ΝΕΑ ΕΚΡΗΞΗ ΑΣΕΒΕΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ

ΝΕΑ ΕΚΡΗΞΗ ΑΣΕΒΕΙΑΣ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΓΙΑΝΝΑΡΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Η ζωή και η θεολογία του είναι μια αλυσίδα από εκρήξεις ασέβειας. Ο λόγος για τον κ. Χρήστο Γιανναρά. Υπερβάλλουμε; Για διαβάστε το ακόλουθο απόσπασμα από την τελευταία επιφυλλίδα του στην εφημερίδα “Καθημερινή” που επιγράφεται “Όχι με τη γλώσσα της θρησκείας”:

“Oι ίδιοι οι «παιδαγωγοί» δεν μοιάζουν, τουλάχιστον στην εμφάνιση, να εκτιμούν, έστω συμπεριφορικά, τη σεμνότητα και ταπεινότητα της Nαζαρηνής Mαρίας. Tι άλλο, εκτός από στολή εξουσίας (ή νοσταλγία γι’ αυτήν) είναι σήμερα οι μαύροι τσουμπέδες, τα αλλοτινών καιρών (των φλωρεντίνων και γενοβέζων δικολάβων) καλυμμαύχια, οι μαύρες (και στο κατακαλόκαιρο) πλερέζες, οι γενιάδες, το σύστρεμμα σε κότσο της κόμης, οι αρμαθιές τα επίχρυσα σιδερικά κρεμασμένα στο στήθος, η ασίκικη μπαστούνα – στείρα και άγονα υποκατάστατα της χαμένης (ακατανόητης ή προδομένης) πατρότητας.”

Κατά τον κ. Χρ. Γιανναρά, λοιπόν, οι παιδαγωγοί της Εκκλησίας -τουτέστιν οι κληρικοί- αποτυγχάνουν να εκφράσουν το ήθος της Θεοτόκου επειδή φορούν αντερί, ράσα και καλυμαύχια έχουν γενιάδες και σύστρεμα σε κότσο της κόμης!!! Ανέραστα πράγματα. Δεν μπορούν να εμπνεύσουν τον ογδοντάρη ερωτοχτυπημένο κ. Γιανναρά. 

Αυτός ο ασεβέστατος άνθρωπος είναι ο κατεξοχήν εκφραστής της θεολογικής γενιάς του εξήντα. Του απονέμονται επίτιμοι διδακτορικοί τίτλοι, διοργανώνονται σεμινάρια και ημερίδες προς τιμή του, προσκαλείται από Μητροπόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού για να μιλήσει και τα βιβλία του διαβάζονται αχόρταγα.

Τέτοιος ξεπεσμός και κατάντια!

Αλλά εδώ που τα λέμε τι να σταθούμε στις απόψεις του κακόδοξου αυτού διανοούμενου για την αμφίεση των κληρικών, ενώ ο κ. Γιανναράς απορρίπτει το Αειπάρθενο της Θεοτόκου, μιλά εξουθενωτικά για τους Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων, συγχύζει τον περσοναλισμό των υπαρξιστών φιλοσόφων με την περί ανθρώπου διδασκαλία της Εκκλησίας και δέχεται την δήθεν διάκριση μεταξύ θρησκείας και Εκκλησίας που είναι δανεισμένη από τον Κάρλ Μπαρθ;

Μέγα σκάνδαλο το γεγονός ότι ο κ. Γιανναράς δεν καλείται από τη Σύνοδο για να δώσει λόγο για τις κατά συρροήν κακοδοξίες που διατυπώνει για δεκαετίες τώρα.