ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε στη Romfea.gr:

“Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου συνῆλθε σήμερα Πέμπτη, 25 Ἰουνίου 2015, σὲ ἔκτακτη συνεδρία, ὑπὸ τὴν προεδρία τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ.κ. Χρυσοστόμου καὶ ἐργάσθηκε ὡς ἑξῆς:

1.) Μελέτησε τὶς ἀποφάσεις τῆς Εἰδικῆς Διορθοδόξου Ἐπιτροπῆς γιὰ τὴν μέλλουσα νὰ συνέλθει Μεγάλη Σύνοδο τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς πρὸς τὰ θέματα τῆς Νηστείας καὶ τῆς Ἀποστολῆς τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας "ὡς μαρτυρίας ἐν διακονίᾳ".

2.) Παρακολούθησε DVD μὲ ἀποσπάσματα ἐκπομπῶν σὲ διάφορους τηλεοπτικοὺς σταθμοὺς τοῦ κ. Ἀνδρέα Πιτσιλλίδη.

Παρέλαβε, ταυτόχρονα, ὑπόμνημα τῆς πρὸς τοῦτο συσταθείσης Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς, τὸ ὁποῖο ἀφοῦ μελετήσει θὰ ξανασυνέλθει γιὰ συζήτηση τοῦ θέματος καὶ λήψη ἀποφάσεως.

3.) Μελέτησε ὑπόμνημα τὸ ὁποῖο θὰ ἀποστείλει πρὸς τὴ Βουλὴ τῶν Ἀντιπροσώπων σχετικὰ μὲ τὴν μελετώμενη τροποποίηση τοῦ νόμου γιὰ τὶς Ἐκτρώσεις.”

Πολύ ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κύπρου συζητά σοβαρά θεολογικά ζητήματα και όχι μόνον τρέχοντα διοικητικά και οικονομικά θέματα.

Το ζητούμενο φυσικά είναι να πάρει για τα ζητήματα αυτά τις δέουσες κατά Θεόν αποφάσεις.

Για τις εκτρώσεις η θέση της Εκκλησίας δεν μπορεί να είναι καθόλου ελαστική. Έκτρωση σημαίνει φόνος.

Για το θέμα της νηστείας και τη Μεγάλη Σύνοδο η απόφαση της Συνόδου πρέπει να είναι η κατοχύρωση όλων των υφιστάμενων νηστειών χωρίς εκπτώσεις και μείωση του αγωνιστικού ασκητικού φρονήματος των πιστών.

Όσο για τον κ. Πιτσιλλίδη είναι πολύ σημαντικό ότι επιτέλους οι άγιοι Συνοδικοί αποφάσισαν να ασχοληθούν με τις απαράδεκτες δημόσιες θέσεις του που είναι διατυπωμένες σε πάμπολλες τηλεοπτικές του εμφανίσεις. Το θέμα δεν είναι προσωπικό. Ο κ. Πιτσιλλίδης ενσαρκώνει τις θέσεις της νεορθοδοξίας και κυρίως του Νεονικολαιτισμού ενώ διατυπώνει απαραδεκτότατες θέσεις και για το θέμα του Οικουμενισμού. Ως εκ τούτου πρέπει να κληθεί από τη Σύνοδο και να του ζητηθεί να αναιρέσει όλες τις κακοδοξίες που διατύπωσε για το καλό του κόσμου που ακούει τις ετεροδιδασκαλίες του αλλά και για το καλό του ιδίου επειδή δεν κάνει να διατυπώνει αιρέσεις.