ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΕ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΤΕΜΕΝΟΣ

Θαυμάσια θεολογική ανάλυση του θέματος από άνθρωπο που ξέρει γράμματα και του οποίου η διεισδυτική θεολογική σκέψη τρυπά ατσάλι.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΕ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΤΕΜΕΝΟΣ

Του κ. Βαγγέλη Καζιάκου

=====

Μέσα στην πανδημία του κορωνοιού, χτύπησε ως κεραυνός εν αιθρία, η μετατροπή του Συμβόλου του Γένους, του ναού της του Θεού Σοφίας, από μουσείο παγκόσμιου πνευματικής ακτινοβολίας, σε τζαμί, τόπο λατρείας, θρησκευτικοπολιτικού μορφώματος του Ισλάμ, ένεκεν της προβληματικής, αναχρονιστικής, παραληρηματικής επιδείξεως πολιτικής αυτάρκειας, του Τούρκου φασίστα Ερντογάν.

Πολλά εγράφησαν και ελέχθησαν από διάσημους και άσημους κληρικούς, πολιτικούς αναλυτές, θεολόγους, ιστορικούς και δημοσιογράφους.

Ταπεινά φρονώντας, όμως, η ουσία της υποθέσεως έχει πνευματική διάσταση, χωρίς βέβαια να αποκλείουμε και τις γεωπολιτικές, πολιτικές και οικονομικές διαστάσεις του τραγικού αυτού συμβάντος.

Μην μπερδεύουμε, τα κουκιά με τα φασόλια....

Η Αγία Σοφία, δεν πρέπει να εκλαμβάνεται ως απλό μουσειακό λείψανο ενός ενδόξου παρελθόντος, ικανοποιώντας αυτιστικώ τω τρόπω, τον σοβινισμό των εθνικιστών νεοελλήνων. Αυτονόητα, ούτε ως μουσείο από τους ορθόδοξους χριστιανούς. Αλλά ως ναός, θρησκευτήριο, εκκλησιαστικό τέμενος λατρείας του Τριαδικού Θεού, έμβλημα της ορθόδοξου κοσμολογίας, ανάθημα εις Λόγο Ιησού Χριστού. 

Ως μουσείο, τουλάχιστον πρέπει να το εκλαμβάνουν οι κοσμικοί άνθρωποι.

Χρησιμοποιούμε συμβατικά τον όρο μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, λόγω του κάλλους και της βυζαντινής (ρωμαίικης-ελληνοχριστιανικής) ιδιοπροσωπίας και για διπλωματικούς λόγους, αφού κείτεται εις τα δεσμά των βαρβάρων Αγαρηνών.

Οι θρησκευτικοί τόποι λατρείας και μάλιστα του Χριστιανισμού, δεν είναι πολιτισμικά μεγέθη, δεν είναι προϊόντα κουλτούρας αλλά δημιουργούν πολιτισμό. Θρησκειολογικά και θεολογικά, μιλώντας, σύμφωνα με την φαινομενολογία της θρησκείας, η θρησκεία και η πνευματικότητα, μέσα στο ιστορικό γίγνεσθαι, είναι όρος και έννοια διακριτή, από οποιοδήποτε άλλο πνευματικό μέγεθος ή ιδέα της πολιτιστικής δραστηριότητας του ανθρώπου, όπως η επιστήμη, η τέχνη, τα γράμματα.

Δεύτερον, πρέπει να επισημανθεί ότι ο Οικουμενισμός, είναι η μεγαλυτέρα αίρεση στην ιστορία της Εκκλησίας και της ανθρωπότητας, καθώς αποτελεί, οφθαλμοφανώς, θρησκευτικό συγκρητισμό, σχετικοποιώντας την Αλήθεια του Ευαγγελίου, εξισώνοντας όλες τις θρησκείες, ως ισότιμες οδούς σωτηρίας και λατρείας του Θεού, κατατάσσοντας τις δογματικές διαφορές, σε διαχριστιανικό και διαθρησκειακό επίπεδο στην πολιτιστική ποικιλομορφία.

Τρίτον, ένεκεν της διεφθαρμένης και εν πολλαίς αμαρτίες περιπεσούσες ζωές μας, ο Θεός, επέτρεψε στους αλλόθρησκους να βεβηλώσουν έτι μια ακόμα φορά, τον Άγιο οίκο Του, αφού ο κατεξοχήν οίκος του Θεού, η καρδιά του Ανθρώπου, έχει γίνει οίκος ληστών και κατοικητήριο δαιμόνων.

Η δικαιοσύνη του Θεού, η τιμωρία, χρησιμοποίησε, το μάταιο και γελοίο πολιτικό παιχνίδι της Τουρκίας, για να αντικατοπτρίσει την πνευματική βεβήλωση των υιών της Χάριτος, όπως και τότε στου υιούς του Νόμου, τον παλαιό Ισραήλ, τον πρωτότοκον υιόν, που τον ύψωσε στο ξύλο του Σταυρού.

Τέταρτον, πέρα από την ληστρική θνησιγενή σύνοδο της Κρήτης, τα λεγόμενα του σεβαστού κληρικού, πατρός Ευάγγελου Παπανικολάου, ας μας προβληματίσει το γεγονός, στεκόμενοι στην αναφορά περί άσεμνης ενδυμασίας και συμπεριφοράς εντός αλλά και εκτός, του Ναού της Του Θεού Σοφίας, ως στάσεως ζωής, από τους “πολιτισμένους” “εκχριστιανισθέντες” Ευρωπαίους. 

Αλλά και από τους σύγχρονους Έλληνες “ορθόδοξους”, που ξαφνικά, κόφτηκαν για την Αγία Σοφία, το οικουμενικό πατριαρχείο, για την ορθοδοξία, το έθνος. Ουσιαστικά μη γνωρίζοντας το βάθος των εννοιών αυτών. Διαβάζοντας κάπου, όλως συμπτωματικά στο Facebook, τμήματα από ένα βιβλίο των προφητειών του Αγίου Παϊσιου. Φοβούμενοι, όχι την θρησκευτική και πολιτιστική αλλοίωση, αλλά το ξεβόλεμα από την υπνώδη τρυφή, σε περίπτωση επερχόμενου πολέμου. Και άλλες λοιπές ευσεβιστικες υστερίες, ενός ημιμαθούς, αλιβάνιστου λαού, που έχει απεμπολίσει από χρόνια την ιδιότητα του χριστιανού.

Ο σημερινός Έλληνας, και γενικότερα άνθρωπος, εμφορείται από σύνδρομα καταναλωτικής μανίας, λειψός από την στοιχειώδη μεταφυσική ανησυχία δηλητηριάζει τα ιδεώδη της Πίστεως, παραμορφώνοντάς τα σε ιδεοληψίες, στην πιο χυδαία εθιστικού τύπου έκφρασή τους.