ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚ. ΜΟΣΧΑΣ ΟΤΙ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ

ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΑΚ. ΜΟΣΧΑΣ ΟΤΙ Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

==========

Ο Μακαριότατος Πατριάρχης Μόσχας κ. Κύριλλος δήλωσε ότι η μέλλουσα να συνέλθει -αν συνέλθει τελικά- Αγία και Μεγάλη Συνοδος της Ορθοδοξίας θα είναι Πανορθόδοξη Σύνοδος, αλλά όχι Οικουμενική, όπως πολλοί λανθασμένα νομίζουν.

Η θέση του Μακαριότατου Μόσχας είναι ορθή.

Καμία Σύνοδος δεν αυτοανακηρύχθηκε ποτέ Οικουμενική.

Συνερχόταν ως Σύνοδος όλων των επισκόπων της Εκκλησίας αλλά, αν θα συγκαταριθμείτο μεταξύ των Οικουμενικών, ήταν κάτι που αποφάσιζε μια μελλοντική Σύνοδος με βάση τη συνείδηση της Εκκλησίας ότι η διδασκαλία της ήταν ορθόδοξη.

Επιπλέον. Κάθε Σύνοδος που είχε αξιώσεις να θεωρηθεί ως Οικουμενική συνεκαλείτο για να αντιμετωπίσει αιρέσεις που συντάραζαν την Εκκλησία.

Στην προκειμένη περίπτωση η μέλλουσα να συνέλθει Αγία και Μεγάλη Σύνοδος δεν έχει στο θεματολόγιό της κανένα θέμα πίστεως που θα συζητήσει.

Οπως διαβάσαμε, μάλιστα, στη Romfea.gr, “ο Πατριάρχης Δανιήλ έδωσε την πληροφορία ότι η Μεγάλη Σύνοδος δεν θα συζητήσει δογματικά ζητήματα, αλλά θα τονίσει την αναγκαιότητα συνεργασίας για έντονη ορθόδοξη ιεραποστολή στον κόσμο, λαμβάνοντας υπόψη το πλαίσιο της σημερινής εποχής.”

Ξεκάθαρα, λοιπόν, ομολογείται ότι η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος δεν θα συζητήσει δογματικά θέματα, ενώ υπάρχει πληθώρα αιρέσεων που λυμαίνονται την ορθόδοξη ευσέβεια με πρώτη και χειρότερη τον Οικουμενισμό.

Και από αυτή την άποψη, λοιπόν, ο Μακαριότατος Μόσχας έχει δίκαιο να λέγει ότι η μέλλουσα να συνέλθει το 2016 Πανορθόδοξη Σύνοδος δεν θα είναι -και δεν μπορεί να είναι- Οικουμενική.

Οι Οικουμενικές Σύνοδοι δεν συγκαλούντο απλά για να συζητήσουν θέματα, αλλά για να οριοθετήσουν την αλήθεια της Εκκλησίας και για να νομολογήσουν Κανόνες, οι οποίοι συνιστούν αντανάκλαση του δόγματος στην προσωπική ζωή των πιστών και της Εκκλησίας.

Αλλά υπάρχει ακόμη ένα στοιχείο το οποίο δεν επιτρέπει τον χαρακτηρισμό ως Οικουμενικής της μέλλουσας να συνέλθει Πανορθοδόξου Συνόδου.

Η αρχή της ομοφωνίας στη λήψη αποφάσεων δεν υπήρξε ποτέ ίδιον των Οικουμενικών Συνόδων. Ούτε καν των Τοπικών Συνόδων. 

Οι Σύνοδοι δεν είναι Διασκέψεις, αλλά σώματα που νομολογούν με την αρχή της πλειοψηφίας Ορους για τα θέματα της πίστεως και Κανόνες για τη ζωή των πιστών και της Εκκλησίας.

Και λέμε με την αρχή της πλειοψηφίας επειδή, αν δεν υπήρχε κάποιας μορφής έριδα για θέματα πίστεως, δεν υπήρχε λόγος να συνέλθει Σύνοδος.

Αρα και από αυτή την άποψη η μέλλουσα να συνέλθει Πανορθόδοξη Σύνοδος δεν είναι ούτε μπορεί ποτέ να συγκαταριθμηθεί μεταξύ των Οικουμενικών Συνόδων.

Ο Μακαριότατος Μόσχας μάλιστα μας πληροφόρησε ότι δεν θα τίθενται καν προς ψηφοφορία οι αποφάσεις της Συνόδου. Απλά όσες δεν φαίνεται ότι εξασφαλίζουν απαραιτήτως και εκ προοιμίου ομοφωνία θα παραπέμπονται στις Ελληνικές καλένδες.

Αλλά ποια Σύνοδος από την Αποστολική μέχρι τις Οικουμενικές και Τοπικές συνόδους συνεκλήθη και λειτούργησε ποτέ με αυτούς τους όρους;

Ο Μακαριότατος Μόσχας, επομένως, έχει απόλυτα δίκαιο να λέγει ότι η μέλλουσα να συνέλθει -αν συνέλθει- Πανορθόδοξη Σύνοδος δεν είναι -εμείς προσθέτουμε ούτε θα ήταν ποτέ δυνατόν να είναι- Οικουμενική Σύνοδος.

Το ερώτημα τώρα είναι ποιος ευθύνεται επειδή, ύστερα από τόση προετοιμασία, τελικά η Σύνοδος που θα συνέλθει θα είναι απλά Διάσκεψη και όχι πραγματική Σύνοδος;

Και η απάντηση είναι ότι γι’ αυτό πρώτιστα ευθύνεται ο Πατριάρχης Αθηναγόρας, που εγκαθίδρυσε τον άγνωστο στη ζωή της Εκκλησίας θεσμό των Προσυνοδικών Διασκέψεων -παρά τις αντιρρήσεις και τις αναλύσεις του Οσίου Ιουστίνου Πόποβιτς- οι οποίες λάμβαναν αποφάσεις με την αρχή της ομοφωνίας.

Αλλά και η Εκκλησία της Ρωσίας είναι συνυπεύθυνη για την λανθασμένη πορεία για τη σύγκληση της Πανορθόδοξης Συνόδου. Καταρχήν επειδή ουδέποτε έφερνε αντίρρηση για τους οικουμενιστικούς ακροβατισμούς του μ. Αθηναγόρα. 

Επιπλέον επειδή επέμενε μέχρι τέλους στην αρχή της ομοφωνίας και επειδή δεν έφερνε προς συζήτηση τα βασικά θέματα πίστεως που απασχολούν την Εκκλησία.
Αλλά και τώρα με την επιμονή της να συζητηθούν μόνον τα θέματα στα οποία υπάρχει ομοφωνία, άφησε εκτός της ατζέντας της Συνόδου το θέμα της ανακήρυξης της Αυτοκεφαλίας, της δικαιοδοσίας στη Διασπορά κτλ. με αποτέλεσμα κανένα ουσιαστικό πρόβλημα να μην υπάρχει προς συζήτηση και λήψη αποφάσεων από την Πανορθόδοξη Σύνοδο. 

Δεν θα κουραστούμε να ικετεύουμε υικά την μεγάλη Εκκλησία της Ρωσίας αναλάβει την πρωτοβουλία για να απομακρυνθεί η Ορθοδοξία από την οικουμενιστική φρενίτιδα.

Αν η Εκκλησία της Ρωσίας απομακρυνθεί από το ΠΣΕ -ή έστω στέλλει μόνον παρατηρητές, αλλά σε καμία περίπτωση δεν δέχεται να είναι ισότιμο μέλος με την κάθε είδους προτεσταντική παραφυάδα,- αν στους διαλόγους θέσει καθαρά ορθόδοξα κριτήρια, αν αποκηρύξει τις προδοτικές για την Ορθοδοξία Συμφωνίες του Μπαλαμάντ και του Σαμπεζύ, αν εκφράσει τη μετάνοιά της για την υπογραφή κειμένων του ΠΣΕ -όπως του Πόρτο Αλέγκρε και του Πουσάν-, και αν αρνείται κάθε είδους συμπροσευχή και κοινή ποιμαντική παράσταση με τους αιρετικούς και με τους αλλόθρησκους, τότε οι απανταχού της γης πιστοί ασχέτως εθνικής καταγωγής ή γλώσσας θα προσβλέπουμε προς το Πατριαρχείο της Ρωσίας ως πηγή έμπνευσης και ελπίδα ορθόδοξης Ομολογίας.