ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ

Κόσμια μεν και ευπρεπής η κριτική του ιστολογίου "Ο Τρελλογιάννης", αλλά σπάζει τα κόκκαλα των Βατοπαιδινών, οι οποίοι έχουν πραγματικά ξεφύγει.

Εξαιτίας του τόνου του περιεχομένου της επιστολής της Μονής Βατοπαιδίου εικάζω ότι δεν είναι καρπός της γραφίδας του Καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Αρχιμανδρίτη Εφραίμ έστω και αν υπογράφει την απάντηση προς τον Ηγούμενο της Μονής Δοχειαρίου.

Το ίδιο συμβαίνει με την επιστολή που έστειλε ο π. Χρυσόστομος της Καλύβης του αείμνηστου Γέροντα Μωυσή του Αγιορείτη, ο οποίος είναι ένας πολύ πράος, ησύχιος και καθόλου εριστικός ιερομόναχος.

Το ίδιο χέρι που έγραψε την επιστολή της Μονής Βατοπαιδίου έγραψε και την επιστολή του π. Χρυσόστομου.

Απαράδεκτα ρεζιλικία που δεν τιμούν καθόλου τους Βατοπαιδινούς.

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΗΣ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ

Του ιστολογίου “Τρελλογιάννης”

=====

Αλγεινή εντύπωση και σκανδαλισμό προκάλεσε η «Οφειλόμενη απάντηση Αγιορείτικης Μονής στον Ηγούμενο της Ι.Μ. Δοχειαρίου».

Διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας το κείμενο πραγματικά μένουμε «ενεοί» με το ύφος που επέλεξε η συγκεκριμένη Μονή για να απαντήσει σε ο,τι πίστευε ότι την έθιγε με τα γραπτά του ο Δοχειαρίτης ηγούμενος. Μόνο που δεν περιορίστηκε σε αυτά και δημοσιοποίησε και άλλα, που οι περισσότεροι δεν τα γνώριζαν. 

Η πρακτική αυτή δυστυχώς αγγίζει και τα όρια συκοφαντικής δυσφήμησης του ηγουμένου, ο οποίος εκτός από Γέροντας Αγιορείτικης Μονής είναι και Γέροντας γυναικείας Μονής, καθώς και πνευματικός πάρα πολλών χριστιανών πανελλαδικά. 

Οπότε ποιος σκανδαλίζει ποιόν; Αναμένοντας την σχετική απάντηση του Γέροντα και χωρίς να επιθυμώ να αντιδικήσω διαδικτυακά με κανέναν, θεωρώ υποχρέωσή μου να σημειώσω τα παρακάτω.

Α. Δεν έχω ιδιαίτερη προσωπική γνωριμία με τον Γέροντα. Απλά τον γνώρισα για λίγο πριν μερικά χρόνια, όταν επισκέφτηκα την Μονή Δοχειαρίου. Τότε πραγματικά με εξέπληξε και με τον τρόπο ομιλίας του και με τις θέσεις του σε θέματα που του έθιγαν οι προσκυνητές. Δεν θα ξεχάσω την στήριξη του Γέροντα στην συγκεκριμένη Αγιορείτικη Μονή, που τότε βρισκόταν στην δίνη "υποτιθέμενου σκανδάλου". Και άκουσα πολλές φορές τον Γέροντα, να υπεραμύνεται της Μονής και να τα βάζει με τις τότε πολιτικές και εκκλησιαστικές αρχές. 

Β. Διαβάζουμε στην Οφειλομένη απάντηση.

«Ἐὰν μὲ περισυλλογὴ καὶ ταπείνωση συνειδητοποιήσετε τὸ κακὸ ποὺ ἔχετε κάνει σὲ ψυχές, θὰ κινδυνεύσετε νὰ πέσετε σὲ ἀπόγνωση. Μὴν ἱκανοποιεῖστε ὅτι προσφέρετε ὡραῖα καὶ ὠφέλιμα ἀναγνώσματα καὶ διδακτικὲς ἱστορίες, διότι καὶ σ’ αὐτὰ μέσα ὑπάρχουν σταγόνες τοῦ δηλητηρίου, οἱ ὁποῖες κάνουν ἀργὰ ἢ γρήγορα τὸ κακὸ στὴν ψυχὴ τοῦ καλοπροαίρετου, ἁπλοῦ, ἐνθουσιώδους καὶ ἀνυποψίαστου ἀναγνώστη…»

Μήπως μπορεί η Μονή να συγκεκριμενοποιήσει ποιες είναι οι σταγόνες του δηλητηρίου, που κάνουν κακό στην ψυχή του καλοπροαίρετου απλού αναγνώστου; Γιατί αν επιμένει σε αόριστες κατηγορίες τότε, ούτε προστατεύει τους καλοπροαίρετους και συκοφαντεί ασύστολα και χωρίς αποδεικτικά στοιχεία τον Γέροντα.

Γ. Γράφει η Μονή, προς τον Γέροντα.

«Ἢ νομίζετε πὼς δὲν ἔχουμε γίνει ἀμέτρητες φορὲς δέκτες παραπόνων καὶ μάλιστα γιὰ τὴ γνωστὴ τοῖς πᾶσι ἀνάρμοστη φρασεολογία σας, τὴν ἀνάρμοστη γιὰ λαϊκοὺς καὶ παντελῶς ἀπαράδεκτη γιὰ Μοναχὸ Ἁγιορείτη καὶ μάλιστα Ἡγούμενο;»

Για τα παραπάνω σημειώνω τα εξής.

Κατά την διάρκεια της παραμονής μου στην Μονή Δοχειαρίου διαπίστωσα προσωπικά και το ιδιότυπο τρόπο ομιλίας του Γέροντα, χωρίς προσωπικά να με σκανδαλίσει. Έχοντας ο Γέροντας ιδιαίτερη αγάπη στον θεσμό της πολυτεκνίας, χρησιμοποιούσε μερικές φορές «ήπιο ανδρικό λόγο» προκειμένου να ελέγξει την αποφυγή της τεκνογονίας. 

Ο ήπιος αυτός «ανδρικός λόγος», δημιουργούσε στον προσκυνητή μια απίστευτη οικειότητα με τον Γέροντα, ο οποίος χρησιμοποιούσε μερικές φορές «λαϊκές εκφράσεις», με τέτοιο τρόπο που δεν σκανδάλιζαν, αλλά δημιουργούσαν μια χιουμοριστική ατμόσφαιρα. Επίσης άκουσα και από άλλους κατά καιρούς να μιλάνε σχετικό με το ιδιαίτερο γλωσσικό ιδίωμα του Γέροντα, χωρίς να διακρίνω σκανδαλισμό των ανθρώπων. 

Τουναντίον πολλοί από αυτούς τον ονομάζουν “ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΣΑΛΟ”. Και αν υπάρχουν άνδρες που σκανδαλίζονται από τα πειράγματα του Γέροντα, τι θα έλεγαν τα πρόσωπα αυτά αν διάβαζαν το Εξομολογητάριο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη;

Δ. Τα γραπτά του Γέροντα, έχουν μια ιδιότυπη θεματολογία και ένα ιδιόμορφο ύφος που δεν συναντώνται πλέον στην Θεολογία των σαλονιών και των σύγχρονων Μονών. Και επειδή είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ που τολμάει να ασχολείται με σύγχρονα εκκλησιαστικά θέματα, ήταν αναμενόμενο να μπει στο στόχαστρο για να εξουδετερωθεί. Πιθανόν με άνωθεν εντολές.

Και το υποστηρίζω αυτό γιατί ο Δοχειαρίτης ηγούμενος μεταξύ των άλλων στα γραπτά του καταδίκασε την ψευτοσύνοδο της Κρήτης, το Π.Σ.Ε, την ανύπαρκτη ομολογία πίστεως εκ μέρους των Αγιορείτικων Μονών και όχι μόνο, τις διάφορες εκκλησιαστικές φιέστες, την περιαγωγή κειμηλίων και λειψάνων, καθώς και το νοσηρό φαινόμενο του Γεροντισμού, που αναπτύσσεται ως καρκίνος στο εκκλησιαστικό σώμα. Και τόλμησε να υψώσει και φωνή διαμαρτυρίας, χωρίς να φοβηθεί ούτε εκκλησιαστικούς αλλά ούτε και πολιτικούς..

Αλήθεια γιατί αυτά η Μονή τα ξεχνά και βλέπει μόνο αρνητικά στα γραπτά του Γέροντα;

Θα μπορούσα να γράψω και άλλα αλλά προς το παρόν σταματώ εδώ, ευχόμενος να βρούμε όλοι οι σύγχρονοι ρασοφόροι το ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΗΘΟΣ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΧΑΣΑΜΕ.