ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΛΑΒΟΦΙΛΟΣ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΑ ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΛΑΒΟΦΙΛΟΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Οι διακηρυγμένες θέσεις του Μακαριώτατου Αρχιεπισκόπου Αλβανίας προς τον Πατριάρχη Ρωσσίας Κύριλλο, κατά την ειρηνική του επίσκεψη στα Τίρανα, -όπως φαίνεται στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση- δείχνουν πόσο αδικείται ο Μακαριώτατος, από τους Πατριαρχικούς, όταν τον χαρακτηρίζουν Σλαβόφιλο.

Βεβαίως, ο Μακαριώτατος μιλά σαν βαμμένος Οικουμενιστής και υπέρμαχος της Συνόδου της Κρήτης, αλλά ουδείς εκπλήττεται γι’ αυτό νοούμενου ότι είναι από πολλές δεκαετίες γνωστός ο οικουμενιστικός βίος και η πολιτεία του Μακαριώτατου.

Και προφανώς δεν είναι η οικουμενιστική στάση του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας που ενοχλεί τους Αρχιοικουμενιστές Πατριαρχικούς.

Καταρχήν η κοινή λογική λέγει ότι δεν θα μπορούσε ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας να είναι Σλαβόφιλος, επειδή γνωρίζει, από πρώτο χέρι, τα ηγεμονικά και εθνοφυλετικά κατορθώματα των Ρώσσων στην Άπω Ανατολή επειδή συνδέεται προσωπικά με ορθόδοξους ιεραποστόλους, που έχουν δεινοπαθήσει από τις “ΤριτοΡωμικές” επιδόσεις της Μόσχας, δεκαετίες πριν ανοίξει το Ουκρανικό.

Απλά και μόνον ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος, όπως ο κάθε λογικός άνθρωπος που αγαπά τον Χριστό και κήδεται της ενότητας της Εκκλησίας, ανησυχεί σφόδρα, επειδή το Ουκρανικό οδηγείται σε πόλωση, η οποία θα παγιώσει το Σχίσμα που δημιούργησε το Πατριαρχείο της Ρωσσίας σε βάρος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και της Εκκλησίας της Ελλάδος, επειδή αναγνώρισαν την Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Το παράξενο και το απαράδεκτο θα ήταν αν ο Μακαριώτατος Αλβανίας δεν ανησυχούσε για την ενότητα της Εκκλησίας.

Ατυχώς οι πατριαρχικοί εξέλαβαν την στάση του ως Σλαβοφιλία, ενώ ο Μακαριώτατος Αλβανίας κατέστησε ήδη σαφές ότι, αν τελικά τα πράγματα οδηγηθούν σε Πανορθόδοξο Σχίσμα, η Εκκλησία της Αλβανίας θα παραμείνει ενωμένη με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και όχι με την Μόσχα.

Αυτή την στιγμή υπάρχουν δύο προτεραιότητες για το Ουκρανικό.

1.) Καταρχήν να ματαιωθεί το Ρωσσοκίνητο συνέδριο του Άννα και του Καιάφα στο Αμμάν, που συγκάλεσε αντικανονικά ο αχαρακτήριστος και καθαιρετέος Πατριάρχης Θεόφιλος, η αιχμή του δόρατος των Ρώσσων, που επιδιώκουν να διεμβολίσουν την ενότητα των Ελληνόφωνων Ορθόδοξων Εκκλησιών και όχι μόνον.

Αν δεν ματαιωθεί το Ρωσσοκίνητο συνέδριο της ανομίας του Θεόφιλου, τότε -με μαθηματική ακρίβεια- οδηγούμαστε σε επισημοποίηση του Πανορθοδόξου Σχίσματος.

2.) Όπως πολύ ορθά υποδεικνύει ο Μακαριώτατος Αλβανίας, η αναγνώριση της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας δεν λύνει αφ’ εαυτής τον κίνδυνο να παγιωθεί Πανορθόδοξο Σχίσμα.

Γι’ αυτό πρέπει αμέσως να αρχίσουν διμερείς επαφές μεταξύ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ρωσσίας για να αποσοβηθεί αυτός ο κίνδυνος.

Όσο για Πανορθόδοξη Σύνοδο για να επιληφθεί του Ουκρανικού, είναι επί του παρόντος -τουλάχιστον- ανέφικτη.

Ας αρχίσουν, λοιπόν, οι διμερείς επαφές με ή χωρίς την διαμεσολάβηση άλλων Εκκλησιών.