ΟΒΙΔΙΑΚΗ ή ΟΜΗΡΙΚΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ;

ΟΒΙΔΙΑΚΗ ή ΟΜΗΡΙΚΗ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ;

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===========

Για όσους δεν πιστεύουν σε θαύματα!

Ορίστε η απόδειξη ότι υπάρχουν!

Ο Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος κατακεραυνώνει τους πλαστογράφους της Ελληνικής Ιστορίας ότι κινούνται εκτός της διαχρονικής συνείδησης του έθνους και άρα δεν παράγουν Ιστορία αλλά ιστορικογραφική προσπάθεια καταγραφής γεγονότων!

Και τα λέγει όλα ωραία, νηφάλια και επιστημονικά, όπως θα ανέμενε κάποιος από ένα ακαδημαικό.

Ωστε έτσι έχουν λοιπόν τα πράγματα;

Δεν μας λέτε Σεβασμιότατε Μεσσηνίας;

Αυτά ισχύουν ΜΟΝΟΝ για την πολιτική Ιστορία;

Η Εκκλησιαστική Ιστορία είναι δυνατόν να γράφεται χωρίς να καταγράφει τη διαχρονική συνείδηση της Εκκλησίας;

Προφανώς όχι!

Τότε γιατί η Σεβασμιότητά σας “διαίρεσε” την Εκκλησία στη Σύνοδο της Ιεραρχίας;

Αλλά δεν θέλουμε να μεμψιμοιρούμε όταν λέγετε κάτι ορθό. Ιδού, Σεβασμιότατε, ότι γνωρίζετε να τα λέτε ωραία όταν θέλετε!

Μπορείτε να αναπαύσετε τη συνείδηση του ποιμνίου σας και να τα λέτε όλα πάντοτε τόσο ωραία, όπως μας τα είπατε για την προσπάθεια πλαστογράφησης της Ιστορίας μας;

Ενα να γνωρίζετε!

Εμείς προσωπικές διαφορές μαζί σας ΔΕΝ έχουμε ούτε άλλωστε ήταν ποτέ δυνατόν να έχουμε.

Ούτε την έδρα σας στο πανεπιστήμιο εποφθαλμιούμε, ούτε τον επισκοπικό θρόνο σας θέλουμε να καταλάβουμε.

Αν δεχθήκατε σκληρή κριτική από πολλούς και από τον γράφοντα - το ομολογώ - υπέρ το μέτρον, το κάναμε ΜΟΝΟΝ για ένα λόγο και για κανένα άλλο.

Επειδή εσείς - ως μη οφείλατε - είπατε και κάνατε ανεπίτρεπτα πράγματα.

Δώστε μας την ευκαιρία να σας το αποδείξουμε στην πράξη ότι, όπως μέχρι τώρα ακούγατε ψόγους, παράπονα - ε και γιατί να το κρύψουμε; - και κάτι παραπάνω από τη γραφίδα μας, ότι στο μέλλον θα ακούετε ΜΟΝΟΝ επαίνους αρκεί εσείς να τα λέτε τόσο όμορφα όπως μας τα λέτε στο κείμενο που ακολουθεί.

Τόσο απλό!

Προσευχόμαστε η μεταμόρφωση που διαπιστώνουμε στο άρθρο σας να είναι Οβιδιακή και όχι Ομηρική.

Οι Οβιδιακές μεταμορφώσεις, όπως γνωρίζετε, γίνονται μια φορά και δεν υπάρχει δυνατότητα επαναφοράς στην προηγούμενη μορφή.

Αντίθετα οι Ομηρικές μεταμορφώσεις είναι γινόμενες και απογινόμενες.

Εμείς προσευχόμαστε να μη σας ξαναδούμε εν τη προτέρα υμών μορφή.

Να μας τα λέτε πάντοτε τόσο όμορφα όπως μας τα λέτε για την Ιστορία του Εθνους μας.

Παραθέτουμε στη συνέχεια το άρθρο του Σεβασμιότατου που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ ΔΕΝ ΞΑΝΑΓΡΑΦΕΤΑΙ

Του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομου

==================

Τις τελευταίες εβδομάδες εμφανίστηκε μία προσπάθεια καταγραφής και αποτύπωσης μιας άλλης "ιστορίας", σχετικά με την επανάσταση του 1821. Μιας ιστορίας διαφορετικής, ως προς τα γενεσιουργά αίτια, και αλλοτρίων προσεγγίσεων, σχετικά με τα πρόσωπα και τους πρωταγωνιστές της εποχής. Μία άλλη καταγραφή, η οποία επιδιώκει την επικοινωνιακή της επιτυχία μέσα από την προβολή μιας ιδεολογικής ερμηνείας των γεγονότων και των προσώπων, διατυπώνοντας μία άλλου τύπου προοπτική, η οποία προσεγγίζει μονόπλευρα τα γεγονότα, με αποκλειστικό σκοπό διαμόρφωσης μιας άλλης ταξική ταυτότητας. Με τη μέθοδο της απομύθευσης προσώπων και γεγονότων, προβάλλει δευτερεύοντα ιστορικά στοιχεία ως πρωτεύοντα, τα οποία ουδεμία όμως ουσιαστική σημασία έχουν στην όλη συνειδησιακή λειτουργία του ιστορικού γίγνεσθαι.

Μία τέτοιου είδους προσπάθεια δεν αποτελεί Ιστορία, είναι απλά μία ιστορικογραφική προσπάθεια ερμηνείας γεγονότων, εξελίξεων, με παραμορφωτικού τύπου πολλές φορές προσεγγίσεις και ερμηνείες, μιας άλλης ιδεολογίας ή και μιας άλλης μεθοδολογίας. Δεν είναι Ιστορία, γιατί Ιστορία είναι αυτό που προέρχεται, καταγράφεται και διασώζεται μέσα αλλά και διαμέσου της διαχρονικής συνείδησης του Έθνους. Επίσης ό,τι διατυπώνεται και διδάσκεται μέσα από τα ουσιαστικά εκείνα στοιχεία, τα οποία σχετίζονται και αφορούν, όχι την ιδιωτική ή προσωπική ζωή των προσώπων ή των πρωταγωνιστών των γεγονότων, αλλά κυρίως ό,τι αφορά το ρόλο και τη συμβολή τους στην πραγμάτωση του ιστορικού είναι. Ποτέ η Ιστορία δεν γράφτηκε με κριτήρια ιδεολογικά και ποτέ ένα Έθνος δεν διέσωσε συνειδησιακά την Ιστορία του με ιδεολογικά ή ταξικά πρότυπα κάποιας συγκεκριμένης ομάδας ή κοινωνικού συνόλου. Αυτό που μετρά είναι ο σκοπός και το αποτέλεσμα του ιστορικού γεγονότος, αυτό που διασώζεται είναι αυτό καθαυτό το γεγονός, το είναι και το γίγνεσθαι καταγράφεται συνειδησιακά και όχι απλά και μόνο το φαίνεσθαι.

Εάν τα πράγματα στη συνείδηση του Έθνους δεν ήταν έτσι, τότε πρέπει να ξαναγράψουμε την Ιστορία μας και για τα γεγονότα του 1912/1913-1922 και όχι μόνο του 1821. Κάθε Έθνος, το οποίο προσπαθεί να ξαναγράψει την Ιστορία του, αδιαφορώντας για την συνειδησιακή του ερμηνεία, αλλοτριώνει ουσιαστικά και την ταυτότητά του.

ΠΗΓΗ:

Πυλώνας Εκκλησιαστικών ειδήσεων ΑΜΗΝ