ΟΙ ΦΟΒΕΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΛΕΩΝ ΜΠΡΑΝΓΚ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

ΟΙ ΦΟΒΕΡΕΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΤΟΥ κ. ΛΕΩΝ ΜΠΡΑΝΓΚ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Αναφέρει ο κ. Λέων Μπρανγκ:

“Ἔτσι ἐμεῖς –μιλῶ καὶ ἐξ ὀνόματος τοῦ ἀδελφοῦ μου καὶ ἑνὸς κοινοῦ φίλου μας–, ὅταν τὸ 1979, προερχόμενοι ἀπὸ τὴν αἵρεση τοῦ Παπισμοῦ, παρακαλέσαμε νὰ γίνουμε δεκτοὶ στὴν Ὀρθοδοξία μὲ τὸ Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος, συναντήσαμε τὴν ἀπόλυτη ἄρνηση τόσο ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ὅσο καὶ ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ Πατριαρχείου τῆς Ρωσίας, στὰ ὁποῖα εἴχαμε ἀπευθυνθεῖ. Ἡ παράκληση γιὰ τὸ Ἅγιο Βάπτισμα προῆλθε ἀπὸ τὴν πεποίθηση ποὺ εἴχαμε σχηματίσει κατὰ τὴν διάρκεια τῆς κατήχησής μας, ὅτι στὴν αἵρεση εἶναι ἀδύνατο νὰ ὑπάρχουν Μυστήρια. Δὲν ζητούσαμε λοιπὸν νὰ ξαναβαπτιστοῦμε ἀλλὰ νὰ Βαπτισθοῦμε. 

Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ὅμως ἦταν πρόθυμο νὰ μᾶς δεχθεῖ μόνο μὲ τὸ Χρῖσμα, ἐνῷ τὸ Πατριαρχεῖο τῆς Ρωσίας οὔτε κἄν τὸ Χρῖσμα θεωροῦσε ἀπαραίτητο. Ζητοῦσε τὸ πιστοποιητικό τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Βαπτίσματος καὶ Χρίσματος καὶ ἤθελε νὰ μᾶς κάνει δεκτοὺς μὲ τὴν ἀπαγγελία τοῦ Συμβόλου τῆς Πίστεως, τὴν Ἱερὰ Ἐξομολόγηση καὶ τὴν Θεία Κοινωνία. 

Γι’ αὐτό, τελικά, ἀπευθυνθήκαμε στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὅπου χάρις στὸν ἀγῶνα τοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ Βαπτισθήκαμε τὸ Πάσχα τοῦ 1979. Μετὰ τὴν ἐπιστροφὴ στὴ Γερμανία ὁ ἀδελφός μου καὶ ὁ κοινὸς φίλος μας ζήτησαν νὰ ἐνταχθοῦν στὴν Κολωνία στὴν ἐνορία τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης (Πατριαρχεῖο τῆς Ρωσίας), ἡ ὁποία ἦταν ἡ μόνη ἀποκλειστικὰ Γερμανόφωνη ἐνορία στὴν Κολωνία. Ὁ ἐφημέριος τῆς ἐνορίας, πρὸς μεγάλη τους ἔκπληξη, ἀρνήθηκε νὰ ἀναγνωρίσει τὸ Μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος ποὺ εἶχε τελεσθεῖ στὴν Ἀθήνα καὶ ἐπέμεινε νὰ προσκομίσουν, προκειμένου νὰ ἐνταχθοῦν στὴν ἐνορία, τὸ πιστοποιητικό τοῦ Ρωμαιοκαθολικοῦ Βαπτίσματος καὶ Χρίσματος!  

Ἰδιαίτερο ἐνδεικτικό τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ποὺ ἐφάρμοσε τὸ Πατριαρχεῖο Ρωσίας ἦταν καὶ ἡ παροχὴ τῆς Θείας Κοινωνίας σὲ Ρωμαιοκαθολικούς, ποὺ γινόταν κατόπιν συνεννοήσεως στὴν ἐνορία αὐτή. Βασιζόταν στὴν ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ρωσικῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τὸ 1969.”

Για τις οικουμενιστικές επιδόσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου δεν χρειάζεται ειδική αναφορά επειδή είναι καθημερινό σχεδόν εντρύφημα της ιστοσελίδας.

Αλλά δεν μπορούμε να αφήσουμε χωρίς σχολιασμό τη στάση της Ρωσικής Εκκλησίας η οποία -όπως φαίνεται από την επιστολή του κ. Λέων Μπρανγκ:

1.) Δεν δέχεται καν με χρίσμα όσους προσέρχονται στην Ορθοδοξία αλλά θεωρεί εξ υπαρχής έγκυρα τα Παπικά μυστήρια.

Ουδεμία εντύπωση προκαλεί η αφήγηση των γεγονότων από τον κ. Μπρανγκ αφού ο Σεβ. Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας δήλωσε ότι η Εκκλησία της Ρωσίας αναγνωρίζει ως έγκυρα όχι μόνον το βάπτισμα αλλά και τη χειροτονία των Παπικών γι’ αυτό ούτε αναβαπτίζει τους παπικούς όταν προσέρχονται στην Ορθοδοξία, ούτε τους αναχειροτονεί.

2.) Μαθαίνουμε επίσης ότι το Πατριαρχείο Μόσχας έδινε ακόμη και τη θεία κοινωνία σε παπικούς στη Γερμανία στηριζόμενο σε προηγούμενη απόφαση της εκκλησίας της Ρωσίας την οποία ο Όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς χαρακτήρισε ως την “προδοσία του Ιούδα”.

Όλα τα πιο πάνω αποδεικνύουν πόσο αφελείς είναι όσοι ισχυρίζονται ότι ο Οικουμενισμός είναι κάτι που αφορά μόνον του Φαναριώτες ή ότι με το διάδοχο του Πατριάρχη Βαρθολομαίου θα σβήσει ο Οικουμενισμός.