Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΚΟΡΙΝΘΟΥ

Η ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΚΟΡΙΝΘΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===========

Διάβασα στη Romfea.gr το ακόλουθο ρεπορτάζ του κ. Αιμίλιου Πολυγένη:

“Ανέκρουσε πρύμναν -και μάλιστα με τον πιο άκομψο τρόπο- ο εκδότης των εφημερίδων που κατηγορούσαν με ευφάνταστατα δημοσιεύματα και με χοντροειδέστατους χαρακτηρισμούς τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, τον Μητροπολίτη Πειραιώς και τον Μητροπολίτη Κορίνθου.

Μετά τις αγωγές που υποβλήθηκαν ο Π. Μαυρίκος, εκδότης των εφημερίδων "Ακρόπολις", "Επικαιρότητα" και "24 ώρες" με το σημερινό πρωτοσέλιδο άρθρο του, εν είδει δημόσιας απολογίας, ζητά ταπεινά συγνώμη από τον Αρχιεπίσκοπο και τους Μητροπολίτες για τον...ζήλο και την εμμονή (όπως ο ίδιος αναφέρει) που επέδειξαν οι δημοσιογράφοι που ασχολήθηκαν και μάλιστα "πέραν του μέτρου".

"Μακαριώτατε σας ζητώ συγνώμη ... η επιθυμία μου είναι να μην αντιδικώ στις δικαστικές αίθουσες...η Εκκλησία αποτελεί τον στυλοβάτη του έθνους και της πατρίδας...Εύχομαι οι Άγιες Ημέρες να δώσουν δύναμη και ταπεινότητα σε εμένα προκειμένου να αντιλαμβάνομαι το λάθος μου..." αναφέρει στο άρθρο του ο κ. Μαυρίκος, αναγνωρίζοντας τις ευθύνες τις δικές του και των δημοσιογράφων των συγκεκριμένων εντύπων που, όπως τονίζει, "στενοχώρησαν τον Αρχιεπίσκοπο, τον Μητροπολίτη Κορίνθου και τον Μητροπολίτη Πειραιώς".

Ο κ. Μαυρίκος είχε το θάρρος να ζητήσει δημόσια συγνώμη, έστω και μετά τις δικαστικές περιπέτειες που τον βρήκαν από την Αρχιεπισκοπή και τους θιγόμενους Μητροπολίτες.

Τα ηλεκτρονικά μέσα που υιοθέτησαν τα συγκεκριμένα δημοσιεύματα θα βρουν το θάρρος άραγε να γράψουν όχι μία συγνώμη, έστω μία λέξη;"

Τρία σχόλια.

1.) Αντίθετα με τον κ. Πολυγένη δεν βρίσκω καθόλου ικανοποιητικές τις εξηγήσεις του κ. Μαυρίκου.

Καθόλου δεν συμφωνώ μαζί του ότι ευσταθεί ο ισχυρισμός του κ. Μαυρίκου ότι οι δημοσιογράφοι επέμεναν πολύ στις αποκαλύψεις τους. Διέστρεψαν με μεγάλη κακοήθεια τα στοιχεία που είχαν και εξέθεσαν συκοφαντικά τον Σεβ. Κορίνθου.

Οφείλουν, αντί να μας κάνουν κατηχητικό για την μεγάλη σπουδαιότητα της Εκκλησίας στη ζωή του έθνους, να μας εξηγήσουν για ποιο λόγο πήραν τις ασελγείς φωτογραφίες ενός Παλαιοημερολογίτη “επισκόπου” και τις παρουσίασαν ως φωτογραφίες του Σεβ. Κορίνθου κ. Διονύσιου.

Αν αυτοί που τους τις έδωσαν τους παραπληροφόρησαν οφείλουν να τους καταγγείλουν δημόσια και να ζητήσουν ευθύνες.

2.) Αντίθετα επίσης με τον κ. Πολυγένη πιστεύω ότι όσα ηλεκτρονικά μέσα υιοθέτησαν τις πληροφορίες των εντύπων μέσων 

σε βάρος του Σεβ. Κορίνθου δεν πρέπει απλά να αποκαταστήσουν την αλήθεια. Οφείλουν, αν όχι για λόγους συμμόρφωσης προς τον νόμο, οπωσδήποτε για λόγους ηθικής και δικαίου, να απολογηθούν στον Σεβ. Κορίνθου.

3.) Διευκρινίζω ότι η δική μου ονομαστική αναφορά στο θέμα ουδόλως βασίστηκε στις πληροφορίες των εντύπων του κ. Μαυρίκου τις οποίες ούτως ή άλλως δεν διαβάζω.

Μου εστάλη από την Ελλάδα, από κληρικό που γνωρίζω από δεκαετίες και ήμουν με την ισχυρή εντύπωση ότι μπορώ να τον εμπιστεύομαι, σχετική αναφορά για το θέμα. Δεν μου στάληκαν οι επίμαχες φωτογραφίες που δημοσίευσαν οι εφημερίδες του κ. Μαυρίκου, αλλά μόνον  φωτογραφίες της επίσκεψης του Μακαριότατου και του Σεβ. Κορίνθου στη Μητρόπολη Σύρου, επειδή στόχος του αποστολέα ήταν να εκτεθεί ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ότι επί σκοπού συμπεριέλαβε τον Σεβ. Κορίνθου στη συνοδεία του επειδή ήθελε να τον καλύψει για ένα εκκλησιαστικό έγκλημα που όλοι γνώριζαν ως γεγονός.

Γιατί όμως έγραψα την ανοιχτή μου επιστολή προς τον Σεβ. Κορίνθου;

Οχι για τα υποτιθέμενα σκάνδαλα για τα οποία ποτέ δεν γράφω (εκτός φυσικά γι’ αυτά που είναι παγκοίνως γνωστά και για τα οποία “βουίζει ο κόσμος” -κατά τη λαική έκφραση- οπότε δεν έχει κανένα απολύτως νόημα η σιωπή). 

Ο μοναδικός λόγος που έγραψα την ανοιχτή επιστολή ήταν επειδή πληροφορήθηκα ότι ο ένοχος, ο οποίος κατά τους ισχυρισμούς του κληρικού που μου έστειλε τις πληροφορίες και τις φωτογραφίες ήταν ο Σεβ. Κορίνθου κ. Διονύσιος, τηλεφώνησε στις εφημερίδες που αναφέρθηκαν στο θέμα και απειλούσε ότι θα αυτοκτονήσει αν συνέχιζαν τις αποκαλύψεις.

Μόλις το άκουσα έντρομος σκέφτηκα ότι, αφού ο διάβολος κατόρθωσε να οδηγήσει τον Σεβασμιότατο σε φρικτές αμαρτίες, στη συνέχεια τον οδήγησε στην απόλυτη απελπισία και τον ωθούσε να αυτοκτονήσει για να χάσει την ψυχή του και να γίνει αίτιος απίστευτου σκανδαλισμού ψυχών.

Γι’ αυτό τον λόγο ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ έγραψα την ανοιχτή επιστολή και όχι επειδή μου στάληκαν σκανδαλοθηρικές πληροφορίες. Συνεχώς μου αποστέλλονται αυτού του είδους οι πληροφορίες. Απαξιώ ακόμη και να απαντήσω στον αποστολέα τους ή δημοσιεύω σχόλιο στο οποίο καταγράφω την πάγια τακτική μου να μη δημοσιεύσω αυτού του είδους τα κείμενα.

Ο Σεβασμιότατος μου έστειλε ιδιωτική επιστολή για το θέμα η οποία ήταν γραμμένη με τόσο μεγάλη ταραχή ψυχής -διευκρινίζω ταραχή ψυχής όχι υβριστική- ώστε νόμιζε ότι τον εξωθούσα να αυτοκτονήσει, ενώ ο μοναδικός λόγος που την έγραψα ήταν για να τον αποτρέψω από μια τέτοια πράξη εσχάτης απελπισίας. 

Με αυτά τα δεδομένα αντελήφθηκα ότι κάθε άλλο παρά θα βοηθούσε αν έδινα απάντηση στην κατ’ ιδίαν επιστολή που μου είχε στείλει. Τώρα, που είναι φυσικό να αισθάνεται λιγότερη ταραχή για το θέμα, επειδή δικαιώθηκε από τα δικαστήρια αλλά και εξαιτίας της παρόδου του χρόνου, ελπίζω ότι ο Σεβ. Κορίνθου θα ξαναδιαβάσει την ανοιχτή επιστολή που του έστειλα. Θα διαπιστώσει χωρίς καμιά δυσκολία ότι σαφέστατος στόχος της ήταν να προλάβει πράξη έσχατης απελπισίας και όχι να τον εξωθήσει -Θεός φυλάξοι- σε αυτοκτονία.

Δεν αδικώ φυσικά τον Σεβασμιότατο για την ψυχική οδύνη και ταραχή που δοκίμασε. Κι εγώ θα είχα την ίδια -και μεγαλύτερη ίσως- ταραχή ψυχής, αν έπαιρναν κάποιοι αισχρές φωτογραφίες άλλου και τις δημοσίευαν με το όνομά μου.

Τώρα δίνεται η ευκαιρία να εξηγήσω τι ακριβώς συνέβηκε και να απολογηθώ. Αναλαμβάνω πλήρη ευθύνη επειδή έγινα πρόξενος μεγάλης στενοχωρίας στον Σεβασμιότατο έστω και αν κάθε άλλο παρά αυτή ήταν η πρόθεσή μου. Το γεγονός ότι με παραπληροφόρησε τόσο σοβαρά ένας κληρικός τον οποίο εμπιστευόμουν δεν είναι ποτέ δικαιολογία για το δικό μου λάθος. 

Και κάτι τελευταίο. Ο Σεβασμιότατος δεν μου έκανε μήνυση όπως δημοσιεύθηκε. Μου έστειλε επιστολή μέσω δικηγόρου στις ΗΠΑ αλλά όχι μήνυση. 

Αλλωστε στις ΗΠΑ κάθε είδους μήνυση τιμωρείται με χρηματική αποζημίωση. Ο γράφων δεν έχει κανένα περιουσιακό στοιχείο και οποιοσδήποτε με μηνύσει, ακόμη και στην περίπτωση που τχόν θα  βρεθώ ένοχος, δεν πρόκειται να πάρει καμιά χρηματική αποζημίωση, επειδή η αποζημίωση που πληρώνεις σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι ανάλογη με τα εισόδηματά σου. Αφού, λοιπόν, τα δικά μου εισοδήματα είναι κάτω από το όριο της φτώχειας, ισχύει το ρητό που χρησιμοποιούν οι Αμερικανοί you cannot draw blood from a stone.

Γιατί τα αναφέρω αυτά; Μόνον για να εξηγήσω ότι δεν είναι η απειλή δικαστικών μέτρων που με ώθησε να γράψω το παρόν κείμενο αλλά ΜΟΝΟΝ η επιταγή της συνείδησής μου. 

Οσο για τον κληρικό που με παραπληροφόρησε τούτο μόνον αναφέρω. Δεν είχε την στοιχειώδη ανθρωπιά να μου τηλεφωνήσει ή να μου στείλει ηλεκτρονικό μήνυμα και να μου ζητήσει συγγνώμη επειδή με παραπληροφόρησε. Αντίθετα μου έστειλε ηλεκτρονικό μήνυμα για υποτιθέμενο αδίκημα στο οποίο ενέπλεκε τον π. Ιάκωβο Γιοσάκη με την κουτοπόνηρη παρατήρηση: Προσοχή αν θα δημοσιεύσετε κάτι επειδή ο Γιοσάκης κάνει μηνύσεις!!! 

Τον παραδίδω στην Κρίση του Θεού! Τίποτα άλλο! 

Αυτά συμβαίνουν δυστυχώς όταν ένας άγαμος κληρικός νομίζει ότι ο σκοπός που χειροτονήθηκε πρεσβύτερος είναι για να εκλεγεί τελικά επίσκοπος για να μπορεί να συμμετέχει στα πολυαρχιερατικά συλλείτουργα. Δεν είπε πουθενά ο Χριστός ότι όσοι εκλεγούν επίσκοποι έχουν πιο εύκολη πρόσβαση στον παράδεισο. Το αντίθετο μας διδάσκουν οι Αγιοι Πατέρες. Οτι αυξάνεται η ευθύνη του επισκόπου έναντι του Θεού. Γι' αυτό και δεν επιζητούσαν ποτέ την προαγωγή τους. Πολλώ μάλλον επομένως είναι αθέμιτο να χρησιμοποιούμε ποταπές μεθόδους για να προαχθούμε στο επισκοπικό αξίωμα.

Και να φανταστείτε ότι πρόκειται για κληρικό που γνωρίζω από σαραντακονταετίας!!!

Σε κάθε περίπτωση επαναλαμβάνω ότι αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη. Στο ακέραιο.