ΤΑ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ Α΄
Της εφημερίδας “Αγώνας”
=====
Εύγλωττη φωτογραφία. Όταν έγινε η εκλογή του π. Νικοδήμου Γκατζηρούλη για τη Μητρόπολη Αττικής και Μεγαρίδος (8 Απριλίου 1968) ξαφνιάστηκε αλλ’ όλο του το “είναι” το αφιέρωσε στην πνευματική του προετοιμασία για την επικείμενη αρχιερωσύνη που έμελλε, βέβαια, να είναι σταυρωμένη.
Για το μυστήριο της χειροτονίας του δανείστηκε αρχιερατική στολή. Μήτρα όμως… Κατά την ώρα της χειροτονίας ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος αναγκάστηκε να αφαιρέσει τη μήτρα του επισκόπου Περιστεράς Ηλία Τσακογιάννη – μετέπειτα Δημητριάδος -στην φωτογραφία φαίνεται ασκεπής-και να την αποθέσει στην κεφαλή του νεοχειροτονούμενου Νικοδήμου.
Αυτός ήταν ένα από τα τριάντα τέσσερα (34) διαμάντια της εκλογής του Ιερωνύμου Α΄ (Κοτσώνη) που η Σεραφειμική λαίλαπα έδιωξε τους πρώτους δώδεκα –τους άλλους δεν πρόλαβε– ανεβάζοντας στις θέσεις τους “ασήμαντα παπαδάκια κάποιας ενορίας” (Κορίνθου Παντελεήμων) που πριν ακόμα εκλεγούν είχαν έτοιμες καμιά δεκαριά στολές, μήτρες, πατερίτσες κ.α. Πεθαίνοντας οι πιο “ταπεινοί” δεν άφησαν λιγότερες από 30 με 50 στολές, οι δε “παραδοσιακοί” αρχίζουν από εκατό (100) και ξεπερνούν τις διακόσιες (200).
Και μετά αρχίζει το “μαρτύριο” των ανεψιών να τις πουλήσουν όσο, όσο παίρνοντας σβάρνα τα ειδικά καταστήματα πέριξ της μητρόπολης Αθηνών και Θεσ/νίκης.
Αυτό είναι δεσποτικό σημερινό κατάντημα!
Δυστυχώς, μέσα στα πολλά τραγικά σημεία, μέσα στο χώρο της Εκκλησίας,ο οικουμενισμος, οι αιρέσεις, ο νεωτερισμούς και η εκκοσμικευση, είναι και η υπό αναξιων προσώπων φερόμενη ιερωσυνη.Ανθρωποι οι οποίοι είναι φορείς παθών,κωλύματα ιερωσυνης, αλλοιωμένο φρόνημα και δεσποτικης συμπεριφοράς συμπλεγματικου σταδίου, αγευστοι της αγιοπνευματικης χάριτος, καπηλευονται, το ιερατικο σχήμα, όχι από θείο πόθο αφιερώσεως στον Αρχιερέα Χριστό και στα πρόβατα Του, αλλά από φιλοδοξία, διαφυγή και προοπτική καριέρας......
ReplyDeleteΗ ιερωσυνη της χάριτος, κατά την τάξιν Μελχισεδέκ, που τύπος της αποτελούσε η λευιτικη ιερωσυνη του Νομου, μέσα στην αγιοπνευματικη παράδοση, της Καθολικής, ορθόδοξου και αδιαίρετου Εκκλησίας Του Θεανθρώπου Χριστού, αποτελεί το θεμέλιο λίθο της θρησκευτικής διδασκαλίας της Αλήθειας, του μυστηρίου του Τριαδικου Θεού στον Κοσμο, που έφερε και αποκάλυψε ο Ιησούς Χριστός.
Πρόκειται για ειδική τάξη και χάρισμα του Ουρανού προς τους ανθρώπους, που υπερτερεί και τους αγγελους, μέσα στο Θεανθρωπινο Σώμα,μαζί με τις τάξεις των μοναχών και των λαϊκών. Αποτελεί την μεσιτικη προς Θεον μεριδα, την πηγή του αγιασμού και των φωτιστικών χαρισματων, τον φορέα της θείας χάριτος, της απωλυτρωτικης δύναμης του Χριστού, προς τους Πιστούς, ο εγκεφαλος,το διοικητικό οργανο που θέτει σε λειτουργική κίνηση τα λοιπά χαρίσματα του Παναγίου Πνεύματος. Πηγάζει από την αρχιερωσυνη του ίδιου Του Χριστού, μέσα από την Σταυρωση και την Ανάσταση Του, που μετεδωσε στους Μαθητές του,και αυτοί ως φορείς της εξουσίας του δεσμειν και λυειν, δια χειροτονίας, την μετέδωσαν στους λοιπούς αρχιερείς μέχρι σήμερα, δια της αδιάκοπης Αποστολικής διαδοχής και ιεράς παραδόσεως, που το ειδικό ιερατείο της ορθόδοξου χριστιανικής θρησκείας, φυλλατει και μεταλαμπαδευει έως της Δευτέρας Παρουσίας, προς συντριβη των αλλοτριωτικων δυνάμεων της φθοράς,αγιασμό και σωτηρία του σύμπαντος κόσμου, και νίκη κατά των δαιμονικων πνευμάτων.
Του μεγαλου της ιερωσυνης αξίωματος, πλήρης φορευς κατά πάντα, είναι ο αρχιερεύς, καθώς, όπως οι πατέρες διδάσκουν, είναι εις τύπον και τόπον Χριστού, διάδοχος της Αποστολικής χάριτος, κλειδοκρατωρ της Βασιλείας των Ουρανών, προεστως της ευχαριστίας, προφήτης, ποιμήν των λογικών ψυχών υπέρ ο Χριστός, το της Αποκαλυψεως Αρνιον, απεθανε.
Το αγιολογιο της Εκκλησίας, μας υποδυκνεει, άνδρες ιερούς, πλήρεις Πνεύματος και Αληθείας, αρχιερείς, οι οποίοι ήταν άξιοι της ουρανίου ιερατικης κλίσεως τε και κλήσεως των, υπό του Πανάγαθου Ποιμενος Χριστού. Οι μεγάλοι Ιεράρχες, ο Μέγας Αθανάσιος, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Άγιος Νεκτάριος Πενταπολεως, ο Άγιος Λούκας Συμφερουπολεως, που συνδύασαν την Θεωρία με την Πράξη, αγιοι κατά την ιερωσυνη τους και κατά το ήθος τους, αποτελούν πολυφωτοι αστέρες στο νοητό στερέωμα της χωρίας των Αγίων Ιεραρχών.
Η βασικότερη όμως προϋπόθεση της αρσεως του Σταύρου της ιερατικης διακονίας, πέρα απο χαρίσματα φυσικά, επικτητα ακόμα και αγιοπνευματικα, δεν είναι τίποτε άλλο απο την Αγάπη προς το πρόσωπό του Χριστού,την εναρετη ζωή την Ορθόδοξη πίστη. Την του Σταύρου και της Αναστάσεως καθαρτικη, φωτιστική και θεοποιο αλλοίωση.
Αυτό φαίνεται, στην ερώτηση του Χριστού προς τον Πέτρο, μάλιστα την τρις φορές υπό του Κυρίου υποβλειθησα.
Πέτρο φιλείς με; Βοσκε τα πρόβατα μου.
Η φωνή του Ιησού, αντηχεί στους αρχιερείς κάθε εποχής, αλλά και σε όλους τους Πιστούς της ορθόδοξου Εκκλησίας, σε όσους αγαπάνε τον Χριστο και αναπαύονται στο Νόμο Του Θεού, και θέλουν να είναι γνήσιοι θρησκευτες της Τρισηλιου Θεοτητος.
Πέτρο φιλείς με;
Εάν ναι, η θεία Χάρις η τα ασθενοι θεραπευουσα και τα ελλειποντα αναπληρουσα θα ενισχύει κληρικούς μοναχούς και λαϊκούς στον αγώνα της τελειωσεως.
Τότε θα επαληθευτεί αυτό που ο ιερός ψαλμωδος λεει"γευσασθε και ίδετε ότι χρηστός ο Κυριος.