ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ “Ο ΣΩΤΗΡ” ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ
Του Παναγιώτη Τελεβάντου
=====
Η παρέμβαση του περιοδικού “Ο Σωτήρ” για το Ουκρανικό, που δημοσιεύσαμε στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση, είναι πολύ σπουδαία για τους ακόλουθους λόγους:
1.) Είναι ένα περιεκτικό και πολύ θαρραλέο κείμενο. Λέγει πράγματα που θα προκαλέσουν την μήνιν όσων συντάσσονται με την Εκκλησία της Ρωσσίας για το Ουκρανικό.
Αν συνυπολογιστεί, μάλιστα, το κλίμα που έχει δημιουργηθεί, μετά το συνεχιζόμενο άγριο λυντσάρισμα της προσωπικότητας και του κύρους του Σεβ. Ναυπάκτου από τα διασταυρούμενα πυρά τους περί τον σεβαστό π. Βασίλειο Βολουδάκη και τους περί τον π. Θεόδωρο Ζήση, χρειαζόταν πολύ θάρρος, εκ μέρους της αδελφότητας “Ο Σωτήρ”, να μιλήσει τόσο ξεκάθαρα υπέρ του Οικουμενικού Πατριαρχείου για το Ουκρανικό.
2.) Το σχόλιο είναι γραμμένο με νηφαλιότητα και σύνεση, χωρίς συναισθηματικές εξάρσεις. Γι’ αυτό και υποχρεώνει τον αναγνώστη να το διαβάσει με την δέουσα προσοχή ακόμη και αν τυχόν δεν μπορεί να συμφωνήσει με όλες τις θέσεις που διατυπώνει.
3.) Το σχόλιο θεωρεί ότι η Εκκλησία της Ουκρανίας έπρεπε να λάβει Αυτοκεφαλία από τριακονταετίας όταν η Ουκρανία ανακηρύχθηκε ανεξάρτητο κράτος, επειδή “είωθε τα εκκλησιαστικά τοις πολιτικοίς συμμεταβάλλεσθαι”.
4.) Η ευθύνη για την μη εκχώρηση Αυτοκεφαλίας βαρύνει την Εκκλησία της Ρωσσίας, αναφέρει το σχόλιο του περιοδικού, επειδή απέρριψε το ομόφωνο αίτημα για Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ουκρανίας, εκ μέρους της Ιεράς Συνόδου των επισκόπων της Ουκρανίας το 1991.
Σημειωτέον ότι το αίτημα χορήγησης Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία υπέγραψε και ο σημερινός Προκαθήμενος της Αυτόνομης -υπό το Πατριαρχείο Μόσχας- Εκκλησίας της Ουκρανίας, Μητροπολίτης Ονούφριος.
5.) Ως εκ τούτου, λέγει το σχόλιο του περιοδικού "Ο Σωτήρ", προεκλήθη Σχίσμα εξαιτίας της άρνησης του Πατριαρχείου Ρωσσίας να αποδεχτεί το ομόφωνο αίτημα των Ουκρανών επισκόπων το 1991.
6.) Αυτό σημαίνει ότι το περιοδικό απορρίπτει τον ισχυρισμό ότι δήθεν τώρα δημιουργήθηκε Σχίσμα στην Ουκρανία με την εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ουκρανία από το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
7.) Εξυπακούεται ότι πολλώ μάλλον το περιοδικό απορρίπτει τον απολύτως αστείο ισχυρισμό ότι δήθεν, αν η Εκκλησία της Ελλάδος αποδεχτεί το Ουκρανικό Αυτοκέφαλο, θα κάνει την αρχή της δημιουργίας Σχίσματος.!!! Λες και τώρα δεν υπάρχει Σχίσμα μεταξύ των Πατριαρχείων Μόσχας και Κωνσταντινουπόλεως και θα κάνει την αρχή η Εκκλησία της Ελλάδος.!!!
8.) Το σχόλιο θεωρεί ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης έπρεπε από τριακονταετίας να είχε εκχωρήσει Αυτοκεφαλία στην Ουκρανία και ότι είναι λάθος που περίμενε μέχρι τώρα.
9.) Η άποψη αυτή σημαίνει ότι το περιοδικό αναγνωρίζει ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει το δικαίωμα να χορηγεί Αυτοκεφαλίες, όπως επίσης ότι έχει το δικαίωμα να δέχεται το έκκλητο επισκόπων υπερορίως.
10.) Σημαίνει, επίσης, ότι θεωρεί κανονική την αποκατάσταση των πρώην Σχισματικών της Ουκρανίας.
Ως εικός, οι θέσεις του περιοδικού “Ο Σωτήρ” θα προκαλέσουν την οργή όσων αποδύθηκαν στην Αργοναυτική εκστρατεία υποστήριξης των θέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας.
Ορισμένοι, όπως τον σεβαστό π. Βασίλειο Βολουδάκη, επειδή υποσκάπτουν διαχρονικά και απροκάλυπτα τον θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Κάποιοι άλλοι επειδή με το Ουκρανικό βρήκαν την ευκαιρία να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο επειδή είναι στυλοβάτης του Οικουμενισμού (ενώ το Πατριαρχείο της Ρωσσίας δεν είναι;) και της Συνόδου της Κρήτης (λές και το Πατριαρχείο Ρωσσίας απέσχε από το Κολυμπάρι για λόγους πίστεως και όχι για λόγους φιλοπρωτείας, ηγεμονισμού και εθνοφυλετισμού).
Δόξα σοι ο Θεός. Τα ίδια είχα γράψει πιο περιεκτικά στο τελευταίο σχόλιό μου
ReplyDeleteΤο περιοδικό ΣΩΤΗΡ έχει κάθε δικαίωμα να εκφράσει την θεολογική του άποψη, ομοίως και ο φίλτατος κος Φίλιππος, αλλά θα πρέπει να απαντήσουν σε ένα πραγματικό γεγονός, που εξακολουθεί να συμβαίνει από την χορήγηση της Ουκρανικής Αυτοκεφαλίας μέχρι σήμερα, το γεγονός ότι καμμία τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία δεν δέχεται να συλλειτουργήσει με τους Ουκρανούς Αρχιερείς ή να μνημονεύσει τον Προκαθήμενό τους κ. Επιφάνιο, ούτε καν αποδέχονται ως Κανονική αυτή την Εκκλησία. Τι γίνεται; Όλοι αυτοί επλανήθηκαν και έγιναν δήθεν θύματα της Ρωσικής Προπαγάνδας; Ή όλοι είναι τόσο ευάλωτοι στις πιέσεις της Μόσχας; Είναι φανερό ότι εδώ υπάρχει ένα σοβαρό πραγματικό πρόβλημα με πολλές παραμέτρους και προεκτάσεις και αποτελεί ίσως στρουθοκαμηλισμό το να βλέπουμε το θέμα μόνο από ένα περιορισμένο πρίσμα. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο παρόλα όσα λέγει γνωρίζει αυτή την πραγματικότητα, γι αυτό αγωνίζεται να γίνουν αποδεκτές οι πράξεις του. Τώρα στοχεύει στην Ελληνική Εκκλησία, ώστε να γίνει η αρχή αυτής της αποδοχής. Πράγματι η αιτία του Σχίσματος ξεκίνησε από το 1991, όπως γράφει το περιοδικό ΣΩΤΗΡ, αλλά τώρα πλέον έλαβε ανεξέλεκτες διαστάσεις και αν δεν βρεθεί κάποιος τρόπος συναινετικής λύσης του προβλήματος και αρχίσουν οι αναγνωρίσεις, όρος που στενοχωρεί τον αγαπητό Φίλιππο, τότε αυτό το Σχίσμα θα πάρει πλέον πλήρη και οριστικό χαρακτήρα και η Εκκλησία της Ελλάδος, λόγω συγκυρίας, έχει μεγάλη ιστορική και πνευματική ευθύνη, εάν προχωρήσει πρώτη, στην αναγνώριση της Κανονικότητος των όσων έγιναν στην Ουκρανία με ευθύνη του Φαναρίου, παράλληλα με την πίεση εξωγενών της Ορθόδοξης Εκκλησίας παραγόντων. Χριστός Ανέστη
ReplyDeleteΌλες οι πράξεις του οικουμενικού Πατριαρχείου είναι αποδεκτές εφόσον όλες οι τοπικές εκκλησίες (πλην των αποσυναγωγων μοσχοβιτων) βρίσκονται σε πλήρη κοινωνία με αυτό.
DeleteΕἶναι ἀπαραίτητο νὰ παραθέσετε ὅλο τὸ σχόλιο τοῦ Περιοδικοῦ «Ο ΣΩΤΗΡ» καὶ ὄχι μόνο τὸ ἀπόσπασμα ποὺ τοποθετήσατε.
ReplyDelete