ΟΙ ΠΟΜΑΚΟΙ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ! ΟΧΙ ΤΟΥΡΚΙΚΑ!

ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΠΟΜΑΚΩΝ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥΡΚΙΚΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

====================

Συντριπτικά τα επιχειρήματα των Πομάκων της Θράκης, οι οποίοι ζητούν να μαθαίνουν τη μητρική τους γλώσσα στα σχολεία και όχι την Τουρκική. 

Είναι απίστευτη η Ελληνική μυωπική πολιτική στη Θράκη. Ακόμα και αν την υπαγόρευαν οι Τούρκοι δεν θα ήταν τόσο επιβλαβής για τα Ελληνικά συμφέροντα. 

Η Θράκη κινδυνεύει κυριολεκτικά να καταστεί το Κόσσοβο της Ελλάδας.

Οι Πομάκοι της Ξάνθης τα λένε θαυμάσια στην επιστολή τους πλην όμως δεν έχει και πολύ νόημα να απευθύνονται στις Ελληνικές κυβερνήσεις για να τους λύσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν επειδή δεν έχουν το νεύρο να αντισταθούν στον ετσιθελισμό της Αγκυρας.

Αν είχαν διάθεση οι Ελληνικές κυβερνήσεις να ενεργήσουν σωστά θα είχαν κλείσει αμέσως το Τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής και θα είχαν διασφαλίσει κάθε συνταγματικό και σύμφωνο με τις διεθνές συνθήκες δικαίωμα των Πομάκων.

Αν θέλουν οι Πομάκοι να βρουν το δίκαιό τους πρέπει να κινηθούν νομικά. Ας προσφύγουν στα Ελληνικά και διεθνή δικαστήρια επειδή καταπατούνται τα ανθρώπινα τους δικαιώματα  και ας αναλάβουν παράλληλα εκστρατεία - και εντός και εκτός των Ελληνικών συνόρων - για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. 

Μόνον έτσι η ψοφοδεής Ελληνική εξωτερική πολιτική θα υποχρεωθεί να συμμορφωθεί προς τις συνταγματικές διατάξεις και την ρήτρα των διεθνών συνθηκών.

Παραθέτουμε στη συνέχεια η επιστολή των Πομάκων της Θράκης που πρέπει να αποβεί εγερτήριο για την Ελληνική Κυβέρνηση και ευκαιρία να  αναπροσαρμόσει την ψοφοδεή έναντι των Τούρκων πολιτική της.

*****

Ἐπιστολὴ τοῦ Συλλόγου Πομάκων νομοῦ Ξάνθης στὸν Ὑπουργὸ Παιδείας:

«Ἐδῶ καὶ πολλὲς δεκαετίες συντελεῖται εἰς βάρος μᾶς μία μορφωτική, γλωσσικὴ καὶ πολιτισμικὴ γενοκτονία. Μία γενοκτονία εἰς βάρος αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, μεταξὺ τῶν ὁποίων ἀνήκουν καὶ τὰ μέλη τοῦ Συλλόγου μας ποὺ ἔχουμε τὸ θάρρος νὰ αὐτοπροσδιοριζόμαστε ὡς Πομάκοι τῆς Ἑλλάδας. 

Τὸ Ἑλληνικὸ Κράτος, παραβιάζοντας θεμελιώδη δικαιώματα ποὺ παρέχει τὸ Σύνταγμά του καὶ οἱ εὐρωπαϊκὲς συνθῆκες, ἀλλὰ καὶ τὰ ἄρθρα 40 καὶ 45 τῆς συνθήκης τῆς Λωζάννης, τὰ ὁποία παρέχουν στὶς μουσουλμανικὲς μειονότητες τῆς Ἑλλάδας τὸ δικαίωμα «νὰ ποιῶνται ἐλευθέρως ἐν αὐτοῖς χρῆσιν τῆς γλώσσης τῶν», στερεῖ ἀπό μας καὶ τὰ παιδιά μας ὄχι μόνο τὸ δικαίωμα τῆς ἐκπαίδευσης στὴν μητρική μας γλώσσα, ἀλλὰ ἀκόμη καὶ τὸ πλέον στοιχειῶδες δικαίωμα τῆς ἀποκλειστικῆς ἐκπαίδευσης στὴν ἐπίσημη γλώσσα του, τὴν Ἑλληνική, καὶ μᾶς ἐπιβάλλει τὴν ὑποχρεωτικὴ ἐκπαίδευση σὲ μία ξένη γλώσσα, τὴν ὁποία δὲν μιλοῦμε καὶ δὲν ἐπιθυμοῦμε νὰ χρησιμοποιοῦμε, δηλαδὴ τὴν τουρκική. 

Μὲ τὴν ἐπιστολὴ αὐτὴ δὲν σᾶς ζητᾶμε κάποια χάρη. Ζητᾶμε αὐτὸ ποὺ εἶναι αὐτονόητο δικαίωμα κάθε πολίτη μίας ὁποιασδήποτε εὐνομούμενης καὶ δημοκρατικῆς χώρας. Ζητᾶμε τὸ δικαίωμα ὁ γιός μας ὁ Μεχμὲτ νὰ μαθαίνει ὅ,τι μαθαίνει ὁ γιὸς σᾶς ὁ Νίκος. Ζητᾶμε ἡ κόρη μας ἡ Φατμέ, ὅταν θὰ δώσει ἐξετάσεις γιὰ νὰ περάσει στὸ ἑλληνικὸ πανεπιστήμιο, νὰ ἔχει τὶς ἴδιες γνώσεις, δεξιότητες καὶ προοπτικὲς ποὺ θὰ ἔχει ἡ κόρη σας ἡ Ἄννα.

Πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ συμβαίνει αὐτὸ τώρα, ὅταν στὰ πιὸ εὐαίσθητα καὶ κρίσιμα μαθησιακὰ χρόνια τους τὰ παιδιὰ μᾶς διδάσκονται μία γλώσσα ποὺ δὲν μιλοῦν καὶ δὲν θὰ τὴν χρησιμοποιήσουν ποτὲ στὸ σπίτι καὶ στὸ πανεπιστήμιό τους;

Καὶ σᾶς ρωτᾶμε: Ἐὰν τὸ ἑλληνικὸ κράτος ἐπέβαλλε στὰ παιδιὰ τῶν χριστιανῶν ἑνὸς χωριοῦ τῆς Θράκης ἢ ὁποιουδήποτε ἄλλου χωριοῦ τῆς Ἑλλάδας, νὰ διδάσκονται ὑποχρεωτικὰ τὰ μισὰ μαθήματά τους στὴν τουρκικὴ γλώσσα, χωρὶς νὰ τὴν μιλοῦν ὡς μητρική τους γλώσσα καὶ χωρὶς οἱ γονεῖς τους νὰ θέλουν κάτι τέτοιο, δὲν θὰ ξεσηκωνόταν ὅλοι ἐναντίον τοῦ ὁποιουδήποτε φορέα ποῦ θὰ τολμοῦσε αὐτὸ τὸ ἔγκλημα; Γιατί ἐπὶ τόσα χρόνια τὸ Ἑλληνικὸ Κράτος ἀνέχεται νὰ συντελεῖται τὸ ἴδιο ἔγκλημα σὲ βάρος μας; 

Μήπως εἴμαστε πολίτες δεύτερης κατηγορίας; Δὲν πληρώνουμε φόρους; Δὲν δίνουμε τὰ παιδιά μας στὸν στρατό; Γιατί στερούμαστε τὸ δικαίωμα τῆς ἐκπαίδευσης στὴν γλώσσα μας ἢ ἔστω στὴν γλώσσα τῆς πατρίδας μας, καὶ μᾶς ἐπιβάλλεται μία ξένη γλώσσα;

Ἔχουμε πληροφορηθεῖ ὅτι τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας στὴν περίοδο τοῦ κ. Στυλιανίδη προχώρησε στὸ ἐνθαρρυντικὸ βῆμα τῆς ἵδρυσης τεσσάρων ἑλληνόφωνων σχολείων στὰ Πομακοχώρια τῆς ὀρεινῆς Ξάνθης. Δυστυχῶς ὅμως ἡ σημαντικὴ αὐτὴ ἀπόφαση δὲν ἔχει ἀκόμη ὑλοποιηθεῖ καὶ παρὰ τὴν σύστασή τους στὰ χαρτιά, τὰ σχολεῖα αὐτὰ δὲν ἔχουν μέχρι τώρα λειτουργήσει.

Πρὶν τρία χρόνια οἱ κάτοικοι τοῦ χωριοῦ Μάνταινα Ξάνθης ζήτησαν μὲ ἐπιστολή τους στὴν Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Ἐκπαίδευσης νὰ δημιουργηθεῖ στὸ χωριὸ τοὺς δημόσιο (μὴ μειονοτικὸ) ἑλληνικὸ σχολεῖο. Στὸ αἴτημά τους οἱ κάτοικοι τῆς Μάνταινας δὲν ἔχουν λάβει καμία ἀπάντηση μέχρι σήμερα. Οἱ ἁρμόδιοι φορεῖς τῆς τοπικῆς ἐκπαίδευσης μέχρι σήμερα κωφεύουν μὲ διάφορες προφάσεις. Μᾶς προκαλεῖ ἐντύπωση ἡ διστακτικότητα τῆς Πολιτείας, τὴν στιγμὴ ποὺ τὸν ἴδιο καιρὸ μέλος τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κοινοβουλίου δήλωσε, μὲ ἀφορμὴ αἴτημα μέλους τοῦ Συλλόγου μας νὰ μιλήσει ἐνώπιόν του στὴν πομακικὴ γλώσσα, ὅτι «ἂν ὑπάρχει ἔστω καὶ ἕνας ἄνθρωπος στὸν κόσμο ποὺ δηλώνει Πομάκος, εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νὰ τὸν ὑπερασπιστοῦμε».

Ἐμεῖς, τὰ μέλη τοῦ Πολιτιστικοῦ Συλλόγου Πομάκων Νομοῦ Ξάνθης, βρήκαμε τὸ σθένος, παρὰ τὶς ἀπειλὲς καὶ τὸν πολυποίκιλο πόλεμο ποὺ δεχόμαστε, νὰ δηλώσουμε δημόσια καὶ σθεναρὰ τὴν πομακική μας ταυτότητα καὶ γλώσσα. Νὰ εἶστε σίγουροι ὅτι ὑπάρχουν ἀκόμη πολλὲς χιλιάδες Πομάκοι, ποὺ θέλουν νὰ τὸ κάνουν, ἀλλὰ δὲν τὸ τολμοῦν. Καὶ δὲν τὸ τολμοῦν, ὄχι λόγω τοῦ ἐκφοβισμοῦ καὶ τῶν ἀπειλῶν, ἀλλὰ γιατί δὲν ὑπάρχει ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία ποὺ θὰ τοὺς ὑπερασπιστεῖ καὶ θὰ τοὺς ἀγκαλιάσει.

Τουλάχιστον δῶστε στὴν ἀρχὴ τὴν εὐκαιρία σὲ μᾶς νὰ μορφωνόμαστε στὴν γλώσσα τῆς πατρίδας μας καὶ στὴν μητρική μας γλώσσα καὶ νὰ εἶστε ἀπόλυτα σίγουροι ὅτι μέσα σὲ λίγα χρόνια ἡ πλειονότητα τῶν Πομάκων, ποὺ σήμερα κρατᾶ φοβισμένη τὸ στόμα τῆς κλειστό, θὰ μᾶς ἀκολουθήσει καὶ θὰ στέλνει τὰ παιδιά της στὰ σχολεῖα ποὺ θὰ μᾶς φτιάξει ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία ὅπου θὰ διδάσκονται ἀποκλειστικὰ Ἑλληνικὰ ἢ Ἑλληνικὰ καὶ τὴν μητρική τους γλώσσα (Πομακικά), ὥστε νὰ ἔχουν ἴσες εὐκαιρίες καὶ νὰ μποροῦν νὰ συναγωνιστοῦν τὰ ἄλλα παιδιὰ αὐτῆς τῆς χώρας.

Σᾶς θυμίζουμε τὸ παράδειγμα τῶν δημόσιων (μὴ μειονοτικῶν) γυμνασίων καὶ λυκείων στὰ Πομακοχώρια, ποὺ ἐνῶ ξεκίνησαν μὲ 15 μαθητὲς καὶ πόλεμο ἀπὸ πολλὲς πλευρές, τὰ σχολεῖα αὐτὰ κατὰ τὸ σχολικὸ ἔτος 2008-9 εἶχαν: Γυμνάσιο Σμίνθης 145 μαθητές, Γυμνάσιο Γλαύκης 140 μαθητές, Λύκειο Γλαύκης 150 μαθητές, Τεχνικὸ Λύκειο Γλαύκης 60 μαθητές, Γυμνάσιο Θερμῶν 25 μαθητές, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ μὴν ἐπαρκοῦν οἱ κτιριακὲς ἐγκαταστάσεις τους».

ΠΗΓΗ:

Ελληνικές Γραμμές