ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΧΑΡΛΕΥ

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΠΑ ΧΑΡΛΕΥ

Της κ. Ελένης Λωρίτου

=====

Κανένας άνθρωπος δεν υπάρχει χωρίς να είναι προικισμένος από τον Θεό με κάποιο ταλέντο. Μάθαμε ότι ο παπα Χάρλευ πριν γίνει παπάς ήταν φασιονίστας, του άρεσε να ντύνει τις  γυναίκες. Ουδέν μεμπτόν! Θα μπορούσε το ταλέντο του αυτό να αξιοποιηθεί ποιμαντικά, αν ο επίσκοπος είχε μία ποιμαντική μέριμνα για το θέμα και λίγη  φαντασία και πρωτοπορία, ασφαλώς και άλλες προτεραιότητες. 

Ενώ κάποτε γινόταν μία κατάχρηση του ελεγκτικού κηρύγματος, σήμερα σιώπησε τελείως ο άμβωνας για το ενδυματολογικό σούργελο που έχει εισβάλει μέσα στην εκκλησία και έξω από αυτήν. Η παρακμή του κόσμου που ζούμε αποτυπώνεται και στις συνήθειές του, στην εικόνα του. Δύσκολα μπορεί η χριστιανική κοινότητα να διαφοροποιηθεί, ως επί το πλείστον ούτε και το θέλει. Μετράμε με πολύ φτηνό κριτήριο την ποιότητα της ζωής, δεν διαθέτουμε τον μηχανισμό της δημιουργικής αφομοίωσης των κοινωνικών δεδομένων. Δεν λέω ότι είναι κάτι το εύκολο η μεταφορά του χριστιανικού βιώματος στην πρακτική ζωή, η ισορροπία ανάμεσα στην βίωση της χριστιανικής αλήθειας και της πορείας μέσα στον κόσμο και το φρόνημά του. Θα έλεγα ότι αποτελεί και μία τέχνη, όχι ασφαλώς προσαρμογής, αλλά δημιουργικής αφομοίωσης.   

Το θέμα είναι πολύ μεγάλο και με πολλές παραμέτρους κοινωνιολογικές, ψυχολογικές, κοσμοθεωρητικές, πνευματικές. Είναι πολύ δύσκολο να εξαντληθεί και να αναπτυχθούν όλες οι παράμετροι του  θέματος. Στην προκειμένη περίπτωση συνδέσαμε το ηθικό μέρος του θέματος με το πνευματικό του υπόβαθρο, ως συνέπεια της δογματικής εκτροπής στο επίπεδο της πίστεως. Υπάρχει μία άμεση και αιτιατή σχέση του δόγματος με το ήθος. Το ήθος είναι συνάρτηση του δόγματος και το αντίστροφο. 

Θεωρούμε ότι δεν είναι κάτι έξω από την ποιμαντική φροντίδα της εκκλησιαστικής κοινότητας να βοηθήσει τα μέλη της και πνευματικά να διαμορφώσoυν τα ανάλογα ποιοτικά κριτήρια, αλλά και πρακτικά αν είναι δυνατόν -λέμε τώρα- να βοηθήσει δημιουργώντας  επιχειρηματικά την κατάλληλη fashion δίνοντας ώθηση και προσανατολισμό σε ταλαντούχους στο είδος ανθρώπους όπως είναι, θέλω να πιστεύω, ο εν λόγω πατήρ. Κάποιοι άνθρωποι κυρίως γυναίκες χρειάζονται μία βοήθεια πάνω στο θέμα, όπως είπαμε και ιδεολογικά αλλά και πρακτικά, ώστε να μην παρατηρούμε ένα πλήρη  αποπροσανατολισμό, μία πλήρη αναντιστοιχία χριστιανικής ιδιότητος και οπτικού κώδικος. 

Γνωρίζουμε ότι η ανάλυση της εικόνας στηρίζεται στην σημειολογία και στον οπτικό κώδικα που εκπέμπει. Δηλαδή, όταν βλέπεις μία παπαδιά με παντελόνια και κολλητά τζην ή μία παπαδιά δίπλα σε έναν παπά με μίνι μέχρι..... δεν αποπροσανατολίζεσαι; Δεν παθαίνεις κάτι; Θα περίμενες από την παπαδιά και εν γένει από την χριστιανή γυναίκα ο οπτικός της κώδικας να σε παραπέμπει σε μία ιερότητα. Παλαιότερα τις παπαδιές στα χωριά μας τους φιλούσαν το χέρι. 

Ειδικά για το συγκεκριμένο θέμα υπάρχουν βαθύτερα πνευματικά αίτια. Αν ο σύζυγός της Χαρούλας, ο παπα Κώστας, θέλει να σώσει την γυναίκα του και να μην απομουρλαθεί τελείως, πρέπει να σταματήσει να ντύνει τα κοριτσάκια παπαδάκια και να αφήσει τα οικουμενιστικά τερτίπια. Οι πνευματικοί νόμοι υπάρχουν και λειτουργούν και εκδικούνται! Ο Οικουμενισμός έφερε την πλήρη εκκοσμίκευση! Ο άμβωνας είναι δέσμιος συμπλεγμάτων. 

 Υ.Γ. Πιστεύω, κ. Τελεβάντο, να γίνεται σαφές στους επισκέπτες σας ότι δεν ασχολούμαστε με το "βρακί" της Χαρούλας, έτσι επιπόλαια, χάριν μίας ελαφρότητος, αλλά γιατί θέλουμε να καυτηριάσουμε τους νεωτερισμούς και τον αποπροσανατολισμό που έχουν φέρει τα διδάγματα του Οικουμενισμού στην πρακτική ζωή της Εκκλησίας. Τα πρόσωπα είναι απλά τα θύματα της συντελούμενης αλλοτρίωσης και είναι άξια κάθε επιείκειας. Τα πρόσωπα έχουν την ανάγκη της πνευματικής οικοδομής!