ΕΥΣΤΟΧΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ “Ο ΣΩΤΗΡ” ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

ΕΥΣΤΟΧΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ “Ο ΣΩΤΗΡ” ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

===============

Διαβάσαμε στο ιστολόγιο “Ακτίνες” το ακόλουθο εύστοχο σχόλιο του περιοδικού “Ο Σωτήρ” για την απαράδεκτη επιδαψίλευση τιμών στον αείμνηστο Πατριάρχη Αθηναγόρα:

"Μὲ ἀφορμὴ κάποιες ἐπετείους γιὰ γεγονότα τῆς περιόδου τῆς πατριαρχείας του (1948-1972) ἔγινε τὸν τελευταῖο καιρὸ ἐπίμονη ἀναφορὰ στὸ πρόσωπο καὶ τὸ ἔργο τοῦ ἀοιδίμου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Ἀθηναγόρα. Ἐκεῖνο ὅμως ποὺ μᾶς προξένησε θλιβερότατη ἐντύπωση εἶναι ἡ πληθώρα τῶν ἐπαίνων πρὸς τὸ πρόσωπό του, μάλιστα γιὰ τὶς κινήσεις του ἐκεῖνες γιὰ τὶς ὁποῖες θὰ ἔπρεπε ὄχι ἁπλῶς νὰ ἐπικρίνεται ἀλλὰ καὶ ἐντόνως νὰ ἀποδοκιμάζεται. Ἐννοοῦμε τὰ τολμηρά του ἀνοίγματα πρὸς τοὺς ἑτεροδόξους καὶ μάλιστα τοὺς Παπικοὺς μὲ τὸν περίφημο «διάλογο τῆς ἀγάπης» ποὺ εἶχε καθιερώσει, παραμερίζοντας τοὺς θεολογικοὺς διαλόγους.

Ἡ ἀνεξέλεγκτη πορεία του σταμάτησε μὲ τὸν θάνατό του καὶ ὁ διάδοχός του Πατριάρχης Δημήτριος ἐπανακαθιέρωσε τὸν «Θεολογικὸ Διάλογο» καὶ ἀνέκοψε τὴν βιαίως ἐπιχειρούμενη τότε ἕνωση. Ἀλλὰ εἶναι κατεξοχὴν θλιβερὸ ὕστερα ἀπὸ 40 χρόνια νὰ ἔχει λησμονηθεῖ ὁ τρομερὸς κίνδυνος ποὺ διέτρεξε τότε ἡ Ὀρθοδοξία.

Τότε ὁ ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς εἶχε μιλήσει μὲ προφητικὴ φωνὴ ἐλέγχοντας τὸν οἰκουμενιστὴ Πατριάρχη. Ἔγραψε: «Ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας;

Αὐτὸς μὲ τὴν νεοπαπιστικὴν συμπεριφοράν του εἰς τοὺς λόγους καὶ εἰς τὰς πράξεις σκανδαλίζει ἐπὶ μίαν ἤδη δεκαετίαν τὰς ὀρθοδόξους συνειδήσεις, ἀρνούμενος τὴν μοναδικὴν καὶ πανσωστικὴν Ἀλήθειαν τῆς Πίστεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἀναγνωρίζων τὰς Ρωμαϊκὰς καὶ ἄλλας αἱρέσεις ὡς ἰσοτίμους μὲ τὴν Ἀλήθειαν, ἀναγνωρίζων τὸν Ρωμαῖον Ἄκρον Ποντίφηκα μὲ ὅλην τὴν δαιμονικὴν ἀν τιεκκλησιαστικὴν ὑπερηφάνειάν του. Καὶ προετοιμάζει μὲ αὐτοκτονικὴν ταχύτητα καὶ ἐπιπολαιότητα, κατὰ τὸ παράδειγμα τοῦ Βατικανοῦ, αὐτὴν τὴν ἰδικήν του λεγομένην ‘‘Μεγάλην Πανορθόδοξον Σύνοδον’’... μὲ καθαρῶς σχολαστικο - προτεσταντικὴν θεματολογίαν... Τὸν τελευταῖον καιρὸν αὐτὸς ἔχει γίνει πηγὴ ἀναρχισμοῦ καὶ μηδενισμοῦ εἰς τὸν ὀρθόδοξον κόσμον. Οἱ Ἁγιορεῖται δικαίως τὸν ὀνομάζουν αἱρετικὸν καὶ ἀποστάτην εἰς τὰς ἐπιστολάς των, τὰς ἀπευθυνομένας πρὸς αὐτόν ἀνοικτῶς διὰ τοῦ Τύπου».

Αὐτὸς ὑπῆρξε κατὰ τὴν ἀμερόληπτη καὶ ἀκριβοδίκαιη κρίση τοῦ ἁγίου Ἰουστίνου ὁ Ἀθηναγόρας, ὁ σήμερα οἰκουμενιστικῶς ὑμνούμενος ὡς μεγάλος. Οἱ δικές του ἀπαράδεκτες κινήσεις μᾶς ἔχουν ὁδηγήσει στὸ φαινόμενο τῆς Πανθρησκείας σήμερα. Κι εἶναι γι᾿ αὐτὸν τὸν λόγο χρέος ἱερὸ ὅλων τῶν Ὀρθοδόξων νὰ μένουμε ἀνεπηρέαστοι ἀπὸ τὰ σύγχρονα οἰκουμενιστικὰ καὶ πανθρησκειακὰ παραληρήματα, προσκολλημένοι μέχρι θανάτου στὴν πίστη τῶν Πατέρων μας.”

Ορθότατες οι παρατηρήσεις του περιοδικού για τον ολέθριο ρόλο που διαδραμάτισε ο αείμνηστος Αθηναγόρας στην οικουμενιστική πορεία των διαλόγων με τους Παπικούς και τους άλλους αιρετικούς και αλλόθρησκους.

Είναι πραγματικά λυπηρόν ότι ορισμένοι παραγνωρίζουν το γεγονός ότι, αν ο αείμνηστος Πατριάρχης ζούσε για λίγο περισσότερο και συνέχιζε την ιδία πορεία, η ενότητα της Ορθοδοξίας θα είχε πληγεί ανεπανόρθωτα.

Προς τι επομένως οι λόγοι υπερβολικής τιμής σε ένα ιεράρχη που καταπρόδωσε τους όρκους της χειροτονίας του και προς ένα ηγέτη ο οποίος - με την οικουμενιστική πορεία του - οδήγησε την Εκκλησία κυριολεκτικά στο χείλος πανορθοδόξου σχίσματος;

Συγχαίρουμε θερμά τους σεβαστούς πατέρες και αγαπητούς αδελφούς που εκδίδουν το περιοδικό, οι οποίοι δίνουν πάντοτε το παρόν τους σε όλους τους αγώνες της Ορθοδοξίας εναντίον του Οικουμενισμού και των άλλων αιρέσεων.