Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΘΗΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ 50ΧΡΟΝΑ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΙΒ΄

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΚΥΘΗΡΩΝ ΓΙΑ ΤΑ 50ΧΡΟΝΑ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΡΑΤΕΙΑΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΑΡΥΣΤΙΑΣ κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Ὁ ἐγρηγορῶν Ἐπίσκοπος Καρυστίας κ. Σεραφείμ καί οἱ σύν αὐτῷ ἀναδειχθέντες Ἐπίσκοποι τῆς περιόδου 1967-1973

ΙΒ΄

=====

Ἀγάπη ἄδολη εἰς τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησία καί ἁγνή φιλοπατρία

Ἐξ ὅλων ὅσων ἀναφέραμε, νομίζω ὅτι ἀβιάστως προκύπτει τό συμπέρασμα ὅτι οἱ σεμνοί , ἀνιδιοτελεῖς καί ἱεραποστολικοί αὐτοί Ἐπίσκοποι ἐνεφοροῦντο ἀπό πηγαία καί ἄδολη ἀγάπη εἰς τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησίαν. Ἐκοσμοῦντο δέ καί ἀπό τήν ἁγνή φιλοπατρία. Ἦσαν τιμημένοι Ὀρθόδοξοι Ἱεράρχες καί ἁγνοί Ἕλληνες πατριῶτες.

Καί ἐδῶ εἰς ἐπίρρωσιν τῶν γραφομένων ἐνδεικτικά καί ἐπιγραμματικά, λόγῳ ἐλλείψεως χώρου, θά ἀναφερθῶ σέ τρία πρόσωπα: τούς ἀειμνήστους Φλωρίνης Αὐγουστῖνο, Θεσσαλονίκης Λεωνίδα καί Ἐδέσσης Καλλίνικο. 

Ι. Ὅταν ἐπεσκέφθη εἰς τό Γραφεῖο του τόν ἅγιο Φλωρίνης κάποιο ἰσχυρό πρόσωπο τοῦ καθεστῶτος καί ἐπίμονα ἀπαιτοῦσε νά ἐπιτρέψη ὁ Σεβασμιώτατος νά ἐκφωνοῦνται λόγοι ἐντός τῶν Ἱερῶν Ναῶν διά τήν 21ην  Ἀπριλίου, ἐκεῖνος ἀποκλείοντας τήν ἱκανοποίησι τοῦ αἰτήματος αὐτοῦ ἐζήτησε ἀπό τόν ἐκπρόσωπο νά τοῦ ἀπαντήση εὐθέως: «ἔχουμε δύο μεγέθη, τό ἕνα ὁ Χριστός καί τό ἄλλο ἡ Ἑλλάδα˙ ἐν ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου ποιό μέγεθος εἶναι ἀνώτερο;». Καί ὅταν ἔλαβε τήν ἀπάντησι: «ἡ Ἑλλάς», τότε, τινάχθηκε ὄρθιος σάν ἐλατήριο καί τοῦ εἶπε ὅτι: «ἄν ἀγαπᾶς ἐσύ τήν Ἑλλάδα μιά φορά, ἐγώ τήν ἀγαπῶ χίλιες φορές, ἀλλά ποτέ δέν θά βάλω τήν Ἑλλάδα ἐπάνω ἀπό τόν Χριστό μου». Καί τόν ἀπέπεμψε. 

ΙΙ. Ὁ ἀείμνηστος Θεσσαλονίκης π. Λεωνίδας μέ τήν μεγάλη του ἐθνική προσφορά, ἰδιαίτερα κατά τά ἔτη τῆς Κατοχῆς μέ τίς χιλιάδες τῶν συσσιτίων, ὁμιλοῦσε πάντοτε μέ φλόγα γιά τόν Χριστό καί μέ πατριωτικό παλμό γιά τήν Ἑλλάδα καί ἐπανελάμβανε τό σύνθημα: «ἡ Θεσσαλονίκη μας, ἡ πόλις τῆς ἀγάπης». Ξεχύνοντας δέ τήν ἀγάπη του πρός τήν νεολαία ἀναφωνοῦσε: «τά παιδιά μας, τά παιδιά μας!» καί 

ΙΙΙ. Ὁ μακαριστός Μητροπολίτης Ἐδέσσης Καλλίνικος, ὁ ὅσιος καί ἁγιασμένος αὐτός Ἐπίσκοπος, δεχθείς τήν ἀνάδειξί του εἰς Ἀρχιερέα ὡς θέλημα Θεοῦ καί φλεγόμενος ἀπό Ἀποστολικό ζῆλο γιά τόν εὐαγγελισμό καί τήν χαρίτωσι τοῦ Ποιμνίου του καί ἀπό φλογερή πατριωτική ἀγάπη γιά τήν Μακεδονία, ἔλεγε: «Ὅταν μερικοί μοῦ λένε γιατί ἡ Ἐκκλησία καί τά δύο ἀδέλφια - Ἀρχιερεῖς σᾶς ἔστειλε στή Βόρειο Ἑλλάδα; τούς ἀπαντῶ: μακάρι νά εἴμασταν καί ἄλλα ἀδέλφια Ἀρχιερεῖς καί νά μᾶς ἔστελνε ὅλους ἐδῶ ἡ Ἐκκλησία˙ ἐδῶ ὁ κόσμος εἶναι πολύ – πολύ καλός».

(Συνεχίζεται)