ΟΥΤΕ “ΚΑΙΣΑΡΟΠΑΠΙΣΜΟΣ”, ΟΥΤΕ “ΠΑΠΟΚΑΙΣΑΡΙΣΜΟΣ”, ΣΕΒΑΣΤΕ π. ΒΑΣΙΛΕΙΕ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

ΟΥΤΕ “ΚΑΙΣΑΡΟΠΑΠΙΣΜΟΣ”, ΟΥΤΕ “ΠΑΠΟΚΑΙΣΑΡΙΣΜΟΣ”, ΣΕΒΑΣΤΕ π. ΒΑΣΙΛΕΙΕ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

“Ου βασιλέων έστιν νομοθετείν τη Εκκλησία”, επιγράφεται πρόσφατη ομιλία του σεβαστού π. Βασίλειου Βολουδάκη.

Όντως! «Οὐ βασιλέων ἐστί νομοθετεῖν τῇ Ἐκκλησίᾳ… Βασιλέων ἐστίν ἡ πολιτική εὐπραξία· ἡ δέ ἐκκλησιαστική κατάστασις ποιμένων καί διδασκάλων» (Αγίου Ιωάννη Δαμασκηνού, Περί τῶν ἁγίων εἰκόνων 12, PG 94, 1296).

Ποιος νουνεχής άνθρωπος μπορεί να διαφωνήσει με την ορθότατη αυτή ρήση του αγαπητού π. Βασιλείου;

Ασφαλέστατα ο καισαροπαπισμός είναι αίρεση απολύτως ασύμβατη με την ορθόδοξη πίστη.

Αλλοίμονον αν δεχτούμε ότι ο καίσαρες -τουτέστιν οι κοσμικοί άρχοντες- και όχι οι σύνοδοι των επισκόπων θα νομοθετούν όσα αφορούν την Εκκλησία.

«Άλλοι όροι βασιλείας και άλλοι όροι ιερωσύνης... Ούτος μεν γαρ τα επί γης έλαχεν οικονομείν· ο δε της ιερωσύνης θεσμός άνω κάθηται... Ο βασιλεύς σώματα εμπιστεύεται, ο δε ιερεύς ψυχάς». Εις το «Είδον τον Κύριον...» 4, 4, PG 56, 125. (Άγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

Η ορθότατη, όμως, ρήση του σεπτού των Εξαρχείων Γέροντος είναι ελλιπής και παραπλανητική αν δεν συμπληρωθεί με το δεύτερο μέρος της πρότασης: “Ούτε των ιερέων είναι δουλειά να νομοθετούν τα πράγματα που αφορούν την πολιτεία”.

Απολύτως απαράδεκτος και εξοβελιστέος ο Καισαροπαπισμός, στον οποίο αναφέρεται ο πολυφίλητος των Εξαρχείων Γέροντας, αλλά εξίσου απαράδεκτος -καθαρή αίρεση- είναι και ο Παποκαισαρισμός, τουτέστιν η ανάμιξη των κληρικών σταις του βίου πραγματείαις.

“Στήθι έξωθεν Βασιλεύ”, είπε ο Άγιος Αμβρόσιος Μεδιολάνων στον αυτοκράτορα Θεοδόσιο. “Άλλοι μεν όροι Βασιλείας άλλοι δε ιερωσύνης.”

«Εις τα ένδοθεν του θυσιαστηρίου, ω βασιλεύ, μόνον οι Ιερείς πρέπει να εισέρχωνται, οι δε κοσμικοί ουδαμώς· Έξελθε λοιπόν έξω και στάσου εις την τάξιν των λαϊκών, διότι η αλουργίς δεν χρίει Ιερείς, αλλά βασιλείς».

Από σκοπιάς, λοιπόν, ορθοδόξου τα πράγματα είναι ξεκάθαρα ακόμη και στον εκ γενετής τυφλόν του Ευαγγελίου.

“Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς”, λέγει ο θυμόσοφος ευσεβής λαός μας.

Δυστυχώς ο σεβαστός πατήρ των Εξαρχείων, όμως, έκανε “μίξιν άμικτον καιτέρας αλλόκοτον”, κατά τον Όσιο Νικόδημο τον Αγιορείτη. Κατέστη “Δίκερως γίγας” κατά τον ίδιο Άγιο, επειδή ενεπλάκη “σταις του βίου πραγματείαις” και έτσι δεν είναι αρεστός στον στρατολογήσαντα Χριστό.

Όποιος κληρικός θεωρεί ότι η υπουργία των μυστηρίων του Θεού είναι κατώτερης αξίας από την διακονία των τραπεζών και την εμπλοκή “σταις του βίου πραγματείαις” και θέλει να πολιτευθεί είναι ελεύθερος να κατέλθει στον κομματικό στίβο αφού, όμως, προηγουμένως αυτοκαθαιρεθεί και καταθέσει το ωμοφόριο ή το επιτραχήλιο στην Αγία Τράπεζα.

Τα λοιπά εκ του πονηρού σεβαστέ Γέροντα.

Γι’ αυτό θερμά και υικά σας παρακαλούμε να διαλύσετε πάραυτα και αμελλητί το κομματίδιο “Κοινωνία” που φτιάξετε και να περιοριστείτε στα ιερατικά σας καθήκοντα.