ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΚΛΕΙΑΣ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ ΓΟΥΕΑΡ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΔΙΟΚΛΕΙΑΣ ΚΑΛΛΙΣΤΟΥ ΓΟΥΕΑΡ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=======

Διαβάσαμε, στο Amen.gr, από τον “Εθνικό Κήρυκα” της Νέας Υόρκης, το ακόλουθο απόσπασμα συνέντευξης του Επισκόπου Διοκλείας κ. Κάλλιστου (Γουέαρ) στον κ. Καλμούκο αναφορικά με την Οικουμενική Κίνηση:

“Στην ερώτηση «τι απέγινε τελικά η Οικουμενική Κίνηση, μήπως πέθανε;», είπε, πως «δεν νομίζω ότι πέθανε, αλλά κουράστηκε. Από την άλλη μεριά, ο Χριστός στο τελευταίο Δείπνο προσευχήθηκε για την ενότητα των Αποστόλων Του και είναι αναμφίβολα η προσευχή του Χριστού πως πρέπει να είμαστε όλοι ένα. Κι έτσι όταν επιδιδόμαστε σε συνομιλίες για την ενότητα, ενεργούμε υπακούοντες στον Χριστό κι αυτό δεν σημαίνει ότι κάνουμε κανέναν συμβιβασμό. Πρέπει να παραμείνουμε πιστοί στην πληρότητα της Ορθόδοξης Πίστης, αλλά πρέπει να είμαστε έτοιμοι να μοιραστούμε αυτή την πίστη με τους άλλους. Οχι μόνο να τους πούμε τι πιστεύουμε, αλλά να τους ακούσουμε κιόλας και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι είναι τα προβλήματά τους και τι οι ελπίδες τους».

Ο διάλογος της Ορθοδοξίας με τους άθεους, τους αλλόθρησκους, τους αιρετικούς και τους σχισματικούς δεν είναι θέμα επιλογής για την Ορθοδοξία. Είναι αδήριτη υποχρέωση που πηγάζει από Αυτόλεκτη Δεσποτική Εντολή να πορευθούμε προς πάντα τα έθνη για να διδάξουμε το Ευαγγέλιο και να βαφτίσουμε όλους τους ανθρώπους στο Ονομα της Αγίας Τριάδας για να γίνουν μέλη της Εκκλησίας.

Είμαστε υποχρεωμένοι, λοιπόν, να διαλεχθούμε, έχουμε καθήκον -και όχι απλά δικαίωμα- να ακούσουμε τις ανησυχίες των εκτός Εκκλησίας συνανθρώπων μας.

Αλλο είναι που απαγορεύεται. Να καταπατούμε τους Ιερούς Κανόνες οι οποίοι αυστηρά και επί ποινή καθαιρέσεως απαγορεύουν την συμπροσευχή με αλλόθρησκους, αιρετικούς και σχισματικούς.

Δυστυχώς κάθε άλλο παρά αυτή είναι η πρακτική όσων συμμετέχουν στους διαλόγους.

Αλλά υπάρχει ακόμη πιο σοβαρή αντίθεση για τους διαλόγους όπως διεξάγονται σήμερα.

Οχι μόνον καταπατούνται οι Ιεροί Κανόνες, αλλά και υπογράφονται απροκάλυπτα προδοτικά για την Ορθοδοξία κείμενα στο ΠΣΕ -όπως του Πουσάν και του Πόρτο Αλέγκρε-, συνομολογούνται προδοτικές για την Ορθοδοξία Συμφωνίες -όπως τους Σαμπεζύ και του Μπαλαμάντ- και συντάσσονται απαράδεκτα εξ απόψεως Ορθόδοξου κείμενα όπως της Ραβέννας.

Γι' αυτό ακριβώς υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις για την οικουμενική κίνηση και όχι επειδή δεν συνειδητοποιούμε την αδήριτη υποχρέωση να διεξάγεται διάλογος με όλους για να γνωρίσουν την Ορθοδοξία και να καταστούν διά του Αγίου Βαπτίσματος μέλη της Εκκλησίας.