Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΑΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

Του ιστολογίου “Σύναξις Ορθοδόξων-Άγιος  Μακάριος ο Πάτμιος”

=====

* Εάν θα απολεσθώμεν ή θα επιζήσωμεν, ως Εκκλησία ή ως Έθνος, ουκ εστίν ημών. Ημών είναι να κρατήσωμεν την ομολογίαν μας εις την Εκκλησίαν και την αγάπην μας προς τον Χριστόν, εις όλας τας συνεπείας της ηθικής και δογματικής βιώσεως και όλα τα άλλα αφορούν τον Κύριόν μας, ότι «αυτώ μέλει περί ημών».

*Αι προσπάθειαι προς ένωσιν μετά του Καθολικισμού, εφ' όσον ούτος εμμένει εις τας αιρέσεις και τας καινοτομίας του, συνιστούν δι' ημάς κίνδυνον δογματικής εκτροπής, ματαίωσιν του εκχυθέντος αίματος των Ομολογητών μας, ως και ανατροπήν της διδασκαλίας της Αγιωτάτης Εκκλησίας μας.

Η επιδιωκόμενη «ενότης» είναι δι' ημάς τους Ορθοδόξους ασύμφορος, και αν -ως είναι πιθανόν- πραγματοποιηθή, θα διαβρώση το Ορθόδοξον φρόνημα παρά τω λαώ και θα αποβή πηγή πολλών κακών.

Εις τα θέματα της πίστεως, όταν δεν υπάρχει ένωσις, θεμελιούμενη εις το «αυτό φρονείν», η ενότης ως ιδέα και πρακτική συνέπεια είναι ολεθρία δι' ημάς τους Ορθοδόξους, εκτός της γραφικής απαγορεύσεως της αναστροφής μετά ετεροδόξων. Εάν η αίρεσις είναι «βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος» και συνεπάγεται στέρησιν της θείας ενεργείας Του, πώς θα γίνη συνεργασία με «αντιπίπτοντας τω Πνεύματι τω Αγίω»; Πώς δεν θα κινδυνεύση ο απλούς λαός μας από τον συναγελασμόν μετά των φορέων προτεσταντικών και παπικών δαιμονίων; Πώς θα αποφύγωμεν τας εκκλησιαστικάς σχέσεις εν τη λατρεία; Και πώς δεν θα έχωμεν προσηλυτισμόν και μεταστάσεις Ορθοδόξων προς Παπικούς και Προτεστάντας, όταν εκ της «συνεργασίας» αμβλυνθούν προοδευτικώς αι διαφοραί που μας χωρίζουν;

Ο ρόλος της Ορθοδοξίας εις τον κόσμον συνοψίζεται εις την μαρτυρίαν της αληθείας, εις «των Αποστόλων το κήρυγμα και των Πατέρων τα δόγματα». Μόνον αυτό!

Καλή είναι η αγάπη, αλλά κάλιστον το μίσος εις θέματα πίστεως. Όχι βεβαίως να μισώμεν τους ανθρώπους, αλλά τα κακόδοξα και αιρετικά φρονήματά των.

Σύναξη Ὀρθοδόξων - Ἅγιος Μακάριος ὁ Πάτμιος