ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ “ΡΟΜΦΑΙΑΣ” ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΗΣ “ΡΟΜΦΑΙΑΣ” ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΒ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στη Romfea.gr, το ακόλουθο αξιόλογο σχόλιο ανώνυμου σχολιογράφου που υπογράφει με το ψευδώνυμο UdkC, αναφορικά: 

“Χαιρόμεθα ἀκούοντες ὅτι ὁ Ἅγιος Μεσσηνίας, ὁ κατ' ἐξοχὴν ἐκπρόσωπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος στοὺς θεολογικοὺς διαλόγους, ὁμιλεῖ ὀρθοδόξως καὶ ἐκφράζει τὴν αὐτοσυνειδησία τῆς καθ' ὅλου ὀρθοδόξου ἐκκλησίας, ποὺ ἀείποτε ἔζη καὶ ζῇ ὡς ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ἡ στερουμένη ἐλλείψεων ἢ ἐξωτερικῶν ἀναγκῶν. Διότι, βεβαίως, ἄλλο πρᾶγμα εἶναι νὰ ἀναγνωρίζῃ τὸ κάθε μέλος τῆς ἐκκλησίας τὰ ἁμαρτήματα καὶ τὴν ἐλαχιστότητά του, καὶ ἄλλο νὰ φρονοῦμε ὅτι ἡ ἐκκλησία μας εἶναι ἐλλειματική, ὅπως δυστυχέστατα διατείνονται οἱ Ρωμαιοκαθολικοί, ἢ ὅτι ἔχουμε ἀνάγκη τοῦς ἑτεροδόξους χριστιανοὺς γιὰ νὰ μπορέσωμε νὰ σχηματίσωμε τὸ «πλῆρες» Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ἐλπίζουμε ἡ Ἁγία καὶ Μεγάλη Σύνοδος νὰ διατρανώσῃ καὶ νὰ ὁριοθετήσῃ μὲ ἀκρίβεια καὶ ἁγιοπνευματικὴ ἔμπνευσι ὅλα τὰ δογματικὰ ζητήματα.

Ἀπὸ τὴν ἄλλη, εἶναι εὐχάριστο νὰ βλέπῃ κανεὶς ὅτι ἀρκετοὶ ἱεράρχες ἐνδιαφέρονται γιὰ τὰ ζητήματα ποὺ κατ' ἐξοχὴν πρέπει νὰ ἀπασχολοῦν μιὰ σύνοδο ἱεραρχῶν. Αὐτὸ δείχνει ὁ ἱκανὸς ἀριθμῶν συνοδικῶν ποὺ ζήτησαν ἐξηγήσεις ἀπὸ τὸν Ἅγιο Μεσσηνίας. Οἱ σύνοδοι δὲν εἶναι κοινωνικὰ σωματεῖα, ἀλλὰ πρωτίστως θεολογικοὶ φορεῖς. Ἐλπίζουμε οἱ διευκρινίσεις νὰ ἦταν πράγματι ἐμπεριστατωμένες καὶ ὄχι τυπικές.

Παράλληλα, ἴσως θὰ ἔπρεπε ἡ ἱεραρχία νὰ ἐξετάσῃ δύο ἀκόμη ζητήματα. 

Πρῶτον, ὁ Ἅγιος Μεσσηνίας δὲν εἶναι ὁ μόνος καταξιωμένος ἀκαδημαϊκὸς θεολόγος. Γιατί νὰ μὴ δοθῇ δυνατότης συμμετοχῆς στοὺς θεολογικοὺς διαλόγους καὶ σὲ ἄλλους μητροπολῖτες, ὅπως εἶναι ὁ Ἅγιος Ναυπάκτου; Μόλις προχθὲς ὁ ἴδιος ὁ Μακαριώτατος τοῦ ἔμπλεξε δίκαιο ἐγκώμιο καὶ ἀνεφέρθη στὸ πλουσιώτατο θεολογικό του ἔργο, στὸ ἀκέραιο τοῦ χαρακτῆρος του, στὶς ἐπιτελικές του ἱκανότητες καὶ στὴν ἀδιάσειστη ἐκκλησιαστική του συνείδηση, ποὺ τὸν ἀπέτρεψε ἀπὸ τὴν ἀποδοχὴ τῆς μεταθέσεώς του στὰ Ἰωάννινα. Σημειωτέον ὅτι ἐκεῖ θὰ ἐκλεγόταν κατὰ πᾶσα πιθανότητα παμψηφεί, ἀφοῦ ἔχει καλὲς σχέσεις καὶ μὲ τὸν πατριαρχικὸ κύκλο, καίτοι ἔχει διαφωνήσῃ μὲ τὴ ρητορικὴ καὶ κάποιες ἐπιλογὲς τοῦ Ἁγίου Περγάμου. Ὅλοι ἐπίσης γνωρίζουμε ὅτι ἔχει πανορθόδοξη ἀναγνώρισι, τὰ βιβλία του κυκλοφοροῦν μεταφρασμένα σὲ πολλὲς γλῶσσες καὶ ἔχει ταξιδέψῃ, ὁμιλήσῃ καὶ διδάξῃ στὴ Ρουμανία, στὴν Μπελεμέντειο θεολογικὴ σχολὴ (κατόπιν προσκλήσεως τοῦ ἴδιου τοῦ Μακαριωτάτου καὶ Θειοτάτου πατριάρχου Ἰωάννου, τότε σχολάρχου) καὶ ἀλλοῦ.

Δεύτερον, ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, κατόπιν συνεννοήσεως μὲ τὶς ἄλλες αὐτοκέφαλες ἐκκλησίες, πρέπει νὰ ἀποχωρήσῃ ἀπὸ τὸ ΠΣΕ, παραμένουσα παρατηρητής, κάτι ποὺ πράττει ἔκπαλαι καὶ ἡ ρωμαιοκαθολικὴ ἐκκλησία. Ἐφόσον δὲν ὑπογράφει (καὶ ἄριστα πράττει!) τὰ ἔγγραφα τοῦ ΠΣΕ καὶ δὲν ἀποδέχεται τὴν ἐκκλησιολογική του προσέγγισι, δὲν ἔχει λόγο νὰ παραμένῃ πλῆρες μέλος.”

Προσυπογράφω τις θέσεις του σχολιογράφου και καταγράφω μόνον τις εξής παρατηρήσεις.

1.) Παρακαλώ θερμά όλους όσους πολεμούν τον Οικουμενισμό να προσέξουν να μην αποκαλούν ποτέ τους Παπικούς Ρωμαιοκαθολικούς και οπωσδήποτε να μη μιλούν ποτέ για Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. 

Ας συνειδητοποιήσουμε ότι η πραγματική μάχη εναντίον του Οικουμενισμού δεν θα δοθεί στους επίσημους διαλόγους αλλά στο επίπεδο του “λαικού Οικουμενισμού”. 

Τι θα πει “λαικός Οικουμενισμός”; Οτι οι Ορθόδοξοι θα συμπεριφέρονται προς τους αιρετικούς λές και είναι μέλη της Εκκλησίας, θα συμπροσεύχονται και θα κάνουν κοινές ποιμαντικές παραστάσεις μαζί τους, ώστε στη συνείδηση των ανθρώπων θα καθιερωθούν ως ορθόδοξοι. 

Είναι πολύ σημαντικό, επομένως, όσοι πολεμούν τον Οικουμενισμό να ελέγχουν με αυστηρότητα τις οικουμενιστικές παραβάσεις των Ιερών Κανόνων, όχι μόνον ως παραβάσεις των Ιερών Κανόνων, αλλά και ως εκδηλώσεις του “λαικού Οικουμενισμού” που συνιστά τον υπό αριθμόν ένα οικουμενιστικό κίνδυνο και να μη χαρακτηρίζουν ποτέ τις Χριστιανικές Ομολογίες Εκκλησίες και ειδικά τους Παπικούς ή Λατίνους ή Φράγκους ως δήθεν Ρωμαιοκαθολικούς. 

Ούτε Ρωμαίοι είναι -εμείς είμαστε οι Ρωμηοί-, ούτε Καθολικοί είναι αφού, όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της πίστεως, η Εκκλησία μας είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

Προπαντός το Βατικανό δεν είναι Εκκλησία, αφού η Εκκλησία του Χριστού είναι η Μία και αδιαίρετη Ορθόδοξη Εκκλησία. 

Οπου και εάν είναι απολύτως απαραίτητο να χρησιμοποιούμε τον όρο Εκκλησία για το Βατικανό, τον Αγγλικανισμό, τον Λουθηρανισμό κτλ. πρέπει απαραιτήτως ο όρος Εκκλησία να μπαίνει σε εισαγωγικά. Αλλιώς -ανεπιγνώστως έστω- παίζουμε το παιγνίδι του “λαικού Οικουμενισμού”.

2.) Συμφωνώ και υπερθεματίζω με τον σχολιογράφο για την ανάγκη άμεσης αποχώρησης της Εκκλησίας της Ελλάδος από το ΠΣΕ αλλά, αν οι υπόλοιπες Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες για οποιονδήποτε λόγο δεν θέλουν να αποχωρήσουν από το θεσμικό όργανο της πανσπερμίας των προτεσταντικών αιρέσεων, η Εκκλησία της Ελλάδος δεν πρέπει να εξαρτήσει την αποχώρησή της από την μη κατά Θεόν απροθυμία τους.

3.) Για το πόσο καταξιωμένος ακαδημαικός θεολόγος είναι ο Σεβ. Μεσσηνίας -όπως αναφέρει ο σχολιογράφος- ας μου επιτραπεί να έχω σοβαρότατες αμφιβολίες αφού πρεσβεύει αλλότρια της Ορθοδόξου εκκλησιολογίας.

4.) Πολύ ευχάριστο όντως ότι τόσοι πολλοί ιεράρχες έκαναν παρέμβαση, όπως αναφέρει ο σχολιογράφος, αλλά πριν τους δώσουμε τα εύσημα των επαίνων καλόν θα ήταν να γνωρίζαμε, όχι απλά αν έκαναν παρέμβαση, αλλά τι ακριβώς είπαν.

5.) Οσο για την ιματισμένη και ορθοδόξως σωφρονούσα εισήγηση του Σεβ. Μεσσηνίας καλόν είναι να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί όπως θα εξηγήσω σε άρθρο που ελπίζω να αναρτήσω σύντομα στο οποίο θα εξηγήσω αναλυτικά τους λόγους.