυρωθεί. Δεξί του χέρι και θεολογικό του δεκανίκι είναι ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Ζηζιούλας). Αυτός εισήγαγε σε ορθόδοξο έδαφος την Αγγλικανική “Βαπτισματική θεολογία” και αυτός κατευθύνει το διάλογο με τους παπικούς σε ουνιτική ένωση σύμφωνα με την εκκλησιολογία της Β’ Βατικάνειας Συνόδου. Γιατί έμεινε στο απυρόβλητο για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; Τι φοβούνται όσοι σιωπούν; Το ακαδημαικό του κύρος ή το ότι κάθε κριτική εναντίον του στοχεύει ουσιαστικά τον ίδιο τον Πατριάρχη; Οτι και αν συμβαίνει η στάση αυτή είναι αντιδεοντολογική. Επώνυμα δεν εισάγουν ορισμένοι αιρέσεις; Eπώνυμα πρέπει και να ελέγχονται.

ΜΑΖΙΚΗ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

_________________________

Επαινούμε, εκ βαθέων, το εξαίρετο κείμενο ομολογίας για τον Οικουμενισμό. Ευχόμαστε, εκ μέσης καρδίας, να υπογραφτεί μαζικά από όσο το δυνατόν περισσότερους κληρικούς, μοναχούς και λαικούς. Η διαδικασία υπογραφής του πρέπει να επιταχυνθεί. Εχουμε μπροστά μας ορισμένους μήνες πριν συνέλθει στη Λευκωσία το συνέδριο της κοινής επιτροπής Ορθοδόξων και Παπικών. Μέχρι τότε η εκστρατεία της μαζικής υπογραφής του κειμένου πρέπει να ολοκληρωθεί. Εξυπακούεται ότι όσον περισσότεροι επίσκοποι το υπογράψουν τόσο ισχυρότερη θα είναι η επίδρασή του στο πλήρωμα της Εκκλησίας. Παράλληλα “ως φωνή επί υδάτων πολλών” θα γίνει το μήνυμά του αν τα εκατοντάδες μοναστήρια ανδρώα και γυναικεία υπογράψουν το κείμενο. Εχει τεράστια σημασία η μαζική υπογραφή του κειμένου. Διαφορετικά οι οικουμενιστές θα ισχυριστούν ότι οι “συνήθεις ύποπτοι”, οι φανατικοί “φονταμενταλιστές”, φωνασκούν χωρίς να εισακούονται από το πλήρωμα της Εκκλησίας. Το κείμενο δεν πρέπει να περιοριστεί στα Ελλαδικά εκκλησιαστικά σύνορα. Η Μονή Σταυροβουνίου υπέγραψε ήδη το κείμενο. Το ίδιο έκανε ο Καθηγούμενος της Μονής Ξηροποτάμου Ιωσήφ. Παράλληλα το κείμενο πρέπει να αποσταλεί και στις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Η Εκκλησία της Βουλγαρίας και η Εκκλησία της Γεωργίας απεχώρησαν ήδη από το Παγκόσμιο Συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως Π.Σ.Ε.. Πολλοί θα το υπέγραφαν ευχαρίστως στα Πατριαρχεία Σερβίας, Ιεροσολύμων, Ρωσίας κτλ.. Η καλύτερη αξιοποίηση του κειμένου φυσικά θα ήταν αν οι σύνοδοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών υπέγραφαν το κείμενο ή εξαπέλυαν εγκύκλιο με παραπλήσια εκδοχή του. Ακόμη καλύτερα θα ήταν αν οι Σύνοδοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών απαιτούσαν απο το Οικουμενικο Πατριαρχείο να συγκαλέσει πανορθόδοξη σύνοδο για να αποφασιστεί η έξοδος όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών από το Παγκόσμιο Συμβούλιο των αιρέσεων γνωστό ως Π.Σ.Ε., όπως ζήτησε το Πατραρχείο της Σερβίας, με παράλληλη αλλαγή πλεύσης στους διαλόγους με τους αιρετικούς, που μπορεί να γίνει κατορθωτή μόνο με την αντικατάσταση των σημερινών διαχειριστών των διαλόγων.

ΟΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ

_______________________

Υπενθυμίζουμε ότι εκατομμύρια χριστιανών στην Ελλάδα υπέγραψαν το αίτημα για την παραμονή του όρου ορθόδοξος χριστιανός στις αστυνομικές ταυτότητες. Παρόλον ότι η συλλογή των υπογραφών εξανεμίστηκε (μπορούσε να μην εξανεμιστεί αφού τη διαχειριζόταν ο μακαριστός Χριστόδουλος;) εντούτοις έδειξε κάτι σημαντικό. Το ποίμνιο της Εκκλησίας είναι πρόθυμο να συνδράμει τα προσκλητήρια της Εκκλησίας. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που πρέπει να μας προβληματίσει. Η στάση του λαού του Θεού αναφορικά με το “πιλοτικό πρόγραμμα” της “λειτουργικής αναγέννησης”. Ο εμπνευστής και καθοδηγητής του ανόσιου εγχειρήματος ήταν ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος (την εποχή μάλιστα της παντοδυναμίας του πριν ξεσπάσει το παραδικαστικό και τα άλλα του κατορθώματα). Παρόλον ότι ήταν στρατηγική του επιδίωξη να επιβάλει τη Βαρλααμιτική “λειτουργική αναγέννηση” και παρόλον ότι το ανόσιο έργο του συνέδραμαν πολλοί σημαίνοντες κληρικοί και λαικοί (άλλοι από εγγενές αιρετικό φρόνημα και άλλοι ως άβουλοι λακέδες), ο λαός του Θεού εξανάγκασε τον Αρχιεπίσκοπο να ανακαλέσει το “πιλοτικό πρόγραμμα”, να βάλει “τα σκέλια στην ουρά” και να κηρύξει τη ληξιαρχική πράξη της “λειτουργικής αναγέννησης”. Είναι, επομένως, ξεκάθαρο ότι το ποίμνιο της Εκκλησίας δεν επιθυμεί νεωτερισμούς. Οι διάλογοι με τους αιρετικούς και τους αλλόθρησκους, οι Βαρλααμιτικές “λειτουργικές αναγεννήσεις”, οι συμπροσευχές και οι συναντήσεις με τον Πάπα και τους άλλους αιρεσιάρχες και αλλόθρησκους σκανδαλίζουν τον κόσμο. Τις θεωρεί θεατρικές πράξεις χωρίς ουσιαστικό νόημα. Κατανοεί τούτο το απλούστατο: Η ένωση μπορεί να ευοδωθεί μόνον αν οι αιρετικοί μετανοήσουν και προσχωρήσουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Δυστυχώς οι διαθρησκειακοί και διαχριστιανικοί διάλογοι εδράζονται σε συγκρητιστική βάση. Γι’ αυτό τις “λειτουργικές αναγεννήσεις”, τους οικουμενιστικούς διαλόγους, τους νεωτερισμούς, τους αντιχριστιανικούς νόμους, κτλ. το ποίμνιο της Εκκλησίας (όχι μόνον οι συνειδητοί χριστιανοί αλλά και οι κοσμικοί άνθρωποι) τα αντιμετωπίζουν ως επίθεση των πολιτικών αρχόντων εναντίον της πίστης μας ή ως επιθυμία επιβολής του “ιδίου θελήματος” μιας δράκας νεωτεριζόντων κληρικών αποκομμένων από την ορθόδοξη πίστη. Διαπράττουν τεράστιο λάθος όσοι πιστεύουν ότι οι Οικουμενιστές και οι νεωτεριστές έχουν ευρεία λαική απήχηση. Μια δράκα άνθρωποι είναι! Τρεις και ο κούκος! Αν δεν τους αφήναμε ανενόχλητους, με τη σιωπή και την ανοχή μας, να δίνουν “τα άγια τοις κυσίν”, δεν θα τολμούσαν να εισάγουν συνεχώς πλάνες και νεωτερισμούς στην Εκκλησία.

ΥΓΙΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ

_________________

Οταν λέμε ότι πρέπει να αντιδρούμε στα οικουμενιστικά και νεωτεριστικά ανοίγματα δεν εννοούμε αντίδραση έξω από το χριστιανικό πνεύμα. Ας αναφέρουμε δύο σχετικά παραδείγματα. Ο διαπρύσιος κήνσορας της “λειτουργικής αναγέννησης” π. Βασίλειος Θερμός ανέφερε σε συνέδριο, οι εργασίες του οποίου μάλιστα μεταδίδονταν από το ραδιοφωνικό σταθμό της Μητροπόλεως Πειραιώς, ότι θέλει να διορθώσει τον Αγιο Μάξιμο τον Ομολογητή!!! (Γι’ αυτό διοργανώνονται ορθόδοξα συνέδρια! Οχι για να μαθητεύσουν οι σύνεδροι στην Πατερική παράδοση αλλά για να διορθώνουν τους Αγίους). Και όμως! Ουδείς τον έλεγξε! Δεν αναμέναμε φυσικά να βιαιοπραγήσουν εναντίον του! Ούτε να του πετάξουν λεμονόκουπες, κλούβια αυγά, μπογιές ή σάπιες ντομάτες. Αποδοκιμάζουμε κάθε αντιχριστιανική και μη κόσμια συμπεριφορά. Θα ήταν αρκετό να τον διακόψουν οι σύνεδροι και να τον ανακαλέσουν στην τάξη. Αν, μετά την υπόδειξη, ο π. Θερμός συνέχιζε το ίδιο τροπάριο θα έπρεπε να αποχωρήσουν ομαδικά και να τον αφήσουν στα “κρύα του λουτρού” να μιλά σε άδειες καρέκλες. Παρόμοια αντίδραση έπρεπε να εκδηλωθεί και από το ραδιοφωνικό σταθμό Πειραιώς. Επρεπε αμέσως να διακοπεί η αναμετάδοση της ομιλίας του βλάσφημου κληρικού και να υπάρξει μέριμνα να μην ξαναμεταδοθεί ομιλία του πριν ανακαλέσει τις βλασφημίες εναντίον του Αγίου. Αν υφίστατο τέτοια ψυχρολουσία θα ξανατολμούσε να παρουσιαστεί σε συνέδριο για να “διορθώσει” τους Αγίους;

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΜΕΡΙΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ

________________________________

Μια υγιής αντίδραση σε ετεροδιδασκαλίες είναι αυτή που μας δίδαξε πρόσφατα ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής κ. Δημήτριος. Ο κ. Γιανναράς προσκλήθηκε να μιλήσει σε εορτασμό. Μετά την ομιλία του ο Σεβασμιότατος (ο οποίος επίσης είχε προσκληθεί), ανέβηκε στο βήμα και “τον έκανε του αλατιού”. Τον χτύπησε κάτω σαν χταπόδι. Χωρίς χαρακτηρισμούς, χωρίς εμπάθεια, με τη σεμνότητα που τον χαρακτηρίζει πάντοτε, με σπάνια δύναμη κριτικής σκέψης, και με οπλοστάσιο την απέραντη θεολογική και θύραθέν του παιδεία, απέδειξε, με ακαταμάχητα επιχειρήματα, ότι ο κ. Γιανναράς είναι ιστορικά, φιλοσοφικά και θεολογικά ανεπαρκής. Αν όλοι παραλάμβαναν τον κακόδοξο αυτό διανοούμενο, όπως τον παρέλαβε και τον εξέθεσε ο Αγιος Αμερικής, ο κ. Γιανναράς θα είχε συμμαζευτεί στη φωλίτσα του! Θέλοντας και μη! Τώρα όμως; “Περιάγει τη γην και τη θάλασσαν ίνα ποιήση προσήλυτον ένα” στις κακοδοξίες του. Ανενόχλητος! Ποιο, επομένως, κίνητρο έχει να σταματήσει να προσβάλλει τα ιερά και τα όσια της πίστης μας; Πώς, λοιπόν, δεν είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για τις κακοδοξίες του; Γι’ αυτό η ανοχή μας προς τους οικουμενιστές και τους νεωτεριστές πρέπει να τερματιστεί. Πάραυτα και αμελλητί. Κάθε φορά που αποπειρώνται να δώσουν “τα άγια τοις κυσίν” οι πιστοί πρέπει να ξεσηκώνονται. Με χριστιανική ευπρέπεια, άλλα άμεσα και αποφασιστικά, να καταγγέλλονται ονομαστικά και να εκφράζεται έντονη αποδοκιμασία, με ουσιαστικά και εμπριστατωμένα επιχειρήματα, για τις κακοδοξίες που διατυπώνουν. Το σπουδαιότατο κείμενο ομολογίας για τον Οικουμενισμό ας είναι η αρχή αυτής της δυναμικής στάσης των πιστών.

ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΟΥΣ

________________________

Και ένα τελευταίο στο οποίο πρέπει να επιδειχθεί ιδιαίτερη προσοχή. Το κείμενο ομολογίας για τον Οικουμενισμό δεν επιτρέπεται, επ’ ουδενί λόγω, να το υπογράψουν σχισματικοί. Ούτε να αφεθούν να εισχωρήσουν στις τάξεις των παραδοσιακών ανθρώπων που αντιμάχονται τον Οικουμενισμό. Ο μακαριστός Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος μίλησε για “τα δύο άκρα” και μας έδειξε το δρόμο. Καταρχήν θεολογικά είναι απαράδεκτο να επιτραπεί σε σχισματικούς να το υπογράψουν. Αν αναγνωρίζουμε μυστήρια εκτός Εκκλησίας γιατί διαμαρτυρόμαστε για τη “Βαπτισματική θεολογία”; Αλλά υπάρχει και η πρακτική πλευρά του θέματος. Πολλοί από τους σχισματικούς είναι άνθρωποι που θα εκθέσουν τον αντιοικουμενιστικό αγώνα με την ακραία και παρανοική συμπεριφορά τους. Παρευρέθηκα, σε συνέδριο που έγινε στην Αθήνα, πριν δεκαετίες, για τη Συμφωνία του Σαμπεζύ, στο οποίο παρεισέφρησαν απρόσκλητοι σχισματικοί Παλαιοημερολογίτες. Στη συζήτηση ο παραδοσιακός Καθηγητής της Δογματικής κ. Ν. Μητσόπουλος, με ισχυρότατα θεολογικά επιχειρήματα, έφερε σε εξαιρετικά δυσχερή θέση τους Μονοφυσίτες συνέδρους, αλλά και τον Καθηγητή κ. Φειδά, φανατικό οπαδό της Συμφωνίας του Σαμπεζύ. Εντούτοις, επειδή οι σχισματικοί, εντελώς αδικαιολόγητα, δημιούργησαν οχλαγωγία και συμπεριφέρθηκαν, με ένα υστερικό παρανοικό τρόπο, ακύρωσαν ουσιαστικά τις εξαίρετες εντυπώσεις που δημιούργησε ο κ. Νικόλαος Μητσόπουλος με τις εύστοχες Χριστολογικές επισημάνσεις του. Προσοχή, λοιπόν! Είναι εκκλησιολογική ασυνέπεια ολκής να συμπράττουμε με ανθρώπους εκτός Εκκλησίας, οι οποίοι έτσι και αλλιώς, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, μόνο προβλήματα, και όχι αρωγή, προσφέρουν στον αντιοικουμενιστικό αγώνα.