ΑΚΥΡΟΝ ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΩΝ
Του κ. Γεράσιμου Θηκαρά
========
Ο Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ως επόμενος του Χριστού και πάντων των Αγίων Οικουμενικών Συνόδων και πάντων των Θεοφόρων Πατέρων και αντίπαλος του Βέκκου και του Καλέκα, θεωρούσε τους Λατίνους αβάπτιστους.
Η σύνοδος των Πατριαρχών της Ανατολής του 1755, σαφώς επιβεβαιώνει το αβάπτιστο των Λατίνων:
«Τους δ’ εξ αυτών αβαπτίστως βαπτιζομένους ως αβαπτίστους αποδεχόμεθα, προσερχομένους τη ορθοδόξω πίστει και ακινδύνως αυτούς βαπτίζομεν».
Μετά από αυτό, όσοι θεωρούν τους Λατίνους βαπτισμένους, θεομαχούν.
Οσοι δεν θέλουν να Ορθοδοξούν, απλά δέχονται τους Λατίνους ως βαπτισμένους, καθώς ουσιαστικά, κοινωνούν της θεοστυγίας των.
Ο Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης είχε ζητήσει από τον τότε Οικουμενικό Πατριάρχη να βαπτίσει κάποιον Λατίνο.
Η επιστολή του, δημοσιεύθηκε από τον μακαριστό Γέροντα Θεόκλητο Διονυσιάτη και συνιστά Μνημείο και κλείδα Ορθοδοξίας.
“Παναγιότατε, Θειότατε και προσκυνητέ μου Αυθέντα και Δέσποτα και Οικουμενικέ Πατριάρχα. Ο του παρόντος διακομιστής, καταγόμενος εκ της Ουγγαρίας και βαπτισμένος, ή μάλλον ειπείν, καταβαπτισμένος ων και μεμολυσμένος τω των λατίνων μολύσματι, προσέρχεται δι’ εμού τη Παναγία Υμών Κορυφή, ζητών θερμώς, όπως βαπτισθή τω της καθ’ ημάς Ανατολικής του Χριστού Εκκλησίας ορθοδόξω βαπτίσματι.
Παρακαλούμεν ουν αυτός και εγώ την χριστομίμητον και αποστολικήν καρδίαν Υμών, ίνα διά διστίχου σας επιταγής αποστείλητε τον ρηθέντα αμόναχον και αμύητον μοναχόν, προς τον τη του Παντοκράτορος Μονή Βλάχον Παπα-Γρηγόριον τον πνευματικόν, ίνα εκείνος ως ομογενής και ομόγλωσσος μυήση και αναγεννήση αυτόν διά του καθ' ημάς βαπτίσματος, όπως και αυτός και εγώ εκτενέστερον δεώμεθα του Θεού, ίνα μετά των άλλων σωτηριωδών καταθυμιών και πλόος αισίου απολαύση και προς το Οικουμενικόν Αυτής θρόνον κατευοδωθείη και δράση του αγαθού μιμήματα εις κοινήν παντός του χριστωνύμου λαού ωφέλειαν.
Ης και τας ευχάς εξαιτούμενος, μένω κηρυττόμενος.
Ελάχιστος υμών δούλος Νικόδημος"
ΠΗΓΗ:
Ακτίνες
ΠΗΓΗ:
Ακτίνες
κε Τελεβάντο,
ReplyDeleteσας ευχαριστώ όλως ιδιαιτέρως διά την δημοσίευση της παρατηρήσεως μου,
καθώς στις Ακτίνες, μου κόβουν αρκετές από τις παρατηρήσεις μου.
Ίσως να μην θέλουν να αντιπαρατεθούν ανοικτά με τους Οικουμενιστές, εκεί που πονούν, και δεν θα ήθελα να δω δημοσίευση μου, στους χώρους της αποτειχήσεως.
Τιμή μου, η δημοσίευση στην ιστολόγιο σας.
Και μία ακόμα παρατήρηση.
Ο π. Μάξιμος, απλά επανέλαβε τον π. Ελπιδοφόρο, ο οποίος επανέλαβε τον π. Ιωάννη,
μάλλον για να "του βγει" απο δεξιά, και να μην μείνει παραπονεμένος ο Πατριάρχης.
Και τούτο διότι, ο αγαπητός μητρ. Περγάμου Ιωάννης, στην δημοσίευση του,
Giovanni [Zizioulas] di Pergamo. Il primato nella chiesa: un approccio ortodosso, "Il Regno-attualità" no. 2, 1998, pp. 5-9.
σύμφωνα με την αυτή την αναφορά,
από το βιβλίο «The Challenge of Our Hope:Christian Faith in Dialogue»,
Cultural Heritage and Contemporary Change ,Series IVA. Eastern and Central Europe, volume 32,General Editor,George F. McLean,The Challenge of Our Hope:Christian Faith in Dialogue,Polish Philosophical Studies, VII,By Waclaw Hryniewicz
Ο Waclaw Hryniewicz γράφει σχετικά με την δημοσίευση αυτή, στην σελίδα 192.
« According to Metropolitan Ioannis (Zizioulas) of Pergamon, the need for the primacy of the Bishop of Rome cannot derive only from historical circumstances. It has its theological justification and, as we shall see later on, should be evaluated positively. The primacy exists in every local Church, on a regional level, and among the patriarchates as well.
ουσιαστικώς, θέτει τον επίσκοπο Ρώμης , ως υπερτοπικό πρώτο άνευ ίσων, και Πατριάρχη Πατριαρχών,
θεολογών, το Παπικό πρωτείον, επι μιας Περγαμείας ομολογίας της αγίας Τριάδος
κακεκτύπου της Ορθοδόξου.
Θα μπορούσα να σας στείλω σαν προδημοσίευσι, κάτι σχετικό , εάν θα σας ενδιέφερε.
Γεράσιμος.
Αγαπητέ κύριε Θηκαρά,
DeleteΤο σχόλιό σας είναι πολύ διαφωτιστικό και εμπεριστατωμένο. Νομίζω ότι αν έχετε παρόμοιες παρεμβάσεις είναι καλύτερα να δημοσιεύονται σαν σχόλια επειδή ολοκληρώνουν ή δίνουν μια άλλη διάσταση των πραγμάτων όπως τα παρουσιάζουν τα άρθρα.
Να συμπληρώσω ότι το πρώτο σχόλιο με το όνομα μου είναι το μήνυμα που μου έστειλε στην ηλεκτρονική μου διεύθυνση ο κ. Γεράσιμος Θηκαράς.
ReplyDelete