ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟΥ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Αναφέρει, σε εμπνευσμένη Εγκύκλιό του για τα Χριστούγεννα, ο Σεβ. Κυθήρων Σεραφείμ για το Ουκρανικό:
“Δυστυχῶς, τό ὁμολογοῦμε μέ βαθειά λύπη, ἡ πρόσφατη ἀναγνώρισις τῆς Αὐτοκεφαλίας τῆς Οὐκρανίας μέ Προκαθήμενο σχισματικό μέχρι χθές Ἐπίσκοπο, μή ἀναγνωριζόμενον ὑπό τῶν λοιπῶν Αὐτοκεφάλων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖες ἀποδέχονται μόνον τόν παραγκωνισθέντα Κανονικό Ἐπίσκοπο Οὐκρανίας κ. Ὀνούφριο καί τήν περί Αὐτόν Ἱεράν Σύνοδον, ἐδημιούργησε μεῖζον Κανονικό πρόβλημα μέ ἀνυπολόγιστες συνέπειες διά τήν ἀρραγῆ ἑνότητα τῆς Ἁγιωτάτης τοῦ Χριστοῦ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.
Ταπεινά φρονοῦμε ὅτι ὁ ἐπανεντροχιασμός εἰς τήν Ἱεροκανονικήν τάξιν καί τήν Κανονικήν ὁδόν θά ἐπιτευχθῇ διά τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι συγκλήσεως καί λειτουργίας Πανορθοδόξου Συνόδου.”
Ο Σεβ. Κυθήρων Σεραφείμ είναι πραύς, αγωνιστής, σεμνός, ταπεινός, γνήσια αντιοικουμενιστής ιεράρχης που σέβεται τους Ιερούς Κανόνες.
Η έγνοια του για την πορεία της ορθοδόξου Εκκλησίας είναι συνεχής και αδιάπτωτος και στέκεται όρθιος πάντοτε στις Θερμοπύλες του χρέους για όλα τα θέματα.
Τι προτείνει, λοιπόν, για την λύση του Ουκρανικού;
Καταρχήν ο Σεβασμιώτατος κατανοεί το αυτονόητο, ότι δηλαδή, δεν υπάρχουν αυτή την στιγμή Σχισματικοί στην Ουκρανία, αφού το Οικουμενικό Πατριαρχείο βρίσκεται σε πλήρη εκκλησιαστική κοινωνία μαζί με τους μέχρι πρότινος Σχισματικούς της Ουκρανίας.
Δυστυχώς πολλοί δεν κατανοούν ότι δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεις κάποιο Σχισματικό, αν βρίσκεται σε πλήρη εκκλησιαστική κοινωνία έστω και με μία Ορθόδοξη Εκκλησία.
Άλλη υπόθεση φυσικά αν μέλλουσα να συνέλθει Μείζων ή Πανορθόδοξη Σύνοδος ακυρώσει την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και κηρύξει άκυρες τις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Θρόνου για την Αυτοκεφαλία της Ουκρανίας.
Επομένως το γε νυν έχον δεν υπάρχουν στην Ουκρανία Σχισματικοί, αλλά πρώην Σχισματικοί.
Ο Σεβ. Κυθήρων αντιλαμβάνεται, επίσης, πολύ ορθά, ότι μόνον Πανορθόδοξη Σύνοδος μπορεί αυτή την στιγμή να θεραπεύσει το Ουκρανικό και να αποκαταστήσει την εκκλησιαστική κοινωνία του Πατριαρχείου Ρωσσίας με το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι, αν υπάρχει προθυμία για την συγκρότηση Πανορθόδοξης Συνόδου για να επιληφθεί του θέματος.
Το δεύτερο ερώτημα είναι, αν οι δύο μονομάχοι θα αποδεχτούν τις κατά πλειοψηφίαν αποφάσεις Πανορθόδοξης Συνόδου, αν δεν ικανοποιούν τις επιδιώξεις τους.
Ίσως μια απευθείας συνεννόηση των Πατριαρχείων Ρωσσίας και Κωνσταντινουπόλεως φαίνεται πιο ρεαλιστική λύση.
Για να γίνει, όμως, αυτή η συνεννόηση πρέπει προφανώς το Πατριαρχείο Ρωσσίας να επαναφέρει το όνομα του Οικουμενικού Πατριάρχη στα Δίπτυχα και να αποκηρύξει την επαίσχυντη απόφαση της Συνόδου του Μινσκ με την οποία η Εκκλησία της Ρωσσίας αφόρισε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, την μισή Ελλάδα, το Άγιον Όρος και την Ομογένεια της Διασποράς στις τέσσερις ηπείρους.
Αλλοιώς πώς θα αποδεχτεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο να έλθει σε συνεννόηση με την Εκκλησία της Ρωσσίας σε διμερείς συνομιλίες ή σε Πανορθόδοξη Σύνοδο;
Απορείτε κ Τελεβάντο το πώς , ως νά πέφτει το υπερυψωμένο φρύδι του Βαρθολομαίου , ως νά του πέφτει η μύτη ; Είναι πολύ απλό ! Οι Ιεροί Κανόνες βάζουν τον κάθε κατεργαράκο στον πάγκο του !
ReplyDelete