ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΖΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ Ζ΄

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ π. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΖΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

Ζ΄

=====

(ζ) Θα ήθελα να υπενθυμίσω, ότι μολονότι η ΚΠολις και η Μόσχα είναι "συνοδοιπόροι στον Οικουμενισμό", όπως πολύ ορθώς έγραψε και ο  αγαπητός π. Άγγελος Αγγελακόπουλος, ωστόσο στα γενικότερα κοινωνικά και πνευματικά θέματα, η ρωσική εκκλησιαστική συνείδηση διασώζει πολύ υγιέστερες αντιδράσεις από όσο εκείνη του Ποιμνίου που υπάγεται στην ΚΠολη. Οι Ρώσοι λ.χ. δεν θα τιμούσαν ποτέ υποστηρικτές της  ομοφυλοφιλίας, όπως έκαναν οι "Άρχοντες" του Φαναρίου το 2016 με τον Andrew Cuomo, τον πρώτο Κυβερνήτη στις ΗΠΑ που νομοθέτησε την ισότητα του ομοφύλου γάμου προς τον ετερόφυλο. Η υπαγωγή μιας αυτόνομης Εκκλησίας Ουκρανίας στην ΚΠολη, ή (η λόγω ευγνωμοσύνης δεδομένη) εξάρτηση μιάς Αυτοκεφάλου Εκκλησίας Ουκρανίας από την ΚΠολη, θα εξασθενούσε ιδιαιτέρως τις πνευματικές αντιστάσεις των Ουκρανών στην "πολιτική ορθότητα" που έχει αρχίσει να επικρατεί στην Ουκρανία μετά την φιλοδυτική στροφή της το 2014. Ενώ π.χ. μάζευαν τα  αποκαΐδια της εξεγέρσεως του Κιέβου, ενώ σκοτώνονταν άνθρωποι και των δύο πλευρών στα ανατολικά, η νέα κυβέρνηση του Κιέβου νομοθετούσε υπέρ των Gay Prides (που πρωτύτερα απαγορεύονταν)...  Ο νοών νοείτω.

Τέλος (η), θα ήθελα να επισημάνω, αγαπητέ μου κ. Παναγιώτη, ότι η διακοπή κοινωνίας της Μόσχας προς την ΚΠολη δεν αποτελεί "αφορισμό", των Κληρικών και του Ποιμνίου ΚΠόλεως - όπως συχνά λέγεται - αλλά μια πράξη αντιδράσεως που επιτρέπεται από τους ιερούς Κανόνες, με  χαρακτηριστικό τον 31 Αποστολικό Κανόνα (περιβεβλημένον οικουμενική ισχύ), ακόμη και για θέματα "δικαιοσύνης" και όχι μόνον Δόγματος.  Άλλωστε, και όσοι έχουμε προβεί σε αποτείχιση και διακοπή μνημονεύσεως των αιρετιζόντων, δεν σημαίνει ότι "αφορίσαμε" ή "αναθεματίσαμε" κάποιον, απλώς διαχωρίσαμε την στάση μας έναντι των σφαλλόντων, μέχρι να επιληφθεί του θέματος Ορθόδοξη Σύνοδος. Γνωρίζουμε όλοι ποιά τελετή (και με ποιά διαδικασία) συνιστά "αναθεματισμό" κάποιας Εκκλησίας και πώς γίνεται η άρση αυτή. 

Άλλωστε, το 2011 το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων διέκοψε την κοινωνία με εκείνο της Ρουμανίας, λόγω του αθεμίτως κατασκευασθέντος ρουμανικού ξενώνος της Ιεριχούς  (http://jerusalem-patriarchate.info/blog/2011/05/09/το-πατριαρχειον-ιεροσολυμων-διεκοψε/). Αργότερα, το 2015, διέκοψε την κοινωνία το Πατριαρχείο Αντιοχείας προς τα Ιεροσόλυμα, λόγω της Ιεροσολυμιτικής Εξαρχίας του Κάταρ (https://www.romfea.gr/patriarxeia-ts/patriarxeio-antioxeias/1477-i-anakoinosi-tou-patriarxeiou-antioxeias-gia-tin-diakopi-koinonias). 

Γιατί εκείνα τα θέματα δεν προβλήθηκαν με τόσο μελανά  χρώματα, αλλά μόνο το παρόν; Επειδή εδώ πρόκειται περί του ρωσικού "μπαμπούλα"; Ποιός θεώρησε, ότι η υπό των Ρώσων ακοινωνησία συνιστά ανάθεμα των ΚΠολιτών; Κι όμως, ενώ επικρέμαται η απειλή αρπαγής από την κανονική Εκκλησία της Ουκρανίας των παρρωσικών Προσκυνημάτων στην Ουκρανία, όπως της Λαύρας των Σπηλαίων και εκείνης του Ποτσάεφ, κάποιοι εξ ημών επιρρίπτουμε ακαίρως στους Ρώσους  τις μομφές περί "Τρίτης Ρώμης" και Πανσλαβισμού (δίκαιες, αλλά όχι στην παρούσα συνάφεια). Μήπως εδώ ισχύει η λαϊκή έκφραση "και κερατάς και δαρμένος", "add insult to injury"; (συγγνώμην για το λαϊκίζον, αλλά ταιριάζει).

(Συνεχίζεται)