Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΠΑΡΘΕΝΩΝ
_______
Την ημέραν εκείνην την φοβεράν,
εννοούσα ψυχή μου,
γρηγόρησον,
ανάπτουσα λαμπάδα σου,
εν ελαίω φαιδρύνουσα,
ου γαρ οίδας πότε,
προς σε επελεύσεται,
η φωνή η λέγουσα,
Ιδού ο Νυμφίος σου.
Βλέπε ουν ψυχή μου,
μη νυστάξης και μείνεις έξωθεν κρούουσα,
ως αι πέντε Παρθένοι,
αλλ’ αγρύπνως καρτέρησον,
ίνα απαντήσης Χριστώ τω Θεώ,
εν ελαίω πίονι,
και δώη σοι τον Νυμφώνα,
τον θείον της δόξης αυτού.
No comments:
Post a Comment