Η ΕΚΚΟΣΜΙΚΕΥΣΗ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΠΕΙΑ ΤΗΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΚΤΡΟΠΗΣ
Της κυρίας Ελένης Λωρίτου
=====
Η εκκοσμίκευση στη Μητρόπολη Δημητριάδος είναι συνέπεια της δογματικής εκτροπής από την παράδοση των Αγίων Πατέρων. Το δόγμα και το ήθος βρίσκονται πάντα σε μία σχέση αλληλένδετη. Κοντά είκοσι χρόνια διδάσκεται στο Βόλο ο οικουμενισμός χωρίς καμμία ουσιαστική αντίσταση και γευόμαστε τους πικρούς καρπούς. Αφήσαμε την ορθόδοξο θεολογία και ο λαικισμός ανάγεται σε ύψιστο θεολογικό κριτήριο. Τι εννοώ με την λέξη λαικισμό; Είναι το να περιβάλλονται οι προσωπικές απόψεις μία απόλυτο και καταλυτική ισχύ έναντι των υψηλών νοημάτων της θεολογίας και έναντι των αισθητικών κριτηρίων που διέπουν την Θεία λατρεία οδηγούμενοι από μία προντεσταντική και αιρετική νοοτροπία. Είναι φρικτό να βλέπει κανείς να στήνονται πάνελ ημερίδων με κάθε επισημότητα, με ομιλητές επισκόπους οι οποίοι απέναντι στα θεολογικά επιχειρήματα να αντιτάσσουν την ανατριχίλα της Κούλας ως σοβαρό -αν είναι δυνατόν!- επιχείρημα.
Στην Ορθόδοξο Εκκλησία σημασία έχουν τα αγιοπνευματικά κριτήρια και η εμπειρία των Αγίων και όχι η άποψη του άλφα και του δείνα παπά και των εξαρτημένων από αυτόν πνευματικών του παιδιών. Εάν θέλουν κάτι τέτοιο θα πρέπει να διευρύνουν το ερωτηματολόγιο και σε θέματα που αφορούν την αφεντιά τους. Θέλουν τον λαικισμό, αλλά επιλεκτικά εκεί μόνο που θέλουν να αποδομήσουν. Δεν ντρεπόσαστε, Σεβασμιώτατοι, να ασκείτε αυτόν τον γελοίο λαικισμό στην καμπούρα του λαού;
Στην συγκεκριμένη κατάπτυστη Ημερίδα για την μεταγλώττιση των εκκλησιαστικών κειμένων έλαβαν μέρος ως ομιλητές, εκτός από τον μητροπολίτη Δημητριάδος, ο ομοιδεάτης του, ομότροπος και ομόφρων επίσκοπος Σιατίστης Παύλος, και από το άλλο μέρος ο κ. Κων/νος Χολέβας. Ο κ. Χολέβας απλώς χλεύασε την ανατριχίλα της Κούλας με το αστείο, ότι μάλλον θα ήταν από το κρύο, γιατί ο Δημητριάδος είπε ότι ήταν μοντέρνα ντυμένη, δηλαδή κάπως έξωμα και εκτεθειμένη στην ανατριχίλα που δημιουργούν τα καλοκαιρινά ρεύματα και ο ελαφρύς φθινοπωρινός βορηάς. Πάρε, βρε Κούλα, μία ζακετούλα μαζί σου, πού πας έτσι εκτεθειμένη στην ανατριχίλα;! Εδώ ανατριχιάζουμε εμείς με αυτές τις κρυάδες πόσο μάλλον εσύ που τις άκουσες με τα ίδια τα αυτάκια σου!
Eννοείται, κ. Τελεβάντο, οι εισηγήσεις και των δύο
επισκόπων, Δημητριάδος και Σιατίστης, στην συγκεκριμένη Ημερίδα εξαντλήθηκαν σε έναν ξεδιάντροπο λαικισμό, σε μία ανιαρή και ανούσια περιπτωσιολογία, δηλαδή ήρθε και μου είπε ο τάδε νέος -η νεολαγνεία χαρακτηριστικό του λαικισμού - ήρθε και μου είπε η Κούλα. Δεν ακούστηκε κανένα θεολογικό επιχείρημα από το στόμα τους, υποθέτοντας προφανώς ότι προτεσταντικώ τω τρόπω την θέση της θεολογίας παίρνει ο υποκειμενισμός, ο λαικισμός, ο συναισθηματισμός, η περιπτωσιολογία. Ένοιωσε κανείς την τελεία περιφρόνηση προς την ΑγιοΠνευματική εμπειρία της Εκκλησίας, προς την παράδοση των Αγίων, προς την ορθόδοξο εκκλησιολογία. Στην συγκεκριμένη κατάπτυστη Ημερίδα για την μεταγλώττιση των εκκλησιαστικών κειμένων έλαβαν μέρος ως ομιλητές, εκτός από τον μητροπολίτη Δημητριάδος, ο ομοιδεάτης του, ομότροπος και ομόφρων επίσκοπος Σιατίστης Παύλος, και από το άλλο μέρος ο κ. Κων/νος Χολέβας. Ο κ. Χολέβας απλώς χλεύασε την ανατριχίλα της Κούλας με το αστείο, ότι μάλλον θα ήταν από το κρύο, γιατί ο Δημητριάδος είπε ότι ήταν μοντέρνα ντυμένη, δηλαδή κάπως έξωμα και εκτεθειμένη στην ανατριχίλα που δημιουργούν τα καλοκαιρινά ρεύματα και ο ελαφρύς φθινοπωρινός βορηάς. Πάρε, βρε Κούλα, μία ζακετούλα μαζί σου, πού πας έτσι εκτεθειμένη στην ανατριχίλα;! Εδώ ανατριχιάζουμε εμείς με αυτές τις κρυάδες πόσο μάλλον εσύ που τις άκουσες με τα ίδια τα αυτάκια σου!
Eννοείται, κ. Τελεβάντο, οι εισηγήσεις και των δύο
Σύμπτωμα της εκκοσμικεύσεως και της προτεσταντικής αντιλήψεως των εκκλησιαστικών πραγμάτων είναι η αξίωση των δύο κληρικών, του παπα Χάρλευ και του παπα Αλέξανδρου Σαγάνη, απλά να αρέσουν στους "πιστούς των" συμπεριφερόμενοι ως πάστορες προτεσταντικής ομάδας παρά ως κληρικοί της ορθοδόξου Εκκλησίας. Δηλαδή, στην αντίληψή τους, δεν έχουν ποίμνιο υπό την ορθόδοξο έννοια και εκκλησιολογία, αλλά προσωπικούς "πιστούς"! Η ελευθεριότης πλέον ξεφεύγει από τα όρια μιάς προσωπικής ιδιοτυπίας ως έκφραση της ιδιοπροσωπίας του ανθρώπου και θίγει την ίδια την εκκλησιολογία, δηλαδή την αντίληψή μας για το τι είναι Εκκλησία και πώς η Εκκλησία πορεύεται.
Ας καταλήξουμε, λοιπόν, να πούμε ότι η Εκκλησία πορεύεται με την θεολογία της, με κριτήρια αγιοπνευματικά, με την εμπειρία των Αγίων της, στην οποία καλούμεθα να γίνουμε μέτοχοι. Η θεία μέθεξη είναι ο καρπός της πνευματικής ζωής και ασκήσεως και δεν έχει καμμία σχέση με τις λαικίστικες πρακτικές και απλουστεύσεις, τις προτεινόμενες από τους Σεβ. Δημητριάδος και Σιατίστης, και ακολουθούμενοι από εκκοσμικευμένους κληρικούς όπως αυτοί που αναφέραμε.
Το επιχείρημα αυτών των εκκοσμικευμένων κληρικών δηλαδή "εσάς τι σας ενδιαφέρει, αφού οι πιστοί μου δεν έχουν πρόβλημα" είναι από πλευράς ορθοδόξου εκκλησιολογίας τελείως έωλο. Δεν πήγαμε να επέμβουμε στον ναό του παπα Κώστα του Φλάκη ή του παπα Αλέξανδρου Σαγάνη αν τον είδαμε να είναι αρκετά ατημέλητος με κάτι πανιά να κρέμονται με προχειρότητα για τέμπλο. Όμως όταν οι πρωτοτυπίες των άπτονται τα θέματα της πίστεως, τότε δεν υφίσταται κανείς περιορισμός ενορίας ή μητροπόλεως ή εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας. Η εκκλησιαστική δικαιοδοσία ισχύει μόνο για θέματα διοικητικά και όχι για θέματα πίστεως, υπό την ορθόδοξο εκκλησιολογία.
Τσιριδόν !
ReplyDeleteΜή μου διορθώνεις τά σωστά ! Μή μου διορθώνεις τά σωστά !
Τελικά κ .Τελεβάντο η λέξη γράφεται : έωλος ή αίολος ;
Ο Μπαμπινιώτης λέει οτι η λέξη "έωλος" σημαίνει μπαγιάτικος απο το "ηώς" που σημαίνει αυγή , ενώ το σωστό θα ήταν "αίολος" δηλαδή κινούμενος Από ό,τι θυμάμαι , γιατί δεν το έχω μπροστά μου Βέβαια καθιερώθηκε νά γράφεται "έωλος" και αυτό ίσως νά είναι ένα "κεκτημένο " της γλώσσας