Ο ΣΕΒ. ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ ΙΛΑΡΙΩΝΑΣ ΑΠΟΣΤΟΜΩΝΕΙ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΤΟ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

Ο ΣΕΒ. ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ ΙΛΑΡΙΩΝΑΣ ΑΠΟΣΤΟΜΩΝΕΙ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΤΟ π. ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΒΟΛΟΥΔΑΚΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Ο Σεβασμιώτατος Βολοκολάμσκ απάντησε, με κρυσταλλίνη σαφήνεια το ερώτημα της “Ρομφαίας”, αν η Εκκλησία της Ρωσσίας απέρριψε τη Σύνοδο της Κρήτης κατά τους εορτασμούς για την εκατονταετηρίδα της ανασύστασης του Πατριαρχείου Ρωσσίας.

Αντίθετα με τα παραμύθια που πουλά ο σεβαστός κακόδοξος κληρικός, π. Βασίλειος Βολουδάκης, η Εκκλησία της Ρωσσίας ΟΥΔΕΠΟΤΕ απέρριψε τη Σύνοδο της Κρήτης ως οικουμενιστική Σύνοδο. Απλά δεν θεωρεί τις αποφάσεις της δεσμευτικές, επειδή δεν στηρίχθηκαν στην αρχή της ομοφωνίας.

Ο π. Θεόδωρος Ζήσης έγραψε σχετικό άρθρο και απάντησε στα φληναφήματα του σεβαστού κακόδοξου κληρικού ότι δήθεν με τους εορτασμούς του Πατριαρχείου Μόσχας για την εκατονταετηρίδα της ανασύστασης του Ρωσσικού Πατριαρχείου καταδικάστηκε η Σύνοδος της Κρήτης.

Πλην όμως ο σεβαστός π. Βασίλειος Βολουδάκης “ως ο παράνομος Ιούδας ουκ ηβουλήθη συνιέναι” και συνεχίζει απτόητος να κυριαρχείται από τις ίδιες εμμονές και ιδεοληψίες. Γι’ αυτό και προωθεί αταλάντευτα τους τέσσερις στόχους που προσπαθεί να  υλοποιήσει από τότε που ανέλαβε την διεύθυνση του “Ορθοδόξου Τύπου”:

1.) Θέλει να επιβληθεί σαν ηγετική φυσιογνωμία του παραδοσιακού χώρου,

2.) Υποσκάπτει από ασίγαστο φθόνο τον π. Θεόδωρο Ζήση,

3.) Έχει βάλει στο στόχαστρο το Οικουμενικό Πατριαρχείο σαν θεσμό, αντί να πολεμά τον Οικουμενισμό και τη Σύνοδο της Κρήτης, και last but not least

4.) Προσπαθεί να στρατολογήσει μέλη για το Μακρακιστικό και Παποκαισαρικό κόμμα “Κοινωνία” που ίδρυσε και καθοδηγεί από τα παρασκήνια κατά παράβαση των Ιερών Κανόνων.

Άλλωστε και χωρίς τις ξεκάθαρες και πέραν πάσης αμφιβολίας δηλώσεις του Σεβασμιώτατου Βολοκολάμσκ, η κοινή λογική λέγει ότι η οικουμενιστική Εκκλησία της Ρωσσίας δεν ήταν, ούτε και είναι ποτέ δυνατόν, να καταδικάσει ως Οικουμενιστική τη Σύνοδο της Κρήτης, επειδή είναι μέχρι μυελού οστέων οικουμενιστική Εκκλησία. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι, ορισμένες βδομάδες πριν τη σύγκληση της Συνόδου της Κρήτης, ο Πατριάρχης Κύριλλος συναντήθηκε με τον Πάπα Φραγκίσκο στην Αβάνα και υπέγραψε κοινή Διακήρυξη η οποία αναγνωρίζει το Βατικανό ως ετερόδοξη Εκκλησία, όπως ακριβώς κάνει το διαβόητο Κείμενο 6 του Κολυμβαρίου.

Πώς είναι δυνατόν, επομένως, η Εκκλησία της Ρωσσίας να καταδικάσει τις αποφάσεις της Συνόδου της Κρήτης ως οικουμενιστικές χωρίς να αναιρέσει τον εαυτό της;

*****

Παραθέτουμε, στη συνέχεια, το απόσπασμα της συνέντευξης του Σεβ. Βολοκολάμσκ στη “Ρομφαία”:

ΕΡΩΤΗΣΗ “ΡΟΜΦΑΙΑΣ”: Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ρωσσίας απέρριψε τις αποφάσεις της Αγιάς και Μεγάλης Συνόδου της Κρήτης. Πιστεύετε ότι μία τέτοια απόφαση δεν θα διαταράξει την ενότητα της παγκόσμιας Ορθοδοξίας;

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΣ ΒΟΛΟΚΟΛΑΜΣΚ ΙΛΑΡΙΩΝ: Η συγκληθείσα τον περασμένο Δεκέμβριο Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας δεν απέρριψε αλλά ούτε προσέθεσε κάτι ουσιαστικά καινούργιο στη θέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας έναντι της Συνόδου της Κρήτης, την οποία θέση, σε βασικές γραμμές, είχε διατυπώσει η Ιερά Σύνοδος ακόμη τον Ιούλιο του 2016.

Αδυνατούμε να αποδώσουμε στη Σύνοδο αυτή εκείνο το καθεστώς (status) υπό την οποία, όπως ελπίζαμε πάντες εμείς, όφειλε να συγκληθεί, διότι πραγματοποιήθηκε σε παραβίαση της καθιερωμένης αρχής ομοφωνίας όλων των κοινώς ανεγνωρισμένων κατά τόπους αυτοκεφάλων Εκκλησιών.

Μερικές κατά τόπους Εκκλησίες ζητούσαν την αναβολή της Συνόδου και αργότερα, όταν η έκκλησή τους αυτή δεν εισακούσθηκε, απείχαν αυτής.

Ως εκ τούτου αδυνατούμε να βλέπουμε τις ειλημμένες στην Κρήτη αποφάσεις ως έχουσες πανορθόδοξη σημασία ή ως δεσμευτικές για όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Οι διάφορες κατά τόπους Εκκλησίες κατά τρόπο διαφορετικό αξιολογούν την Σύνοδο στην Κρήτη, εν τούτοις είμαι πεπεισμένος και μπορώ να πω ότι το ζήτημα τούτο δεν μας χωρίζει, ούτε μας εμποδίζει να έχουμε κοινωνία και να συλλειτουργούμε.

Η απόδειξη αυτών ήταν μεταξύ άλλων οι γενόμενοι τον περασμένο Δεκέμβριο στη Μόσχα εορτασμοί με αφορμή την επέτειο 100 ετών από την επανασύσταση του Πατριαρχείου στη Ρωσική Εκκλησία, όπου συμμετείχαν οι Προκαθήμενοι και εκπρόσωποι σχεδόν όλων των αυτοκεφάλων Εκκλησιών.

Πεποίθηση μου είναι ότι, ανεξαρτήτως της στάσεώς μας έναντι της Συνόδου στην Κρήτη, ως κατά τόπους Εκκλησίες οφείλουμε να προωθούμε την πανορθόδοξη συνεργασία και στο περαιτέρω, άλλωστε μόνο με κοινές προσπάθειες μπορούμε να αντιμετωπίζουμε τις υφιστάμενες ακόμη μεταξύ μας διχογνωμίες και να ενισχύουμε την ενότητα της Αγίας Ορθοδόξου Εκκλησίας.