ΕΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ

ΕΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στο λογαριασμό facebook του κ. Γρηγόρη Γρηγορίου, το ακόλουθο σχόλιο:

“Τα λόγια είναι περιττά Πρόεδρε!

Δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω όσο δεν αλλάζουν τα δεδομένα.

-Προχώρα σε συνεκμετάλλευση της ΑΟΖ και συμμαχίες με Ρωσσία και Ισραήλ!

-Κλείσε τα οδοφράγματα επικαλούμενος την απειλή από τουρκικές προβοκάτσιες ή δολιοφθορές! Πήγαινέ τους πίσω στο 2004 όταν διαδήλωναν οι Τ/Κ κατά του Ντενκτάς και της Άγκυρας, προτού φάνε γλυκό ψωμί (και όχι μόνο) στις ελεύθερες περιοχές και εφησυχάσουν...

-Δώσε πρόσβαση στην αεροπορική και ναυτική μας βάση ΜΟΝΟ σε αυτούς που τολμούν να τα βάλουν με την Τουρκία και απαγόρευσε την πρόσβαση σε αυτούς που μας ονομάζουν "στρατηγικούς εταίρους" αλλά στην πράξη μας θεωρούν "εταίρες".

-Θέσε επιτέλους το ΘΕΜΑ ΒΡΕΤΤΑΝΙΚΩΝ ΒΑΣΕΩΝ!!! Τι έκανε ποτέ η Βρεττανία ως εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο; Καιρός να συμπεριφερθούν ως τέτοια ή να ξεκουμπιστούν από εδώ!!!

Πρόεδρε, ο λαός μπορεί να συγχωρέσει όλη την ταλαιπωρία που υφίσταται από το Μνημόνιο! Άλωστε γνωρίζουμε όλοι ποιος μας έφερε σε αυτή την κατάσταση! Ο λαός όμως ποτέ δεν θα σου συγχωρέσει οποιαδήποτε υποχώρηση στο Κυπριακό και στα Δίκαιά μας!!! Κλείσε -όπως εσύ δήλωσες- τα αφτιά σου σε νουθεσίες αλλά επίσης προχώρα και βγάλε στη φόρα ποιοι τηρούν τέτοιες αντεθνικές στάσεις. Ο λαός θα τους το ξεπληρώσει.ΤΩΡΑ κρίνεται το μέλλον της Κύπρου και ΤΩΡΑ κρίνεται η υστεροφημία σου!!! Ο λαός περιμένει με αγωνία τη δική σου πατριωτική στάση!”

Οι παρατηρήσεις του κ. Γρηγορίου είναι ορθές αλλά ελλιπείς.

Δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι υπάρχει διάθεση απεμπλοκής από τις συνομιλίες για την εξεύρεση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, όχι μόνον από τον κ. Αναστασιάδη, αλλά από όλες τις ομάδες που εκπροσωπούνται στο Εθνικό Συμβούλιο.

Ο φόβος μου είναι ότι, αν οι διεθνείς πιέσεις εξαναγκάσουν την Τουρκία να αποσύρει τα πλοία της από τις Κυπριακές θάλασσες, όλοι οι πολιτικοί μας θα επιστρέψουν "επί το ίδιον εξέραμα" της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.

Από πού συνάγω το συμπέρασμα;

Από τις ψοφοδεείς αντιδράσεις των αυτοαποκαλούμενων πατριωτικών δυνάμεων  (ΔΗΚΟ και “Συμμαχία πολιτών”) για τις κυριολεκτικά εθνομειοδοτικές δηλώσεις του κ. Χριστόφια.

Ο λόγος που οι αυτοαποκαλούμενοι ανένδοτοι μασούν τα λόγια τους όταν έχουν να κάνουν με το ΑΚΕΛ και με τον κ. Χριστόφια δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τον πατριωτισμό, με την ανάγκη να διασφαλιστεί η ενότητα του τόπου ή με την πολιτική σύνεση. Εχει να κάνει αποκλειστικά και μόνον με την φιλοδοξία του κ. Νικόλα Παπαδόπουλου και του κ. Γιώργου Λιλλήκα να εξασφαλίσουν στο μέλλον την υποστήριξη του ΑΚΕΛ για να εκλεγούν πρόεδροι.

Μπροστά σ’ αυτή την επιθυμία όλα τα κάνουν -και θα συνεχίσουν- να τα κάνουν γαργάρα. 

Γι' αυτό περιορίζονται να ρίχνουν άσφαιρα πυρά κατά του ΑΚΕΛ ώστε να μην το εξοργίσουν και κλείσουν έτσι τον δρόμο τους προς τον περιπόθητο προεδρικό θώκο.

Οσο για τον κ. Αναστασιάδη ουδέποτε έχει αποστεί από τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.

Οσο αρνούμαστε να συνειδητοποιήσουμε ότι η λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας Μακαρίου-Ντενκτάς του 1977 είναι η ταφόπετρα της Κύπρου θα οδηγούμαστε από αδιέξοδο σε αδιέξοδο και από τη μια στην άλλη πρόκληση της Τουρκίας, η οποία θα καταρρακώνει την αξιοπρέπεια και την κυριαρχία μας, ενώ οι ξένοι θα μας σερβίρουν κάποιο σχέδιο τύπου Ανάν επειδή αυτό ακριβώς προβλέπεται να εγκαθιδρυθεί με τη Συμφωνία Μακαρίου-Ντενκτάς του 1977.

Χρειάζεται ανυπερθέτως να γίνουν τα ακόλουθα για να ανατραπεί η σημερινή κατάσταση:

1.) Να κλείσουν τα οδοφράγματα.

2.) Να διαπομπευθούν οι προδότες που πούλησαν την κατεχόμενη γη μας στους Τούρκους.

3.) Να επιβληθούν σοβαρότατες ποινές σε όσους συναλλάσσονται με οποιονδήποτε τρόπο με τα κατεχόμενα.

4.) Να συνομολογηθούν στρατιωτικές και οικονομικές συμμαχίες που θα ενισχύσουν την πλευρά μας.

5.) Να διατεθούν οι πόροι της Κύπρου για την θεαματική ενίσχυση της άμυνας της πατρίδας μας.

6.) Πριν και πάνω από όλα πρέπει να καταγγελθούν από την πλευρά μας οι συμφωνίες Μακαρίου-Ντενκτάς του 1977 και να προτείνουμε ως βάση λύσης του Κυπριακού τα δεκατρία σημεία αναθεώρησης του Συντάγματος της Ζυρίχης που πρότεινε ο Μακάριος το 1963 (που προνοούν τη σύσταση ενιαίου και όχι ομόσπονδου κράτους) και τα οποία έκτοτε έχουν ενσωματωθεί de facto στο Κυπριακό Σύνταγμα.