Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ Α΄

Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

Α΄

Του Πανοσ. Αρχιμ. Χρυσόστομου Μαϊδώνη

=====

Μεγάλη ἦταν ἡ χαρά τῶν ὀρθοδόξων ὅταν ἀναγνωρίσθηκε ἡ ἁγιότητα τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Εἴπαμε, τώρα χρειαζόταν. Τώρα πού βάλλεται ἡ Ἐκκλησία χρειαζόταν ἡ ἀνάδειξη αὐτοῦ τοῦ Ἁγίου. Γιατί οἱ Ἅγιοι εἶναι τό βαρύ πυροβολικό τῆς Ὀρθοδοξίας. Καί μιά μεγάλη βοήθεια πρός τή στρατευόμενη Ἐκκλησία εἶναι ἡ ἐνίσχυση ὅλων ὅσοι παλεύουν μέ τά αἱμοβόρα θηρία τῶν αἱρέσεων. Μιά ἄγνωστη πλευρά τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου εἶναι ἡ δράση του κατά τῶν αἱρέσεων πού κατέκλυσαν τή χώρα μας.

α. Ἀντιμετώπισε τούς εὐαγγελικούς 

Ὁ Ὅσιος ἔφυγε τόν Ἰούλιο τοῦ 1958 ἀπό τό Ἅγιον Ὄρος, ἦλθε στήν πατρίδα του, τήν Κόνιτσα, καί ἐγκαταστάθηκε στή Μονή Στομίου. Ὁ λόγος πού πῆγε ἐκεῖ ἦταν νά φτιάξει τό ἐρειπωμένο Μοναστῆρι τοῦ Στομίου, ἀλλά καί νά ξεπαστρέψει μιά σφηκοφωλιά εὐαγγελικῶν, πού εἶχαν ἀνοίξει εὐκτήριο οἶκο καί παραπλανοῦσαν τούς ἀνίδεους χριστιανούς. 

Οἱ εὐαγγελικοί, πού εἶχαν ἐμφανισθεῖ πρίν ἀπό δύο χρόνια, ἔχτισαν αἴθουσα καί τοποθέτησαν καί μαρμάρινη πινακίδα, «Εὐαγγελική Ἐκκλησία». Ἐκεῖ γίνονταν συγκεντρώσεις, ὅπου πήγαιναν πολλοί Κονιτσιῶτες, ἄλλοι ἀπό περιέργεια καί ἄλλοι γιατί τούς ἔδιναν μιά μικρή οἰκονομική ἐνίσχυση. Μέ αὐτό τόν τρόπο περίπου ὀγδόντα οἰκογένειες εἶχαν πιασθεῖ ἤ κινδύνευαν νά πιασθοῦν στά δίχτυα τῆς αἱρέσεως.

Κατ' ἀρχάς, ἐνημερώθηκε ἀκριβῶς γιά τό πιστεύω τους. Ἔστελνε δικούς του ἀνθρώπους στίς συγκεντρώσεις, γιά νά βλέπουν ποιοί τίς παρακολουθοῦν. Ἔπειτα τούς πλησίαζε ἕναν ἕναν καί τούς συμβούλευε νά μήν ξαναπᾶνε. Μερικούς ἀπ' αὐτούς τούς ἔπαιρνε γιά ἐργάτες στό μοναστήρι καί τούς ἔπειθε νά διακόψουν κάθε σχέση μέ τήν αἱρετική ὀργάνωση. Αὐτοί γίνονταν οἱ καλύτεροι χριστιανοί. 

Ἔγραψε ἕνα κείμενο γιά τό ποιοί εἶναι οἱ εὐαγγελικοί, τό ἔβαλε σέ μιά κορνίζα καί τό τοποθέτησε στόν ἐξωνάρθηκα τοῦ ναοῦ τῆς μονῆς, γιά νά τό βλέπουν οἱ χριστιανοί τῆς Κόνιτσας καί νά ἐνημερώνονται. Ἦταν γραμμένο μέ μορφή ἐρωταποκρίσεων καί ἄρχιζε ὡς ἐξῆς: «Πές μου, πάτερ, τί εἶναι οἱ εὐαγγελικοί;» «Προβατόσχημοι λύκοι, παιδί μου». 

Δέν δίστασε νά στείλει καί δυό νέους νά σπάσουν τήν πινακίδα «Εὐαγγελική Ἐκκλησία».

Ἐπίσης, κάλεσε στό μοναστήρι τόν ἀρχηγό τῶν εὐαγγελικῶν ἀπό τήν Κατερίνη καί συζήτησε μαζί του μία ὁλόκληρη νύχτα. Τήν ἄλλη μέρα τό πρωΐ οἱ Κονιτσιῶτες πού παρακολουθοῦσαν μέ ἀγωνία τί θά γίνει εἶδαν τόν εὐαγγελικό νά φεύγει μέ σκυμμένο τό κεφάλι. «Τόν ξετίναξε ὁ καλόγερος», εἶπαν, «σάν δένδρο φθινοπωρινό».

Ὅταν διέλυσε τήν ὁμάδα τῶν εὐαγγελικῶν, ἐπέστρεψε στό Ἅγιον Ὄρος.

(Συνεχίζεται)