ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΝΙΛΙΩΤΙΣΣΑΣ

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΣ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΗΣ ΧΡΥΣΑΝΙΛΙΩΤΙΣΣΑΣ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

======

Την Κυριακή εκκλησιάστηκα στον Ιερό Ναό της Παναγίας της Χρυσανιλιώτισσας στην Λευκωσία.

Πολύ κατανυκτική εκκλησία ιδιαίτερα στην πρώτη της μορφή πριν γίνουν οι επεκτάσεις στο δεξιό και στο αριστερό κλίτος.

Έχει πολλές ωραίες αρχαίες εικόνες το χρυσίζων τέμπλο.

Εφημέριος του ναού ο π. Αντώνιος. Καλός κληρικός που γνωρίζω από τον καιρό που ήταν λαικός.

Καλλίφωνος και με εξαιρετική άρθρωση ο π. Αντώνιος λειτουργεί σεμνά και ταπεινά χωρίς στόμφο, χωρίς λαρυγγισμούς και χωρίς διάθεση επίδειξης και θεατρισμού των ιερώτατων της πίστης μας.

Αφού είναι παραδοσιακός κληρικός είναι ενδεδειγμένο να μην ψαλιδίζει γένεια και μαλλιά.

Ο π. Αντώνιος, όπως όλοι σχεδόν οι κληρικοί που γνώρισα μέχρι στιγμής, από τότε που ήλθα στην Κύπρο, διαβάζουν τις ευχές εκφώνως αντί μυστικώς, όπως επιτάσσει η ορθόδοξη παράδοση. 

Καλό θα ήταν ο Μακαριώτατος Κύπρου να εφιστούσε την προσοχή των ιερέων σ’ αυτό το σημείο με μια εγκύκλιο ή να τους καθοδηγούσε κατάλληλα σε μία Ιερατική Σύναξη.

Υπήρχε πολύς κόσμος στην εκκλησία. Όλα τα στασίδια ήταν κατειλημμένα και ορισμένοι ήταν όρθιοι.

Κοινώνησε πολύς κόσμος.

Οι περισσότεροι εκκλησιαζόμενοι ήταν της τρίτης ηλικίας, αλλά υπήρχαν και νέοι και νέες και ορισμένες οικογένειες με παιδάκια.

Πολύ συγκινητικό αυτό, αν λάβει κανείς υπόψη την ραγδαία δημογραφική αλλοίωση της εντειχισμένης Λευκωσίας, που κατοικείται πια -κατά το πλείστον- από αλλόθρησκους αλλοδαπούς. 

Ο κόσμος, ιδιαίτερα στις παλιές εκκλησίες της εντειχισμένης Λευκωσίας, προσκυνά όλες τις εικόνες του τέμπλου.

Το ίδιο -ως γνωστόν- γίνεται και στο Άγιον Όρος.

Αντίθετα στην Αμερική οι πιστοί δεν προσκυνούν τις εικόνες του τέμπλου, αλλά μόνον δύο - τρεις εικόνες που βρίσκονται στην είσοδο του ναού.

Στην Χρυσαλινιώτισσα, στον Άγιο Αντώνιο νομίζω και στον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννου τηρείται η αρχαία τάξη. 

Υπάρχουν ξεχωριστά στασίδια για τους άνδρες και ξεχωριστά για τις γυναίκες.

Οι ψάλτες της Χρυσαλινιώτισσας είναι πολύ καλοί και ψάλλουν με λειτουργικό ήθος που κατανύσσει και οδηγεί τον πιστό στην προσευχή. Χωρίς λαρυγγισμούς, χωρίς ρερουρέμ, χαζουρέμ, νανινά και νάνι-νάνι και λοιπές ασέβειες.

Ο π. Αντώνιος λέγει τις εκφωνήσεις γοργά και ζωηρά, δηλαδή όπως πρέπει να λέγονται στην Θεία Λειτουργία.

Οι ψάλτες, όμως, ψάλλουν πιο μακρόσυρτα τους ύμνους.

Ευχής έργον είναι συντονιστούν με τον τρόπο της ψαλμωδίας και της εκφώνησης των ευχών του π. Αντώνιου.

Την ώρα της Θείας Κοινωνίας δύο κυρίες, δεξιά και αριστερά του ιερέα, κρατούσαν το μάκτρο, δηλαδή το κόκκινο ύφασμα που σκουπίζουν οι πιστοί το στόμα τους όταν κοινωνούν. 

Δεν κάνει! 

Οι γυναίκες ούτε να ψάλλουν δικαιούνται, ούτε να κηρύττουν, ούτε να αναλαμβάνουν διακονήματα στον ναό που είναι προορισμένα για τους άνδρες.

Υπάρχουν στην Χρυσαλινιώτισσα ευλαβείς και ιδιαίτερα ευγενείς και διακριτικοί επίτροποι που μπορούν και πρέπει να βοηθούν τον ιερέα να κοινωνά τους πιστούς.

Πολύ ωραία η αρχαία πετρόκτιστη εκκλησία της Παναγίας της Χρυσαλινιώτισσας και πολύ κατανυκτική η Θεία Λειτουργία που τελείται στον ναό.