ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ- ΣΤ. ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΕΠΙΤΑΦΙΩΝ ΕΠΤΑ ΘΥΜΙΑΜΑΤΑ

ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

________

Στέλιου Παπαντωνίου, Επιταφίων επτά θυμιάματα, Λευκωσία 2018, σσ.173.

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Ρίχνω μια ματιά στα πρόσωπα τριών κοριτσιών που ανάβουν το κερί τους ενώπιον του Επιταφίου. Μιλάμε για τη φωτογραφία του εξωφύλλου. Μια απρόσμενη, απόκοσμη θα τολμούσα να πω σοβαρότητα, βλέμμα εκστατικό ενώπιον του μυστηρίου. Του μυστηρίου του ζώντος, αλλά παθόντος και θνήσκοντος σαρκί Χριστού του Θεού ημών. Τρίγλωσσο το κείμενο: ελληνιστί, αγγλιστί (του Πέτρου Παπαπέτρου), ρωσσιστί (του Μαξίμ Τσιβένκο). 

Στο εσώφυλλο έχεις την εντύπωση πως οι «μυροφόρες», τα γνωστά λουλουδια της κυπριακής υπαίθρου είναι έτοιμες να κατακλύσουν την ατμόσφαιρα με το βαρύ, μεθυστικό τους άρωμα.  

Λεύκωμα, βασισμένο σε ιδέα του Στέλιου Γεωργαλίδη, χαρακτηρίζει το έργο ο συγγραφέας και επιμελητής του έργου. Ένας ατελείωτος χείμαρρος έγχρωμων φωτογραφιών, μια πανδαισία χρωμάτων, αποτέλεσμα της επιμελημένης δουλειάς των Ανδρέα Μανώλη και διακόνου Θωμά Κωστή μας βοηθά να κατανοήσουμε την ευσέβεια πούχει ριζώσει από αιώνων πολλών στην ψυχή του λαού μας και αποτελεί ακεσώδυνον φάρμακον στην σκοτοδίνη των «τωρασινών» καιρών. 

Οι εφτά εκκλησίες που παρουσιάζονται είναι η Χρυσαλινιώτισσα, ο Άγιος Κασσιανός(λημέρι του συγγραφέα εξ απαλών ονύχων), ο Άγιος Ιωάννης, ο Άγιος Αντώνιος, ο Τρυπιώτης Μιχαήλ Αρχάγγελος, ο Σάββας ο Ηγιασμένος, η Φανερωμένη και ο Άγιος Ελευθέριος (μας βγήκαν οκτώ, ακόμη καλύτερα). Όλες στην εντός των τειχών Λευκωσία.

Ο κ. Παπαντωνίου σημειώνει στον Πρόλογο: «Σημαδιακές μέρες στη ζωή μας, φορτισμένες συναισθηματικά, ώθησαν στην συγγραφή των κειμένων και την συλλογή των φωτογραφιών που αθανατίζουν μια μεγάλη περίοδο της εκκλησιαστικής ζωής». 

Ποιήματα του συγγραφέα διανθίζουν τις σελίδες του βιβλίου με ανάμικτα τα θρησκευτικά αισθήματα με την αθεράπευτη πληγή της λαβωμένης πατρίδας. Δεν παραλείπει να παραθέσει τα συγκινητικά Εγκώμια της Μ. Παρασκευής. 

Από το βιβλίο δεν λείπει ούτε ο θρήνος της Παναγίας, κυπριακό διαλεκτικό παραδοσιακό θρηνώδες άσμα της Μ. Παρασκευής. 

Χαρμολύπη πλημμυρίζει τις σελίδες και την ψυχή του αναγνώστη. Άξιος ο μισθός του πονήσαντος.