ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΟΗΘΟΥΣ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

============

Καταγράφουμε μια δεύτερη ευχάριστη έκπληξη που δοκιμαάσαμε με την προδημοσίευση του προλόγου του τεύχους 124 της “Σύναξης” που αναρτήθηκε στον Πυλώνα Εκκλησιαστικών Ειδήσεων ΑΜΗΝ και αφορά τη χειροτονία βοηθών επισκόπων.

Αναφέρει συγκεκριμένα: 

“Υποβάλλουμε αίτημα προς τους επισκόπους μας, να λάβουν υπ' όψη τη δυσαρμονία τέτοιας λογής αποφάσεων, (Σημείωση: Αναφέρεται στην τυχόν απόφαση αποκατάστασης του Μπεζενίτη) τόσο με το αίσθημα του σώματος των πιστών, όσο και με την ίδια την εκκλησιολογία, η οποία στρεβλώνεται προκειμένου ένας γραφειοκρατικός οργανισμός να κάνει αυτό που κατ' εξοχήν κάνουν οι γραφειοκρατικοί οργανισμοί: να αναπαράγει τον εαυτό του! 

Στην παρούσα φάση η Ιεραρχία μας (πλην όσων διαφοροποιούνται εμπράκτως, κι όχι μόνο με καλλιεπή κείμενα) είναι, συν τοις άλλοις, μηχανισμός παραγωγής ανυπόστατων επισκόπων, ήτοι βοηθών επισκόπων, όλως αντικανονικώς και παραλόγως. 

Αν δεν κάνουμε λάθος (και θα είμαστε ευτυχείς αν μας καταδειχθεί ότι κάνουμε), ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος προέβλεπε (άρθρ. 27 του Ν. 570/1977) την κατάργηση των θέσεων βοηθών επισκόπων, ώστε να εξαλειφθεί ο αντιεκκλησιαστικός θεσμός. 

Ω, του θαύματος, όμως, το 1991 δημιουργήθηκαν, με νομοθετική ρύθμιση (άρθ. 13 του Ν. 1951/1991), δέκα νέες θέσεις βοηθών επισκόπων (τέσσερις για την Αρχιεπισκοπή και έξι για Μητροπόλεις), οι οποίες και... αξιοποιούνται έκτοτε. 

Μόνο η λογική της νομής της εξουσίας (και, βέβαια, παρά την προσχηματική επανάληψη της φράσης που έρχεται από τη δεκαετία του '60, ότι η Εκκλησία είναι διακονία κι όχι εξουσία κλπ κλπ) μπορεί να εξηγήσει, γιατί όταν ένας επίσκοπος δυσκολεύεται να ασκήσει τα καθήκοντά του δεν συνεπικουρείται από τους φυσικούς συνεργάτες και αδελφούς του, τους πρεσβυτέρους, ή, εν τέλει, δεν αντικαθίσταται. 

Αναμένουμε, λοιπόν...”

Καταρχήν να καταγράψω την πλήρη συμφωνία μου για τον κανονικά απαράδεκτο και εκκλησιολογικά ανύποστατο θεσμό των βοηθών επισκόπων. 

Ομολογώ ότι δεν γνώριζα ότι ο Καταστατικός Χάρτης του 1977 προέβλεπε “την κατάργηση των θέσεων βοηθών επισκόπων, ώστε να εξαλειφθεί ο αντιεκκλησιαστικός θεσμός.”

Ωστε, όχι μόνον εκκλησιολογικά και κανονικά πάσχει η χειροτονία βοηθών επισκόπων, αλλά και καταστρατηγεί το άρθρο 27 του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος;

Αν κατάλαβα καλά οι χειροτονίες αυτές μπορεί να προσβληθούν νομικά;

Οταν ο αοίδιμος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος (Κοτσώνης) αντελήφθη ότι ο μακαριστός Γέροντας Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος δεν ήθελε να χειροτονηθεί Μητροπολίτης του πρότεινε να τον χειροτονήσει βοηθό επίσκοπο για να τον προωθήσει στην αρχιγραμματεία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος για να πάρει την απάντηση: “Το επισκοπικό αξίωμα δεν είναι παράσημο”.

Ακουέτωσαν ταύτα όσοι αυξάνουν και πληθύνουν τους βοηθούς επισκόπους, οι οποίοι, “εις ουδέν ωφελούν” παρά μόνον ευκαιρία για να συμμετέχουν στα πολυαρχιερατικά φεστιβάλ περισσότεροι μιτροφόροι προσφέρονται.