ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ Ο ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΣ Ο ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΣΜΟΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===========

Σε όσα πολύ ωραία αναφέρει η είδηση και το ευστοχότατο - ως συνήθως - σχόλιο της “Χριστιανικής Βιβλιογραφίας” θέλω να προσθέσω τούτο μόνον.

Ο Σεβασμιότατος Δημητριάδος ισχυρίζεται ανακριβώς ότι δεν ξέρει αν θα έρθουν περισσότεροι στην Εκκλησία με την τέλεση των μεταγλωττισμένων Ακολουθιών.

Λυπάμαι να παρατηρήσω ότι χείλη αρχιερέως δεν πρέπει να ψεύδονται. Ο Σεβασμιότατος Δημητριάδος, όπως όλος ο κόσμος, γνωρίζει ότι η μεταγλώττιση των κειμένων της Θείας Λατρείας άρχισε πριν δέκα περίπου χρόνια. Εφαρμόσθηκε “πιλοτικά” (άκου όρος!), και αφού απέτυχε παταγωδώς, ορισμένοι επιδιώκουν να την επαναφέρουν αυθαίρετα και παράνομα επειδή στο μεταξύ η Ιερά Σύνοδος απαγόρευσε την αυθαίρετη μεταγλώττιση των ιερών κειμένων.

Τρεις είναι οι λόγοι που με κάνουν τόσο λαλίστατο εναντίον της μεταγλώττισης της λατρείας.

1.) Καταρχήν επειδή επιχειρείται - με εξαίρεση φυσικά το Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Νικοπόλεως κ. Μελέτιο - από αναξιόπιστα και αφέρεγγυα θεολογικά πρόσωπα.

2.) Επειδή συνιστά προσπάθεια, όχι μόνον μεταφοράς των ιερών κειμένων στη δημοτική, που εγκυμονεί πολλούς και φανερούς - με γυμνό οφθαλμό - κινδύνους, αλλά προπαντός προσπάθεια επιβολής νοησιαρχίας στη λατρεία της Εκκλησίας. Ξεκάθαρη προσπάθεια αντικατάστασης του μυσταγωγικού χαρακτήρα της λατρείας μας και αντικατάστασής του από τη νοησιαρχία.

Αν αυτό δεν είναι αίρεση τότε αίρεση τι είναι;

3.) Επειδή, όπως ομολογούν οι ίδιοι, οι αλλαγές επιχειρούνται εν πλήρη ΕΠΙΓΝΩΣΕΙ των Νεοβαρλααμιτών ότι δεν θα φέρουν κόσμο στην Εκκλησία (π. Γεώργιος Μπασούδης)!!!

Τότε γιατί γίνονται, διερωτόμαστε; Για πλάκα; Επειδή κάποιοι δεν έχουν δουλειά να κάνουν και επινοούν νεωτερισμούς;

Αλλά από πότε η Εκκλησία προβαίνει στην υιοθέτηση πρακτικών που δεν αποσκοπούν στη σωτηρία του ανθρώπου;

"Ολα όσα γίνονται στην Εκκλησία οικονομούν τη σωτηρία του ανθρώπου” έλεγε ο μακαριστός και εν Αγίοις αυλιζόμενος Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος.

Οι Νεοβαρλααμίτες, όμως, έχουν “δικό του τυπικό”, όπως έλεγε ο π. Παίσιος. Επινοούν αλλαγές για “αφάνταστη ικανοποίηση”!!!, όπως μας είπε ο Αγιος Δημητριάδος.

Μετά από τόσο κυνικές ομολογίες των ιδίων εμείς τι να προσθέσουμε;

“Ευχών χρεία”!

Παραθέτουμε στη συνέχεια τις δηλώσεις του Σεβασμιότατου Δημητριάδος και το σχόλιο της Χριστιανικής Βιβλιογραφίας”.

*****

Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΗΣ ΑΦΑΝΤΑΣΤΗΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΕΩΣ!!!

==============

• Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος: «Ἀποτελεῖ μεγάλο εὐεργέτημα γιὰ τὴν Ἐκκλησία νὰ διαφυλάξει ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ τὴν πλουσιότατη καὶ θεολογικὴ καὶ ἐκκλησιαστική της γλῶσσα, ὅπως ἐπίσης καὶ ὅτι ἡ ἁπλούστευσή της πιθανὸν νὰ ἐπισύρει τὸν εὐτελισμὸ τῶν ὑψηλῶν νοημάτων ποὺ ἡ ὑπάρχουσα γλῶσσα μεταφέρει.» (Ἀπὸ τὸν Πρόλογό Του στὰ «Πρακτικὰ τῆς Ἡμερίδος “ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΛΑΤΡΕΙΑ”» (βλ. σχετ.: http://christianvivliografia.wordpress.com/2010/12/09/ἐξεδόθησαν-τὰ-πρακτικὰ-τῆς-ἡμερίδο/).

• Σὲ ἐρώτηση (ἐξ ἀφορμῆς τοῦ γνωστοῦ Ἑσπερινοῦ τὴν παραμονὴ τοῦ Ἁγ. Ἀντωνίου) δημοσιογράφου, ἐὰν ἡ χρήση τῆς δημοτικῆς στὴν Λατρεία «θὰ φέρει περισσότερο κόσμο στὴν Ἐκκλησία, ὁ Μητροπολίτης Δημητριάδος ἀπάντησε: «Δὲν ξέρω ἂν θὰ ἔρθουν περισσότεροι, ἀλλὰ εἶμαι βέβαιος ὅτι αὐτοὶ ποὺ θὰ εἶναι καὶ εἶναι στὸ Ναό ἐκείνη τὴν ὥρα, ἱκανοποιοῦνται ἀφάνταστα ἀπὸ τὰ κείμενα ποὺ ἔχουν μέσα τὴν σοφία τοῦ Θεοῦ, ποὺ ἔχουν τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ».(anagrafes.com).

*****

ΣΧΟΛΙΟΝ «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ»:

Εἶναι ἡλίου φαεινότερον πὼς στὴν Ἐκκλησία ἔχει εἰσβάλει ἐπιδημία “διγλωσσίας”. Οἱ ὑποστηρικτὲς τῆς χρήσεως μεταφρασμένων κειμένων στὴν Λατρεία δὲν εἶναι διατεθειμένοι νὰ ἀκούσουν ΤΙΠΟΤΑ. Οὔτε τὴν Ἐκκλησία. Οὔτε τοὺς θεοφωτίστους ἄνδρες. (βλ. σχετ. Π.χ.: βλ. σχετ: http://christianvivliografia.wordpress.com/2010/11/04/ὁ-ἅγ-γεώργιος-καρσλίδης-γιὰ-τὴν-κατα/) Ἄραγε τὸν ἴδιο τὸν Θεό, ἂν δὲν συντάσσεται μαζί τους, θὰ εἶναι ἕτοιμοι νὰ Τὸν ἀκούσουν; Μόνο τὴν γνώμη τους καὶ τὸ πεῖσμα τους φαίνεται πὼς ὑποστηρίζουν. Καὶ τὴν ἀχαλίνωτη καινοτομία, ποὺ ἔτσι καὶ λάβει διαστάσεις, τότε ἀλίμονο, θὰ εἶναι ἀσυγκράτητη. Κάθε ἐπίσκοπος καὶ κάθε ἱερέας θὰ θεωρεῖ πὼς δικαιοῦται νὰ αὐτοσχεδιάζει, γι᾽ αὐτὸ ποὺ θὰ τοῦ φαίνεται πιὸ κατανοητό, πιὸ σύγχρονο, πιὸ “ἀνοιχτό”. «Ὅποιος σπέρνει ἀνέμους, θὰ θερίσει θύελλες».

Τὸ βασικότερο πρόβλημα στὸ ὅλο θέμα εἶναι ὅτι μιλιοῦνται πλέον δύο «διαφορετικὲς γλῶσσες». Ὄχι ἀρχαῖα καὶ νέα ἑλληνικά, ἀλλὰ δύο διαφορετικοὶ τρόποι “συνομιλίας” μὲ τὴν πραγματικότητα καὶ τὴν Παράδοση καὶ κατανοήσεως τῶν προβλημάτων. Δύο διαφορετικοὶ κόσμοι. Δύο διαφορετικὲς ἐν τέλει “γλῶσσες”.

Ὁ Σεβ. Δημητριάδος σὲ ἕνα πράγμα ἔχει δίκιο: στὸ ὅτι ἡ ὑπόθεση θὰ κρατήσει ἀμείωτο τὸ ἐνδιαφέρον τῶν… “τηλεθεατῶν”. Ἀλλὰ καὶ θὰ προκαλέσει τραύματα στὴν Ἐκκλησία.

Καὶ ὅλα αὐτὰ ἐν ὀνόματι τῆς θεοποιημένης “κατανοήσεως” καὶ τῆς ἐξ αὐτῆς «ἀφαντάστου (καὶ…ἐγγυημένης) ἱκανοποιήσεως», συμφώνως πρὸς τὶς δηλώσεις τοῦ Σεβ. Δημητριάδος!

ΠΗΓΗ:

Χριστιανική Βιβλιογραφία