ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ Ι.Σ. ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ Α΄

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΗΝ Ι.Σ. ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ

Α΄

Του π. Σάββα Μιχαηλίδη, 

Ιερέα Ρωσσικής Εκκλησίας Λεμεσού

=====

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι,

Σας απευθύνω αυτή την ανοικτή επιστολή με αφορμή το νομοσχέδιο για την έκτρωση. Ως λαϊκός πρωτοστάτησα κατά τη δεκαετία του 80 στην υπέρ της αγέννητης ζωής διαφώτιση του κόσμου με την ίδρυση του Συνδέσμου Προστασίας του Αγέννητου Παιδιού. Κατ’ ακρίβειαν ήταν οργάνωση προστασίας και της μητέρας. 

Όλοι οι εξομολόγοι γνωρίζουμε ότι η έκτρωση επιφέρει στη μητέρα βαθύτατο ψυχικό τραύμα, παρά το ότι τη διαβεβαιώνουμε ότι ο Θεός τη συγχώρεσε διά της Εξομολογήσεως. 

Το γεγονός ότι η έγκυος που καταφεύγει στην έκτρωση – συνήθως υπό συνθήκες εξωτερικών πιέσεων – είναι επίσης θύμα, συνιστά επαρκή λόγο να μη διώκεται ποινικά. Ο επιστημονικός όρος για το ψυχικό τραύμα της έκτρωσης είναι μεταεκτρωτικό σύνδρομο (post – abortion syndrome) και είναι παγκόσμιο φαινόμενο ανεξάρτητο από τη θρησκεία, το πολιτιστικό επίπεδο και τον βαθμό της κοινωνικής αποδοχής της έκτρωσης σε μια χώρα. 

Η Ιαπωνία είναι μια μη χριστιανική χώρα, στην οποία υπάρχει κοινωνική αποδοχή της έκτρωσης ως αναγκαίου κακού. Οι γυναίκες στην Ιαπωνία υφίστανται μεγάλη κοινωνική πίεση για περιορισμό του αριθμού των παιδιών τους σε δύο ή το πολύ τρία, χάριν δήθεν της ευημερίας των ήδη γεννημένων παιδιών. Υπό αυτές τις συνθήκες η έκτρωση είναι πολύ διαδεδομένη στην Ιαπωνία, δεν επιφέρει κοινωνικό στιγματισμό και δεν αποτελεί θέμα πολιτικής αντιπαράθεσης όπως στις λεγόμενες χριστιανικές χώρες. 

Εν τούτοις τουλάχιστον οι μισές ιαπωνίδες που κάνουν έκτρωση αισθάνονται την ανάγκη της συγχώρησης για τη θανάτωση του αγέννητου παιδιού τους. Καταφεύγουν σε μια ειδική τελετουργία στους βουδιστικούς ναούς αφιερώνοντας ομοιώματα των νεκρών μωρών τους. 

Η τελετή αυτή είναι γνωστή ως mizuko kuyo (mizuko σημαίνει νερομωρό, δηλαδή νεκρό έμβρυο, μωρό και kuyo είναι η τελετή μνημονεύσεως). Όταν η μητέρα Τερέζα επισκέφθηκε την Ιαπωνία το 1982, μίλησε στο Τόκιο σε 230 βουλευτές και τους έκανε μια συγκινητική έκκληση να αλλάξουν τον νόμο και να προωθήσουν την υιοθεσία αντί της έκτρωσης. Οι βουλευτές αντιμετώπισαν θετικά την εισήγηση μιας μοναχής και άλλαξαν τον νόμο (βλ.Marisa Martin, The Tragedy of Japanese «Water Babies» και Anthony Zimmerman, Memorial Services for Aborted Children in Japan, άρθρα στο Διαδίκτυο).

(Συνεχίζεται)