Γ.) ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ

ΝΙΚΟΛΑΪΤΙΣΜΟΣ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ

Του κ. Χριστόδουλου Βασιλειάδη,

Δρ. Θεολογίας - Μουσικολόγου

=====

Γ.) ΝΕΟΝΙΚΟΛΑΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ

Γιὰ νὰ γίνῃ κάποιος ἐπιστήμονας, χρειάζεται νὰ διαθέτῃ γερὸ μυαλό. Ὅμως γιὰ νὰ γίνῃ θεολόγος δὲν εἶναι κατ’ ἀνάγκην ἀπαραίτητο τὸ μυαλὸ καὶ ἡ μάθησῃ, ποὺ βεβαίως δὲν ἀποκλείεται νὰ ὑφίστανται καὶ αὐτά, ἀλλὰ χρειάζεται ὁπωσδήποτε ἡ ἐν Χριστῷ ἐμπειρία, δηλαδὴ ἡ ἁγιοπενυματικὴ ἄσκηση καὶ ἐμπειρία τῆς πνευματικῆς ζωῆς[6]. Δυστυχῶς οἱ προεξάρχοντες τῶν σύγχρονων νεονικολαϊτῶν διαθέτουν ἴσως κάποιοι ἀπὸ αὐτοὺς εὐφυΐα, ἀλλὰ ἀπουσιάζει ἀπὸ αὐτοὺς ἡ γνήσια ἁγιοπνευματικὴ ἐμπειρία. Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε ὅτι δὲν πρέπει νὰ μιλᾶμε μὲ τὸ μυαλό. Ἑπομένως πρέπει νὰ μιλᾶμε μὲ τὴν ἐμπειρία καὶ τὸ μυαλὸ νὰ ὑποτάσσεται σ’ αὐτήν.

Ὑπάρχουν βαρύγδουπα ὀνόματα καλουμένων θεολόγων, ποὺ ἀσπάζονται ἀνάλογες αἱρετικὲς δοξασίες σύγχρονου Νικολαϊτισμοῦ, καὶ δυστυχῶς πολλοὶ ἄλλοι τοὺς ἀκολουθοῦν[7].

Σύγχρονος θεολόγος, ἐκφράζοντας καὶ αὐτὸς νεονικολαΐτικες σκέψεις καὶ ἀπόψεις, σὲ ὁμιλία του στὴν Κύπρο ἀνέφερε ὅτι ὁ γάμος δὲν εἶναι μυστήριο ἀλλὰ μιὰ τελετή, κατὰ τὴν ὁποία δύο ἄνθρωποι γίνονται δεκτοὶ σὰν συζευγμένοι μέσα στὴν κοινότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἂν ὅμως ἦταν ἔτσι τὰ πράγματα καὶ ἦταν σωστὴ ἡ ἄποψη τοῦ ἐν λόγῳ θεολόγου, τότε δὲν θὰ ὑπῆρχε λόγος νὰ συνδυάζεται χρονικὰ μὲ τὴν συνοίκηση τοῦ ἀνδρογύνου, ἀλλὰ θὰ μποροῦσε νὰ τελεστῇ μετὰ ἀπὸ κάποια χρόνια[8]. Αὐτὸ ὅμως, ἔστω καὶ ἂν λύνῃ μικροπρόθεσμα προβλήματα, σὲ βάθος χρόνου ἀποτελεῖ ὁρολογιακὴ βόμβα στὰ πνευματικὰ θεμέλια τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας καὶ τοῦ θεοσύστατου μυστηρίου τοῦ γάμου.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

___________

[6] Μοναχοῦ Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης καὶ ἡ νεονικολαΐτικη σχολή, ἔκδ. Ἱεροῦ Κοινοβίου ὁσίου Νικοδήμου, Γουμένισσα 2002, σ. 27.

[7] Ὅπως ἀναφέρει ὁ μακαριστὸς π. Θεόκλητος Διονυσιάτης «ὁ κ. Χρῆστος Γιανναρᾶς ἀνήκει εἰς τὴν ”Νέαν σχολὴν” καὶ εἶναι διαποτισμένος μὲ ἄφθονον ρασιοναλισμὸν καὶ μὲ τάσεις ἀντιπαραδοσιακὰς καὶ ἑπομένως ἀντιπατερικάς-ἀντιασκητικάς. Μὲ ἕνα λόγον ἐλευθεριάζων». Μοναχοῦ Θεοκλήτου Διονυσιάτου, Ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης καὶ ἡ νεονικολαΐτικη σχολή, ἔκδ. Ἱεροῦ Κοινοβίου ὁσίου Νικοδήμου, Γουμένισσα 2002, σ. 20.

[8] Βλ. Ἐπιφανίου Ἰ. Θεοδωροπούλου, Προγαμιαῖαι σχέσεις, πολιτικὸς γάμος, ἀμβλώσεις, ἐκδ. Ὀρθόδοξος Τύπος, Ἀθήνα 1986, σσ. 12-13.