Π. ΤΕΛΕΒΑΝΤΟΥ, ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΡΘΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

 ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΟΡΘΗ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ π. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΓΚΟΤΣΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Διαβάσαμε, στο ιστολόγιο "Τας θύρας! τας θύρας!", άρθρο του π. Αναστάσιου Γκοτσόπουλου, που επιγράφεται "Η Μνημόνευση των Διπτύχων: Ἀπροϋπόθετο ἀποκλειστικό δικαίωμα ἢ κανονική ὑποχρέωση τοῦ Προκαθημένου;"

Το άρθρο αφορά την απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κύπρου να στηρίξει, με ευρεία πλειοψηφία των τριών πέμπτων των Ιεραρχών της, την αιφνιδιαστική πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου να μνημονεύσει τον Μακαριώτατο Κιέβου κ. Επιφάνιο. 

Αναφέρει στο άρθρο του, μεταξύ άλλων, ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος:

“Η μνημόνευση τῶν Προκαθημένων στὰ Δίπτυχα δὲν ἀποτελεῖ ἀπροϋπόθετο ἀποκλειστικὸ δικαίωμα τοῦ Προκαθημένου, ἀλλὰ κανονικὴ του ὑποχρέωση καὶ συναρτᾶται ἄμεσα μὲ τὴ λειτουργία τοῦ συνοδικοῦ πολιτεύματος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖο ἀποτελεῖ τὴν πεμπτουσία τῆς Ὀρθοδόξου ἐκκλησιολογίας.

Γιὰ τὸ λόγο αὐτὸ ἡ ἀπαίτηση γιὰ σεβασμὸ τῆς συνοδικῆς λειτουργίας δὲν ὑποδηλώνει στεῖρο νομικισμό ἢ συμμόρφωση σὲ ἁπλὲς ἐπιταγὲς καὶ διατάξεις τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου ἀλλὰ ἀποτελεῖ συνεπῆ ἔκφραση τῆς περὶ τὴν Ἐκκλησία Ὀρθοδόξου θεολογίας.

Ἡ περιφρόνηση ἢ ἡ κακοποίηση τῆς συνοδικῆς λειτουργίας ἔχει καταστροφικὲς συνέπειες γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας σὲ τοπικὸ ἀλλὰ καὶ πανορθόδοξο ἐπίπεδο.”

Προσυπογράφω, διά αμφοτέρων των χειρών, το πιο πάνω απόσπασμα,  του άρθρου του π. Αναστάσιου Γκοτσόπουλου.

Όπως αναφέραμε, σε πρόσφατο άρθρο μας, η ένταξη στα Δίπτυχα της Εκκλησίας της Κύπρου του Μακαριωτάτου Κιέβου και Πάσης Ουκρανίας κ. Επιφανίου, δεν είναι υπόθεση μόνον του Αρχιεπισκόπου Κύπρου, αλλά του συνόλου της Ιεράς Συνόδου, επειδή το σύστημα διοίκησης της Ορθοδόξου Εκκλησίας είναι επισκοποσυνοδικό.

Όπως πάρα πολύ ορθά λέγει ο π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος, η συνοδικότητα είναι έκφραση της Εκκλησίας και η πεμπτουσία της ορθοδόξου Εκκλησιολογίας.

Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, εκφράζουμε την βαθύτατη ικανοποίησή μας, επειδή η αιφνιδιαστική πρωτοβουλία του Μακαριώτατου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου εγκρίθηκε με πλειοψηφία των τριών πέμπτων των Ιεραρχών της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησάις της Κύπρου. 

Έτσι τώρα, ο Μακαριώτατος Κιέβου κ. Επιφάνιος, με συνοδική απόφαση ευρείας πλειοψηφίας της Ιεράς Συνόδου, μνημονεύεται, από τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου, ως ο Προκαθήμενος της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Ας σημειωθεί ότι ο πρώτος και καλύτερος που αναγνώρισε ότι η αιφνιδιαστική πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου είναι αντικανονική, είναι ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος. 

Γι' αυτό και απολογήθηκε, από την πρώτη στιγμή, και στην συνέχεια πολλές φορές, για την πρωτοβουλία του και εξήγησε τους λόγους που ενήργησε έτσι.

Το πιο σημαντικό που αφορά την πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου είναι ότι ο Μακαριώτατος Κύπρου πήρε την πρωτοβουλία της μνημόνευσης του Κιέβου Επιφάνιου, κατά την εικαζομένη συναίνεση της ευρείας πλειοψηφίας των Ιεραρχών της Εκκλησίας της Κύπρου.

Με άλλα λόγια ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου τυπικά ενήργησε αντικανονικά. 

Στην πραγματικότητα δεν έκανε κάτι που δεν γνώριζε ότι δεν θα ενέκρινε η μεγάλη πλειοψηφία της Ιεραρχίας.

Αυτό αποδείχτηκε περίτρανα στην πράξη, επειδή η Ιερά Σύνοδος ενέκρινε, με πλειοψηφία των τριών πέμπτων των μελών της, την πρωτοβουλία του Μακαριώτατου.

Το συνοδικό πνεύμα των Ιεραρχών μας στήριξε την πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου Κύπρου και ορθότατα έπραξε.

Δυστυχώς, όμως, το συνοδικό πνεύμα, που εκφράζει το πολίτευμα της Εκκλησίας, δεν χαρακτηρίζει όλους τους Ιεράρχες της Κύπρου. 

Ορισμένοι από τους Κύπριους Ιεράρχες, ενώ πρωτοστάτησαν για να συγκληθεί η Ιερά Σύνοδος, για να αποφασίσει για την μνημόνευση του Κιέβου Επιφανίου, στην συνέχεια, όταν διαπίστωσαν ότι ηττήθηκαν κατά κράτος, αφού τα τρία πέμπτα των μελών της Ιεραρχίας στήριξαν την πρωτοβουλία του Αρχιεπισκόπου, δήλωσαν ότι δεν τους δεσμεύει η απόφαση της πλειοψηφίας.!!! 

Υπάρχει πιο αντισυνοδική και πιο αντιεκκλησιαστική στάση;

Προσευχόμαστε ο Θεός να φωτίσει τους Ιεράρχες μας, που ενεργούν αντίθετα με το συνοδικό πολίτευμα της Εκκλησίας, να κάνουν την καλή υποχώρηση, την χριστιανική υποχώρηση και να αποστούν πάραυτα και αμελλητί από το αντιεκκλησιαστικό και αντισυνοδικό πνεύμα που τους χαρακτηρίζει.

Απλά δεν είναι δυνατό ένας Ιεράρχης να ζητά την σύγκληση της Ιεράς Συνόδου, της οποίας είναι μέλος, για να αποφασίσει για κάποιο θέμα, και ύστερα, επειδή τα πράγματα δεν πήραν την τροπή που θέλει, να ισχυρίζεται ότι δεν τον δεσμεύουν οι αποφάσεις της ευρείας πλειοψηφίας των τριών πέμπτων της Ιεράς Συνόδου.!!!

Του Κυρίου δεηθώμεν ο Θεός του Ελέους να λαλήσει αγαθά εις την καρδία όσων Ιεραρχών μας έχουν αντιεκκλησιαστικό και αντισυνοδικό πνεύμα και μεθοδεύουν κακά σε βάρος της Εκκλησίας του Χριστού.