ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ Δ΄

ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΗ ΣΥΓΧΥΣΗ

Δ΄

Του Ορθόδοξου περιοδικού “Ο Σωτήρ”

=====

Ὁ π. Βασίλειος μᾶς κατηγορεῖ ἀκόμη ὅτι ἀφήνουμε τὸν ἀναγνώστη «νὰ ὑποθέσει ὅτι καὶ μόνη ἡ ὁμοφυλόφιλη ἕλξη θὰ πρέπει νὰ συνοδεύεται ἀπὸ ἐνοχή». 

Ἂν καὶ πουθενὰ δὲν γράψαμε κάτι τέτοιο, ὀφείλουμε ἐντούτοις νὰ ξεκαθαρίσουμε ὅτι καὶ ἡ ὁμοφυλοφιλία καὶ κάθε πάθος, ἂν σ᾿ αὐτὸ συγκατατίθεται ὁ ἄνθρωπος, δημιουργεῖ ἐνοχή. Γι᾿ αὐτὸ καὶ θεωροῦμε λανθασμένη τὴν ἀντίληψἠ του ὅτι «ἡ ὁμοφυλοφιλία δὲν ἔχει κοινὰ μὲ τὰ ὑπόλοιπα πάθη, γι᾿ αὐτὸ καὶ δὲν θὰ πρέπει νὰ ἐντάσσεται μεταξὺ αὐτῶν». Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι πάθος. Καί, κατὰ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο, «ὅπερ ἂν εἴποις ἁμάρτημα, οὐδὲν ἴσον ἐρεῖς τῆς παρανομίας ταύτης· καὶ εἰ ἐπῃσθάνοντο τῶν γινομένων οἱ πάσχοντες, μυρίους ἂν κατεδέξαντο θανάτους, ὥστε μὴ τοῦτο παθεῖν. Οὐ γὰρ ἔστιν, οὐκ ἔστι ταύτης τῆς ὕβρεως ἀλογώτερόν τε καὶ χαλεπώτερον» (P.G. 60. 419).

Ἕνα ἄλλο θέμα εἶναι αὐτὸ ποὺ ἔθεσε στὴν ἐκδήλωση ὁ π. Βασίλειος λέγοντας ὅτι «ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ὑποστεῖ μεγάλη ρύπανση ἰδεῶν». Στὴν ἀπάντησή του μιλάει γιὰ λανθασμένες ἀντιλήψεις προσώπων. Ἄλλο ὅμως αὐτὸ καὶ ἄλλο νὰ λέει ὅτι «ἡ Ἐκκλησία μας ἔχει ὑποστεῖ μεγάλη ρύπανση ἰδεῶν καὶ χρειάζεται ἀποκάθαρση ἀρκετή». Καὶ θὰ θέλαμε μὲν τὴ διατύπωση αὐτὴ νὰ τὴν κατατάξουμε στὰ συνήθη λάθη τῆς γλώσσας στὸν προφορικὸ λόγο, ὡστόσο μᾶς ἐμποδίζει νὰ τὸ κάνουμε ἡ ὅλη τακτική τοῦ π. Βασιλείου. Ὄχι μόνο μὲ τὸ ὅτι ἀμφισβητεῖ τὴ θεοπνευστία τοῦ σχετικοῦ κειμένου τῆς πρὸς Ρωμαίους, ἀλλὰ καὶ διότι ἔφθασε στὸ σημεῖο νὰ ὑποστηρίζει ὅτι αἰτία τῆς καταστροφῆς τῶν Σοδόμων δὲν ἦταν ἡ ὁμοφυλοφιλία ̶ κάτι ποὺ κανένας, ἀπ᾿ ὅσο γνωρίζουμε, δὲν τόλμησε νὰ ὑποστηρίξει στὴ διάρκεια τῶν 4.000 χρόνων ποὺ μεσολάβησαν ἀπὸ τότε, καὶ βέβαια αὐτὸ μᾶς προξένησε ἀλγεινὴ ἐντύπωση. Ὅταν λοιπὸν φθάνει σὲ τέτοιο σημεῖο, νὰ ἀμφισβητεῖ τὶς πλέον βεβαιωμένες ἀλήθειες τῆς Γραφῆς, μᾶς ἀναγκάζει νὰ σκεφτόμαστε ὅτι ἄλλου εἴδους ἀποκάθαρση τῆς Ἐκκλησίας ἐννοεῖ.

Τὸ θέμα τῆς αἰτίας τῆς καταστροφῆς τῶν Σοδόμων ὁ π. Βασίλειος στὴν ἀπάντησή του τὸ παρασιωπᾶ, παρόλο ποὺ ἐπικρίναμε ἐντόνως τὴν ἀντίληψή του αὐτή. Θέλουμε νὰ ἐλπίζουμε ὅτι σκέφθηκε τὸ ζήτημα καλύτερα καὶ ἄλλαξε γνώμη. Στὴν καθολικὴ ἐπιστολὴ τοῦ Ἀδελφοθέου Ἰούδα ὁ Σοδομισμὸς καταδικάζεται μὲ πολὺ αὐστηρὸ τρόπο: «ὡς Σόδομα καὶ Γόμορρα καὶ αἱ περὶ αὐτὰς πόλεις τὸν ὅμοιον τούτοις τρόπον ἐκπορνεύσασαι καὶ ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας πρόκεινται δεῖγμα, πυρὸς αἰωνίου δίκην ὑπέχουσαι» (στ. 7). Οἱ ἑρμηνευτὲς πίσω ἀπὸ τὴ φράση «ἀπελθοῦσαι ὀπίσω σαρκὸς ἑτέρας» βλέπουν τὴν ἀρσενοκοιτία: «Καὶ καθὼς αἱ πέντε πόλεις τῶν Σοδόμων κατεκάησαν μὲ πῦρ καὶ θειάφι, διὰ τὶ παρομοίως μὲ τοὺς αἱρετικοὺς τούτους ἔπεσαν εἰς πορνείας καὶ ἀσελγείας, καὶ μάλιστα εἰς τὴν θεομίσητον καὶ ἐπάρατον ἁμαρτίαν τῆς ἀρσενοκοιτίας, ταύτην γὰρ ὀνομάζει σάρκα ἑτέραν ὁ Ἀπόστολος» (Ἁγίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου, Ἑρμηνεία εἰς τὰς ἑπτὰ καθολικὰς Ἐπιστολάς, ἔκδ. 1806, σελ. 349).