ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ ΑΓΙΟΣ Ο π. ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ ΜΕ ΤΟΣΕΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ;

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΕΙ ΑΓΙΟΣ Ο π. ΙΩΣΗΦ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ ΜΕ ΤΟΣΕΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ;

(Γιατί αυτή η λεκτική διαδικασία αγιοκατάταξης;)

Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους

=====

Εχουν ποτέ ακουστεί τόσες θεολογικές ενστάσεις σε φημολογούμενη αγιοκατάταξη, όπως τώρα συμβαίνει με εκείνη του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού; Η μόνη «ένσταση» φυσικά, είναι εκείνη του Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου, από  κλήρο και λαό, «γιατί καθυστερεί η αγιοκατάταξή του».

Η Ορθοδοξη Εκκλησία δεν είναι Βατικανό για να «αγιοποιεί». Αγιοποίηση, δηλαδή ετσιθελική συμπερίληψη κάποιου στο Αγιολόγιο, τηρεί το Βατικανό μετά το Σχίσμα του 1054 μ.Χ.. Ο Μέγας Πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου π. Γεώργιος Τσέτσης, αναφερόμενος στο θέμα της ένταξης Αγίων στο Εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας λέγει «Οίκοθεν νοείται ότι στην ενέργεια αυτή δεν πρέπει να δει κανείς μια οποιαδήποτε υπερεξουσία του Οικουμενικού Πατριάρχου να ανακηρύττει, κατά το παπικό έθος, Αγίους της Καθολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας».

Γιατί αυτή η λεκτική διαδικασία αγιοκατάταξης; Γιατί αυτή η υπερπροβολή του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, από τους φανατικούς υποστηρικτές; Η λεκτική διαδικασία αγιοκτάταξης δυστυχώς συνεχίζεται, ενώ εκκρεμούν οι καταγγελίες για ανήθικη συμπεριφορά από μέρους του. Δεν ισχυρίζομαι ούτε ότι ισχύουν, ούτε ότι δεν ισχύουν. Οι καταγγελίες όμως  εκκρεμούν. Η «πρόρρηση-παρατήρηση» τότε της καταγγέλλουσας «…ή θα σκεπαστούν και αυτά», μας λυπεί και καθιστά την επιμονή μας να λάμψει η αλήθεια εντονότερη. Οποια κι αν είναι η αλήθεια για το θέμα τούτο.

Εχουν αναλογιστεί ποτέ οι φανατικοί υποστηρικτές, πόσο σκανδαλώδες είναι τούτο, αν όντως αδικήθηκαν αυτοί που κατάγγειλαν, από τον «μέγιστο των γερόντων», όπως τον προσαγορεύουν; Το θέμα δεν είναι απλά σοβαρό. Αναλογίζομαι με λύπη και χωρίς καμιά εμπάθεια, (έστω κι αν τούτο σίγουρα θα αμφισβητηθεί), ότι αν όντως οι καταγγελίες αληθεύουν, οι αδικημένες από τον π. Ιωσήφ Βατοπαιδινό, γίνονται μάρτυρες της καθ’ ημέραν λεκτικής αγιοκατάταξης του. Η σιωπηρή καλωσύνη του νυν Αρχιεπισκόπου Κύπρου καθώς και η ποιμαντική του έγνοια για ενότητα, δεν μπορούν να γίνουν  η ταφόπετρα των αδικιών αυτών π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού (αν όντως αληθεύουν).  

Τα «φίλα» ιστολόγια υπερπροβάλλουν τον π. Ιωσήφ Βατοπαιδινό, σε φωτογραφίες με σπουδαίους Γέροντες του Αγίου Ορους. Αυτό ποσώς δεν μας εκπλήσσει, αλλ’ ούτε και διαφοροποιεί τη στάση μας απέναντι στις εκκρεμούσες καταγγελίες. Χωρίς πολλές λεπτομέρειες θα σχολιάσω μια φωτογραφία που προβάλλουν πολύ πρόσφατα, τον π. Ιωσήφ Βατοπαιδινό μαζί με τον Γέροντα Εφραίμ Κατουνακιώτη. Οι νεώτεροι σίγουρα δεν γνωρίζουν, αλλ’ οι παλαιότεροι γνωρίζουν ότι περί του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, την περίοδο που εξετάζοντο οι καταγγελίες από την Ιερά Σύνοδο της Εκλησίας της Κύπρου, ο Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, που τότε νοσηλευόταν σε νοσοκομείο, έδωσε τη δική του μαρτυρία, η οποία και καταγράφηκε. Το τι έχει καταγραφεί, το γνωρίζει πιστεύω, πέραν της Ιεράς Συνόδου της Κύπρου και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ας μη προτρέχουν με θριαμβολογίες και λεκτικές διαδικασίες αγιοκατάταξης, οι φανατικοί υποστηρικτές. Το σοφόν δεν επιτάσσει στα «φίλα» ιστολόγια αποδοχή της ενοχής, αλλά σιωπή. 

Η εκκρεμότητα της εξέτασης των καταγγελιών, καθώς και η ποιμαντική επιστολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου για μη σκανδαλισμό, δυστυχώς έχει εκληφθεί από τους ιδιοτελώς κειμένους στη Βατοπαιδινή συνοδεία, ως άλλοθι για να αρχίσουν να καταλογίζουν στον νυν Αρχιεπίσκοπο της Κύπρου βαρύτατους χαρακτηρισμούς, για δήθεν συκοφαντία.

Γιατί αυτή η λεκτική διαδικασία αγιοκατάταξης; Να θεωρήσομε ως κριτήριο αγιότητας, αυτό που μας είπε π. Ιωσήφ Βατοπαιδινός «συνιστών εαυτόν» ότι του δόθηκε όλη η πατερική θεολογία.  Οπως λέγει ο Απόστολος Πάυλος «Ου γαρ ο εαυτόν συνιστών, εκείνος εστί δόκιμος, αλλ’ ον ο Κύριος συνίστησιν» Β΄ Κορ. 10,18. Τα δογματικά του λάθη με πρώτιστη την κακοδοξία για το μη εφάμαρτο της έκτρωσης πριν τον τρίτο μήνα της κύησης, δεν συνηγορούν σε αυτή τη λεκτική αγιοκατάταξη (παρόλο που κάποια κείμενα του απομαγνητοφωνημένα με δογματικά λάθη αποσύρθηκαν σκοπίμως από το διαδίκτυο).

Ή μήπως τα περί του «προφητικού» χαρίσματος, του π. Ιωσήφ Βατοπαιδινού, που έγινε «παίγνιο» διαδυκτιακό, από τους φανατικούς υποστηρικτές με απαράδεκτες υπερβολές; Θλίψη αισθάνεται κανείς, από τέτοιες εκτροπές «ακατάσχετου» ενθουσιασμού, που είναι τόσο ξένες στο Ορθόδοξο ήθος και παραπλανούν τον απλό λαό. Τα ενθουσιαστικά παραληρήματα στο διαδύκτιο, που τιτλοφορούνται «απίστευτη απαλήθευση προφητείας του γέροντος Ιωσήφ» κλπ, φαίνονται σαν εμβατηριακά σαλπίσματα επί ερειπίων, για όσους γνώρισαν τον Γέροντα Ιωσήφ πριν το 1981. Οι «ακοές πολέμων» (1981, 1993) (με προεξάρχουσα την «προφητική» απειλή για λυσσαλέα πληγή της Κύπρου), που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν, ακόμα προκαλούν λύπη, αλλά και αφορμή να πάψουν να του καταλογίζουν προφητικό χάρισμα. 

Ας τερματίσουν αυτή τη λεκτική διαδικασία αγιοκατάταξης. Ας αναλογιστούν λοιπόν την κακοδοξία του για τις εκτρώσεις, τα δογματικά του λάθη καθώς και τις εκκρεμούσες καταγγελίες. Να περιμένουν γιατί ο Θεός θα φανερώσει την αλήθεια, όποια κι αν  είναι αυτή. Δυστυχώς η μόνη σιωπή που τηρείται, είναι η σιωπή είναι για το ηχητικό ντοκουμέντο με τις εκτρώσεις, μετά και την μαρτυρία του ανθρώπου που κατέγραψε τη κακοδοξία, καθότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να παραπεμφθεί το ηχητικό ντοκουμένο στα επιστημονικά μέσα και να διαπιστωθεί η αξιοπιστία του. Επί του παρόντος αρκέσθηκαν να καταλογίσουν την βαρύτατη εκτροπή της συκοφαντίας. Δεν είναι φρόνιμη η εκκοσμικευμένη δικαστηριακή επιλογή, όμως θα πω απλά ένα επιπρόσθετο  λόγο που δεν είναι δικός μου για το συγκεκριμένο θέμα, «Θα τα φανερώσει ο Θεός». Ουδέν έτερον.