ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΠΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΠΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ

Του θεολόγου κ. Ανδρέα Κυριακού

=====

Από τις 28-30 τρέχοντος διαξάγεται στη Θεσσαλονίκη το «ΙΔ΄ Διαχριστιανκό σύμπόσιο για το επανευαγγελισμό». Η εν λόγω σύναξη, που αποτελεί οικουμενιστικού τύπου συγκέντρωση Ορθοδόξων και Παπικών, γίνεται με πρωτοβουλία της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ και του Παπικού Πανεπιστημίου Αντονιάνουμ της Ρώμης. Στο εν λόγω Συμπόσιο έστειλαν Μηνύματα ο Οικουμενικός Πατριάρχης κι ο Πάπας της Ρώμης.

Στο παρόν προβαίνουμε σε μερικά σχόλια στο παπικό Μήνυμα. Ο αρχηγός του κράτους του Βατικανού στο Μήνυμά του μιλά, συν τοις άλλοις, για ανθρώπους «που παρότι βαπτισμένοι δεν έχουν επίγνωση του δώρου της πίστης που έχουν δεχθεί». Ο «Αγιώτατος» έχω την εντύπωση πως ενσυνείδητα παραπλανεί. Για ποιο βάπτισμα μιλά; Μήπως για το Παπικό ράντισμα με μερικές σταγόνες νερό, κατά παράβαση της εντολής του Χριστού ή μήπως το Ορθόδοξο βάπτισμα; Όσον αφορά το πρώτο δεν έχουμε βάπτισμα. Ο Παπισμός στερείται της χάριτος και τα «μυστήρια» του είναι αχαρίτωτα. Όσα κι αν τους αναγνωρίσουν οι ημέτεροι Οικουμενιστές οι Παπικοί δεν παύουν να είναι κακόδοξοι και το ότι τους αναγνωρίστηκε στο Κολυμβάριο, από τους Δέκα Προκαθημένους  και τις συνοδείες τους, ότι είναι «Εκκλησία» ΔΕΝ αναιρεί το αδιαπραγμάτευτο γεγονός  ότι ευρίσκονται ΕΚΤΟΣ Εκκλησίας. Ας μη διαφεύγει του κακόδοξου Πάπα το γεγονός ότι το δώρο της πίστης έχει αξία ΜΟΝΟ αν απαλλαγεί από τις πάσης φύσεως αιρετικές προσμίξεις και παραχαράξεις. Με απλές κουβέντες: πρώτα να επιστρέψει ο Παπισμός στην «άπαξ παραδοθείσαν τοις αγίοις πίστιν», δηλαδή την Ορθόδοξη και κατόπιν να κατηχήσει σ’ αυτήν τους εκκοσμικευθέντας οπαδούς του. 

Το δεύτερο που έχω να παρατηρήσω για το παπικό Μήνυμα είναι το ότι ο επανευαγγελισμός «συνιστά μια πρόκληση για όλες τις Εκκλησίες που υπάρχουν στη Γηραιά Ήπειρο». Κι εδώ ενυπάρχει έντονο το στοιχείο της συνειδητής παραπλάνησης. Για ποιες «Εκκλησίες» μιλά ο αυτοαποκαλούμενος «διάδοχος του Απ. Πέτρου»; Στη σημερινή Ευρώπη υφίσταται το Παπικό μόρφωμα, υπάρχει από την άλλη η παναιρετική πανσπερμία του Προτεσταντισμού, ο παραπαίων Αγγλικανισμός, κι από την άλλη η Ορθόδοξη Εκκλησία. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια νεστοριανικού τύπου αντίληψη του τι είναι Εκκλησία. Από τι μια ο Νεστόριος παραδεχόταν ότι υπάρχουν ΔΥΟ Χριστοί (!!!) κι από την άλλη καμωνόταν ότι πίστευε πως ο Χριστός είναι ένας. Άλλα φρονεί περί πίστεως ο κακόδοξος Παπισμός, διαφορετικά ο παναιρετικός Προτεσταντισμός κι ο ομοιοπαθής αυτώ Αγγλικανισμός, κι εντελώς άλλα η Εκκλησία η Ορθόδοξος. Πώς θα επανευαγγελισθούν τον εκκοσμικευμένο άνθρωπο της Ευρώπης και ποιο το περιεχόμενο του επανευαγγελισμού αυτού; Είμαι τω όντι περίεργος να μάθω. Στην πραγματικότητα ο οικουμενιστικός χορός καλά κρατεί κι οι οικουμενιστές Καθηγητές της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ σέρνουν το χορό...