ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας κ. Αναστάσιος δημοσιοποίησε την δεύτερη επιστολή του προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη για το Ουκρανικό.
Σ’ αυτήν ο Μακαριώτατος απαντά στα θεολογικά επιχειρήματα του Παναγιώτατου για τον τρόπο εισδοχής των Σχισματικών στην Εκκλησία και επαναλαμβάνει ότι είναι αναγκαία η σύγκληση Σύναξης των Προκαθημένων για να επιληφθεί του Ουκρανικού.
Ο Μακαριώτατος Αλβανίας τονίζει ότι τα θεολογικά θέματα δεν λύνονται στα ιστολόγια ή με ανταλλαγή επιστολών αλλά με συνοδικές αποφάσεις.
Ταυτόχρονα ο Μακαριώτατος Αλβανίας δίνει την διαβεβαίωση ότι, σε περίπτωση Πανορθόδοξου Σχίσματος, που απεύχεται διακαώς, η Εκκλησία της Αλβανίας θα παραμείνει σε εκκλησιαστική κοινωνία με την Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως.
Πουθενά, όμως, στην επιστολή του Αρχιεπισκόπου Αναστάσιου δεν γίνεται η παραμικρή μνεία ότι η Εκκλησία της Αλβανίας είναι πρόθυμη να δεχτεί σε εκκλησιαστική κοινωνία την Αυτοκέφαλη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Κάποιες επισημάνσεις:
1.) Ορθά ο Μακαριώτατος Αλβανίας ιεραρχεί την ενότητα της Εκκλησίας πάνω από κάθε τι άλλο.
2.) Ορθά μιλά με γλώσσα καταλλαγής για να εκθέσει τις απόψεις του.
3.) Η επιμονή του, όμως, για την σύγκληση Πανορθόδοξης Συνόδου ή Σύναξης των Προκαθημένων απορρίπτεται από το Φανάρι ως μη παραγωγική. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος φοβάται -όχι άδικα- ότι μια Σύναξις των Προκαθημένων για το Ουκρανικό θα κατορθώσει ΜΟΝΟΝ να πιστοποιήσει την υφιστάμενη διαφωνία χωρίς να λύσει το πρόβλημα.
Μήπως, αντί της Σύναξης των Προκαθημένων, θα ήταν πιο παραγωγικό αν ισχυρή αντιπροσωπεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου μετέβαινε σε όλες τις Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες για να διερευνήσει τις προυποθέσεις της αποκατάστασης της ενότητας της Εκκλησίας και να δρομολογήσει την λύση του Ουκρανικού;
Οι Μητροπολίτες Γαλλίας και Σμύρνης, ο επίσκοπος Αβυδού Κύριλλος και ο Καθηγητής Βλάσιος Φειδάς λ.χ. θα μπορούσαν 1.) Να επισκεφθούν όλες τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, για να ακούσουν τις απορίες, τις ανησυχίες και τους προβληματισμούς τους για την εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία, και
2.) Να βολιδοσκοπήσουν όλες τις Εκκλησίες -και πρωτίστως το Πατριαρχείο Ρωσσίας- για να εισηγηθούν διέξοδο στο αδιέξοδο που απειλεί θανάσιμα την ενότητα της Ορθοδοξίας.
Κυρίως όμως ο Αναστάσιος Αλβανίας αποκαθιστά τά όσα παραπλανητικά χρησιμοποίησε ο κ. Βαρθολομαίος από ιστορικά προηγούμενα για νά στηρίξει τις ανομίες του επί του Ουκρανικού . Συγκεκριμένα διευκρινίζει οτι δεν έχει καμμία αναλογία η αποκατάσταση των Μελιτιανού σχίσματος μέ τους σχισματικούς της Ουκρανίας. Στην περίπτωση των Μελιτιανών οι πατέρες τήρησαν όλες τις προυποθέσεις αποδοχής των στην κανονική εκκλησία που είναι κυρίως η μετάνοια . Ο υπαίτιος του σχίσματος Μελίτιος αποκλείσθηκε της περαιτέρω δραστηριότητός του και δεν τιμήθηκε ως επίτιμος πατριάρχης όπως ο Φιλάρετος . Επέστρεψαν στην κανονική εκκλησία μέ στέρηση τιμητικών προνομίων και όχι μέ επιβράβευση δια προαγωγής των στά ύπατα εκκλησιαστικά αξιώματα όπως είναι τό αξίωμα του προκαθημένου αυτοκεφάλου εκκλησίας . Επέστρεψαν στην κανονική εκκλησία στην τάξη των προσκλαιόντων και όχι στην τάξη των προκαθημένων .
ReplyDelete
ReplyDeleteΑλγεινή εντύπωση δημιουργεί η ωμότητα του πατριάρχη Βαρθολομαίου οτι μία σύσκεψη των προκαθημένων απλά θα επεκύρωνε και θα επισημοποιούσε το χάσμα . Αυτή η ωμότητα έχει ένα χαρακτήρα θράσους και αναίδειας . Τί άλλο εκφράζει παρά πρωτείο ! Απο πού έχει λάβει το πρωτείο ο κ. Βαρθολομαίος ; Κάπου το είδαμε και αυτό , οτι μετά το σχίσμα μέ την Ρώμη το πρωτείο το έλαβε η Κων/πολη !
Το συμπέρασμα είναι οτι όλοι όσοι προσπάθησαν νά υποστηρίξουν τις πράξεις του κ. Βαρθολομαίου σχετικά μέ το Ουκρανικό είπαν οικτρές ανακρίβειες διαστρέφοντας την ιστορική αλήθεια της ιεράς Παραδόσεως . Είναι κρίμα νά πέφτουν σε τόσο μεγάλη αναξιοπιστία και ανυποληψία και ως επιστήμονες θεολόγοι και ως κληρικοί . Ανθρώπους δεν ντρέπονται , τον Θεό δεν τον φοβούνται ;
Δεν νομίζω οτι πρέπει νά αξιολογείται μέ κάποια σοβαρότητα η θέση του αρχιεπισκόπου Αναστασίου οτι στην περίπτωση οποιασδήποτε έκβασης ο ίδιος τάσσεται μέ το οικουμενικό πατριαρχείο Κων/πόλεως . Εκτός και άν θεωρεί μονόδρομο την παραίτηση του κ. Βαρθολομαίου και την ακύρωση των πεπραγμένων του .
Ρωμιοσύνη- σ(κ)λαβοσύνη= 1-0, σημειώσατε 1 !!!
ReplyDeleteΤί έγινε πάτερ μου , σας τα έψαλε η συμπεθέρα ; Δεν κατέχω από ποδόσφαιρο . Μήπως μπορείτε νά τά πείτε στην καθομολούμενη ;
ReplyDeleteΣήμερα ημέρα της Σταυροπροσκυνήσεως θεώρησα χρήσιμο μέσα από το ιστολόγιό σας να εκφράσω το συμπέρασμά μου για όλα αυτά τα γεγονότα που μας απασχολούν και προβληματίζουν γύρω από το Ουκρανικό πρόβλημα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και το Πατριαρχείο της Ρωσίας κρατούν και οι δύο άκαμπτη στάση για το θέμα και δεν προχωρούν στην μόνη πρακτικά εραρμόσιμη λύση που θα ήταν να ενωθούν οι δύο δικαιοδοσίες στη Ουκρανία σε μία ενιαία Αυτοκέφαλη Εκκλησία που θα λάβει ένα νέο Τόμο και θα την αναβιβάζει σε Πατριαρχείο, με προφανή αναμενόμενη εκλογή, λόγω μεγαλύτερου αριθμού Αρχιερέων, του Μητροπολίτη Ονουφρίου στον Πατριαρχικό θρόνο και με αποδοχή και από τα δύο Πατριαρχεία κάθε οικονομίας χάριν της ενότητος. Ακόμη οικονομία ίσως πρέπει να γίνει και στην απαίτηση του κ. Φιλαρέτου, ενός εθνικά Ρώσου και όχι Ουκρανού Αρχιερέως, που ίσως ιστορικά δικαιούτο της εκλογής του Πατριάρχου της Ρωσίας, να του δοθεί ο ψιλός τίτλος του Πατριάρχου Κιέβου, χωρίς καμμία επέμβαση άμεση ή έμμεση στα διοικητικά πράγματα της νέας Εκκλησίας, όσο ακόμη ζεί. Άλλωστε στατιστικά ευρίσκεται εις τα δυσμάς του βίου του. Η νέα αυτή Εκκλησία θα πρέπει να φυλάξει ως κόρην οφθαλμού την μη ενασχόλησή της με τις διάφορες πολιτικές διαμάχες εντός της χώρας, εφόσον ο πληθυσμός της Ουκρανίας αποτελείται από κατοίκους με διαφορές ακόμη και στα εθνικά τους θέματα. Πράγματι υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος Σχίσματος στην Ορθόδοξη Εκκλησία και ορθά το επισημαίνετε και σείς και το φοβούνται αρκετοί προκαθήμενοι τοπικών Εκκλησιών, αλλά δεν σκέπτονται ότι τα Σχίσματα και οι έριδες που εμφανίζονται και πιθανόν στο μέλλον να γίνουν πολύ εντονώτερες είναι δυνατόν να οφείλονται σε μία μεγίστη πνευματική αιτία, πάνω και από το κυνήγι των πρωτείων και αυτή δεν είναι άλλη από τις πνευματικές συνέπειες της Ψευδοσυνόδου της Κρήτης, που ουσιαστικά επικύρωσε την εδώ και δεκαετίες φιλοοικουμενιστική πορεία της Παγκόσμιας Ορθοδοξίας; Δεινόν το Σχίσμα αναμφίβολλα, αλλά το χειρότερο και από το Σχίσμα είναι η Αίρεση, που δεν αποτελεί μόνο μία μεγάλη πληγή για το Σώμα της Εκκλησίας, αλλά την είσοδο σε αυτόν τον Πνευματικό Θάνατο.
ReplyDeletehttps://www.facebook.com/D.G.THE
ReplyDeleteσού κανα πρόσκληση στο φέισμπουκ...έλα να τα πουμε ιδιωτικά...