ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΚΑΙ ΣΧΕΣΗ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗΣ

ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ ΚΑΙ ΣΧΕΣΗ ΣΩΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗΣ

Του Ανδρέα Κυριακού

==========

Καταφεύγω στην Παλαιά Διαθήκη για να ερευνήσω το θέμα της χρονικής σχέσεως σώματος και ψυχής διότι πρώτον δεν περιφρονώ τον λόγο του Θεού και δεύτερον ο μ. μοναχός Ιωσήφ Βατοπαιδινός και οι περί αυτόν καταφεύγουν εκεί για να στηρίξουν την κακοδιδασκαλία τους που λέει ότι δήθεν η ψυχή ενώνεται με το σώμα του έμβρυου αφού περάσουν 3 μήνες από τη σύλληψη!!!

Η Γένεση μας περιγράφει με εύγλωττο τρόπο τη δημιουργία του πρώτου ανθρώπου, του Αδάμ. Τι μας λέει το ιερό κείμενο;: “Καί έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον χουν από της γης καί ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής καί εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν” (Γεν. β΄7). 

Τα πράγματα είνα καθαρά. Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο από χώμα της γης (σώμα) και του δίνει πνοή ζωής (ψυχή). Αυτά γίνονται την ιδια χρονική περίοδο. Δεν μιλά για μεσοδιάστημα 3 μηνών το ιερό κείμενο, ούτε υπονοεί κάτι τέτοιο. Είδατε να αναφέρεται ο ιερός συγγραφέας σε άψυχο σώμα, στο οποίο δίνει ο Θεός μετά την παρέλευση 3 μηνών ψυχή; Ακούστε τι λέει ο ιερός Δαμασκηνός στη νεκρώσιμη ακολουθία, ερμηνεύοντας το κείμενο της Γενέσεως: “Αρχή μοι καί υπόστασις το πλαστουργόν σου γεγονε πρόσταγμα, βουληθείς γαρ εξ αοράτου τε καί ορατής μας ζώον συμπήξαι φύσεως, γήθεν μου το σώμα διέπλασαν, δέδωκας δε μοι ψυχήν τη θεία συ και ζωοποιώ εμπνεύσει...” (Ιδιόμελα ήχος πλ. β΄).

Ο Αγιος εδώ μιλά για ένα πρόσταγμα, μια δημιουργική ενέργεια του Θεού. Ο Θεός δίνει στον άνθρωπο σώμα και ψυχή.

Δεν έχουμε 2 δημιουργικές ενέργειες, απομακρυσμένες χρονικά η μία από την άλλη, αλλά μια. Το ίδιο επαναλαμβάνει στους μακαρισμούς στην εξοδιον ακολουθίας εις ιερείς: “Χουν λαβών από της γης ο πλάσας με,το εμόν σώμα διέπλασε βουλήματι θείω, την δε ψυχήν ζωοφόρω φυσήματι εμπνεύσας ενέθηκε προστάγματι τω αγίω...”. Ο Αγιος Ανδρέας Κρήτης στο Μεγάλο Κανόνα ψάλλει: “Τον πηλόν ο Κεραμεύς ζωοπλαστήσας ενέθηκε μοι, σάρκα και οστά και πνοήν καί ζωήν...” (Μ. Κανών α΄Ωδη). 

Είναι φανερό σε όσους εχεφρονούν ότι ο Αγιος δεν διχοτομεί τον άνθρωπο αλλά δέχεται ότι κατά τη δημιουργία ο Θεός ταυτοχρόνως δημιουργεί το σώμα καί τή ψυχη του ανθρώπου. 

Το κείμενο είναι τόσο σαφές.

Συμπέρασμα: Στη δημιουργία του Αδάμ ΔΕΝ υπάρχει μεσοδιάστημα 3 μηνών κατά το οποίο η ψυχή είναι αδημιούργητη ενώ το σώμα υπάρχει. Εφόσον όλοι οι άνθρωποι είμαστε παιδιά του Αδάμ γιατί η ταυτόχρονη δημιουργία σώματος και ψυχής να είναι δικό του αποκλειστικό προνόμιο και να μην ισχύει για όλους ανεξαίρετα τους ανθρώπους;

Κατά τη δημιουργία της Εύας σε ποιες ενέργειες προβαίνει ο Θεός; Τι μας αναφέρει το ιερό κείμενο; “Και επέβαλεν ο Θεός έκστασιν επί τον Αδάμ και ύπνωσε ...και ωκοδόμησεν ο Θεός την πλευράν ην έλαβεν από του Αδάμ εις γυναίκα και ήγαγεν αυτήν πρός τον Αδάμ” (Γεν. β΄21-22). Στην προκειμένη περίπτωση μήπως διακρίνετε κάτι που να δικαιολογεί το γεγονός ότι η Εύα διαθέτει μόνο σώμα ή μήπως ακούσατε τον Αδαμ να λέει ότι αντίκρυσε ένα άψυχο σώμα; Αντιθέτως. Ο πρώτος  άνθρωπος λέει για τη γυναίκα: “Αύτη κληθήσεται γυνή.” (Γεν. β΄23). Βλέπει μπροστά του άνθρωπο, όχι μόνο σώμα. Εδώ μπορούμε να εντοπίσουμε και κάτι άλλο.

Το κείμενο λέει: “Και ήσαν οι δυο γυμνοί, ο τε Αδάμ και η γυνή αυτού και ουκ ησχύνοντο” (Γεν. β΄25). Ο Αδάμ δεν αισχύνεται διότι είναι ανθρωπος με σώμα και ψυχή. Ούτε κι η Εύα αισχύνεται διότι κι αυτή με τη σειρά της είναι ανθρωπος με σώμα και ψυχή. Αξίζει να αναφερθεί ότι η αναφορά αυτή γίνεται στο κείμενο της Γενέσεως ευθύς αμέσως κι όχι μετά την παρέλευση 3 μηνών!!! Αλλη μια ξεκάθαρη θέση της Γραφής για την ταυτόχρονη δημιουργία σώματος και ψυχής.

Καιρός ν’ ασχοληθούμε και με το βασικό βιβλίο της Π. Διαθήκης που επικαλούνται οι πιο πάνω κακοδιδάσκαλοι. Αναφερόμαστε στην Εξοδο (κα΄22-23). Εκεί ο προφήτης Μωυσής αναφέρεται σε ποινές και τιμωρίες. Αν δύο άνδρες συγκρουστούν, λέει το κείμενο και βρεθεί ανάμεσα τους μια γυναίκα που είναι έγκυος με έμβρυο μη εξεικονισμένο, που δεν φαίνεται εξωτερικά στο σώμα της γυναίκας (ώστε όποιος τη δει με την πρώτη ματιά να αντιληφθει πως βρίσκεται μπροστά του έγκυος γυναίκα), τότε αν ένας απ’ αυτούς την κτυπήσει κι αυτή χάσει το έμβρυο, τότε αυτός δεν θα θεωρηθεί ένοχος ανθρωποκτονίας, όχι διότι το έμβρυο δεν έχει τότε ψυχή (κάτι τέτοιο δεν αναφέρεται, ούτε υπονοείται στο ιερό κείμενο), αλλά διότι αυτός δεν προέβη εσκεμμένα κι εκουσίως σε ανθρωποκτονία. Κτύπησε δηλαδή τη γυναίκα χωρίς να γνωρίζει από τα πράγματα ότι αυτή είναι έγκυος.

Αυτά τονίζει εμφαντικά ο Γέροντας Επιφάνιος (Θεοδωρόπουλος) απαντώντας το 1981 στους ψευτοθεολόγους του τότε κυριαρχούντος ΠΑΣΟΚ που ήθελαν σώνει και καλά να κατοχυρώσουν και θεολογικά τις εκτρώσεις που είχαν επιβάλει δια νόμου οι τότε κυβερνώντες.

Με απλά λόγια και καθαρές κουβέντες. Η Παλαιά Διαθήκη ΔΕΝ δίνει σε κανένα το δικαίωμα να σκοτώνει τα μεχρι τριων μηνών αγέννητα παιδιά. Ξέρετε ποιος είναι ανθρωποκτόνος.