ΝΕΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΗΝ κ. ΛΩΡΙΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

ΝΕΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΗΝ κ. ΛΩΡΙΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

=====

κ. Ε. ΛΩΡΙΤΟΥ: Αν, κ. Τελεβάντο, η παραδοσιακή Eκκλησία της Ουκρανίας αντιπροσωπεύει το 10% του πληθυσμού, πάει να πει ότι η Ουκρανία είναι μία χώρα λεηλατημένη εθνικά και εκκλησιαστικά και οι παραδοσιακοί ορθόδοξοι είναι μειονότητα. 

ΣΧΟΛΙΟ: Παντού και πάντοτε ήταν, είναι και θα είναι μειονότητα οι παραδοσιακοί πιστοί, κ. Λωρίτου, και μάλιστα μικρή μειονότητα. 

Μήπως στην Ελλάδα και την Κύπρο δεν είναι μικρή μειονότητα οι συνειδητοί χριστιανοί; 

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει ένα έθνος και ένα κράτος 43 εκατομμυρίων να μην έχει Αυτοκέφαλη Εκκλησία τοσούτον μάλλον εφόσον έχει και την πνευματική ωριμότητα για να καταστεί η Εκκλησία του Αυτοκέφαλη. Εννοώ ότι η Εκκλησία της Ουκρανίας δεν είναι σαν την Εκκλησία της Αμερικής, τουτέστιν μια νεωτεριστική Εκκλησία, αλλά μια παραδοσιακή Εκκλησία που αριθμεί αιώνες ζωής, με ανθηρό μοναχισμό, που ανέδειξε πολλούς Αγίους κτλ..

κ. Ε. ΛΩΡΙΤΟΥ: Ο πατριάρχης Κων/πόλεως τίνος πατριάρχης είναι των αυτοχειροτόνητων σχισματικών και των ουνιτών;

Αυτούς θέλει να νομιμοποιήσει;

ΣΧΟΛΙΟ: Δεν ξέρω, κ. Λωρίτου, γιατί εμπλέκετε τους Ουνίτες στην συζήτηση, αφού δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Το Πατριαρχείο δεν επανέφερε σε εκκλησιαστική κοινωνία τους Ουνίτες, αλλά τους πρώην Σχισματικούς. Αυτό είναι κακό; Δεν πρέπει να θεραπεύονται τα Σχίσματα; Τα Σχίσματα στην Ουκρανία χρονολογούνται από πολλές δεκαετίες. Γιατί δεν τα θεράπευσε η Εκκλησία της Ρωσσίας τόσα χρόνια; Δεν πρέπει να επουλωθούν; 

κ. Ε. ΛΩΡΙΤΟΥ: Αυτούς θέλει να νομιμοποιήσει;

ΣΧΟΛΙΟ: Τους νομιμοποίησε ήδη κ. Λωρίτου. 

Υπάρχει απόφαση της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, η οποία αποκατέστησε τους περί τον Φιλάρετο και Μακάριο. Άρα τώρα δεν είναι Σχισματικοί, αλλά πρώην Σχισματικοί.

κ. Ε. ΛΩΡΙΤΟΥ: Μήπως και στην Ουκρανία υπάρχει ένας διχασμός ανάλογος αυτού που υπάρχει στην Ελλάδα, αλλά σε ασύγκριτα μεγαλύτερο βαθμό; Κάποιο ποσοστό Ελλήνων είναι εκκοσμικευμένοι Ευρωπαιστές, άθεοι, εθνομηδενιστές, διεφθαρμένα όργανα, ανδρείκελα ξένων κέντρων και κάποιοι Έλληνες είναι παραδοσιακοί ελληνοκεντρικοί με προσανατολισμό τις παραδοσιακές αξίες. 

Στην Ελλάδα ευτυχώς δεν ευδοκίμησε η Ουνία, αν και κάτι πήγε να γίνει με τους Βαυαρούς και τις οργανώσεις, οι οποίες κακά τα ψέματα διασώζουν το προτεσταντίζον πνεύμα, αλλά τίποτα το σπουδαίο, τελικά μπολιάστηκαν στην Ορθοδοξία στο μέτρο του δυνατού ή και το αντίθετο, δηλαδή μετέδωσαν μία όσμωση. 

Μην απορούμε γιατί πολλοί Ουκρανοί δεν θέλουν να ακούσουν για Ρωσία. Αυτούς λοιπόν τους αλλοτριωμένους χρησιμοποιεί ο πατριάρχης για να χτυπήσει τους παραδοσιακούς ορθοδόξους που αποτελούν μειονότητα;

ΣΧΟΛΙΟ: Ειλικρινά δεν κατανοώ, κ. Λωρίτου, γιατί επιμένετε τόσο πεισματικά να παραγνωρίζετε ότι οι Ουκρανοί δεν θέλουν να ακούσουν για τους Ρώσσους, όχι μόνον γι’ αυτά που τους έκαναν την εποχή του λιμού που τους εξόντωσαν κατά εκατομμύρια, αλλά προπαντός επειδή τώρα η Ρωσσία εισέβαλε στην χώρα τους και προσάρτησε ένα τμήμα της και ελέγχει με παραστρατιωτικές δυνάμεις τις νότιες και Ανατολικές επαρχίες τους. Δεν είναι φυσικό οι Ουκρανοί να νοιώθουν αντιπάθεια και έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους Ρώσσους και να μη θέλουν η Εκκλησία τους να υπάγεται στο Πατριαρχείο Ρωσσίας; 

κ. Ε. ΛΩΡΙΤΟΥ: Ας κοιτάξουμε και εμείς που σε 10-15 χρόνια, όταν τα Αφγανόπουλα θα έχουν γίνει 17 χρονών και οι σημερινοί εβδομηντάρηδες Έλληνες θα έχουν πεθάνει -όπως το λογάριασε και ο Τσίπρας- ας κοιτάξουμε λοιπόν που πολύ πιθανόν πρωθυπουργός της Ελλάδος δεν θα είναι ο κακός, στραβός και ανάποδος Τσίπρας, αλλά ο Μουσταφά Αμπτουλάχ. 

Ποιός, λοιπόν, ο ρόλος του πατριάρχη που κάθε άλλο παρά ειρηνευτικός φαίνεται να είναι; 

ΣΧΟΛΙΟ: Το ερώτημα δεν είναι απλά, αν ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ενεργεί σωστά. Οπωσδήποτε δεν ενεργεί σωστά. Ώφειλε να γνωρίζει ότι οι Ρώσσοι πολιτικοί και Εκκλησιαστικοί ηγέτες δεν χωρατεύουν. Γι’ αυτό τώρα μόνον ένα μεγάλο θαύμα μπορεί να αποτρέψει την δημιουργία Σχίσματος μεταξύ της Κωνσταντινουπόλεως και της Μόσχας, το οποίο μάλιστα μπορεί να εξελιχθεί σε Πανορθόδοξο, αν το Οικουμενικό Πατριαρχείο εκχωρήσει Τόμο Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησία της Ουκρανίας. 

Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η Ρωσσική Ομοσπονδία έχει το δικαίωμα να καταλύει την ανεξαρτησία της Ουκρανίας και να εμποδίζει ένα κράτος 43 εκατομμυρίων να αποκτήσει Αυτοκεφαλία.  

κ. Ε. ΛΩΡΙΤΟΥ: Το θέμα φαίνεται να είναι εξαιρετικά πολύπλοκο και απαιτεί ιδιαίτερη γνώση και ως προς τις ιστορικές του πηγές και ως προς την εκ του σύνεγγυς αντίληψη, και την όσφρηση των πραγμάτων. Εγώ πέρα από μία διαίσθηση και από αυτά που διάβασα δεν έχω καμμία άλλη γνώση. 

Μέχρι να προκύψουν αυτά τα θέματα, όταν άκουγα για Ουκρανία ή συναντούσα αλλοδαπούς από την Ουκρανία, δεν ήξερα κατά πού πέφτει. 

Με κανένα τρόπο δεν είμαι ειδήμων, απλά προσπαθώ να μάθω και να καταλάβω με δεδομένο τον γνωστό και αδιαμφισβήτητο ρόλο των σκοτεινών κέντρων που διαμορφώνουν την γεωπολιτική. Η διαίσθηση και μόνο μας λέει ότι είναι αδύνατον το επιχειρούμενον να είναι ανέγγιχτον της γεωπολιτικής και να διέπεται από εκκλησιαστικά κριτήρια. Αυτό δεν πρέπει με κανένα τρόπο να θεωρηθεί συνωμοσιολογία.

ΣΧΟΛΙΟ: Αγαπητή κυρία Λωρίτου. Θα μου επιτρέψετε να μην μπω στην διαδικασία της ανίχνευσης του ρόλου των “σκοτεινών δυνάμεων” για το αίτημα εκχώρησης Τόμου Αυτοκεφαλίας στην Εκκλησια της Ουκρανίας. Δεν έχω, δεν είχα και δεν προτίθεμαι να αποκτήσω απολύτως καμία σχέση με τα κέντρα των σκοτεινών, των φωτεινών, των ημιφώτεινων και των ημισκότεινων δυνάμεων και έτσι αδυνατώ να διατυπώσω γνώμη για το θέμα.

Αυτό το προνόμιο το αφήνω -ολοθύμως- στους επαίοντες! Ιδού στάδιον δόξης λαμπρόν για τους "αδκιασερούς" σκοτεινοδυναμίτες. (Αν δεν κατανοείτε τι θα πει αδκιασερούς ρωτήστε κάποιο Κύπριο φίλο σας να σας κατατοπίσει!). 

Έλεος πια με αυτές τις "σκοτεινές δυνάμεις".