ΚΑΤΑΠΕΛΤΩΔΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΤΟΝ ΠΑΠΙΚΟ "ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ" ΝΑΞΟΥ

ΚΑΤΑΠΕΛΤΩΔΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΤΟΝ ΠΑΠΙΚΟ “ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ” ΝΑΞΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟ

Του Παναγιώτη Τελεβάντου

=====

Πολύ θεολογική η απάντηση του Σεβ. Πειραιώς προς τον Παπικό Αρχιεπίσκοπο Τήνου κ. Νικόλαο.

Μέσα σε ελάχιστες παραγράφους συνοψίζει την ορθόδοξη διδασκαλία και εξηγεί για ποιο λόγο ο Παπισμός δεν είναι Εκκλησία, αλλά αίρεση.

Να ευχαριστήσουμε τον Αγιο Πειραιώς για τους αγώνες του για την Ορθόδοξη πίστη μας και να τον παρακαλέσουμε να συνεχίσει αταλάντευτος να στέκεται όρθιος επί των επάλξεων του χρέους, ως ορθόδοξος επίσκοπος - δηλαδή ως φρουρός της πίστεως.

Παρακολουθούμε με ιδιαίτερη θλίψη τις ατέλειωτες επιθέσεις που δέχεται ο Σεβασμιότατος Πειραιώς από όλες τις πλευρές.

Τους Οικουμενιστές, τους αντι - οικουμενιστές, τους Παπικούς και άλλους που θίγονται από την κριτική του ή που διαφωνούν με τις ενέργειές του ή επειδή είναι χολωμένοι επειδή ο Αγιος Πειραιώς δεν τους συμπεριέλαβε σε όσους παρασημοφόρησε την Κυριακή της Ορθοδοξίας.

Θα παρακαλέσουμε τον Σεβασμιότατο να αγνοήσει πλήρως ανθρώπους ανέντιμους που χρησιμοποιούν συστηματικά "δύο μέτρα και δύο σταθμά", οι οποίοι δεν έχουν κανένα δισταγμό να μετέλθουν ποταπές μεθόδους για να πλήξουν τους αντιπάλους τους και οι οποίοι θυμούνται τους Κανόνες, τα δόγματα, την ηθική και το δίκαιο μόνον όταν προσωπικά τους εξυπηρετεί και όταν προάγει τα συμφέροντά τους.

Δεν αναφέρομαι τόσο στους Παπικούς και στους άλλους αιρετικούς, ούτε καν στους Οικουμενιστές, οι οποίοι - φυσικώ τω λόγω - ενοχλούνται από τις ορθόδοξες θέσεις του Σεβασμιότατου, όσο σε ανθρώπους από τους οποίους ο Αγιος Πειραιώς έχει κάθε δικαίωμα να αναμένει, αν όχι αρωγή, τουλάχιστον όχι πισώπλατα μαχαιρώματα.

Μεταξύ αυτών ο σατανικός και σοβαρά παρανοικός Αρχιμανδρίτης Μελέτιος Βαδραχάνης, ο και συντάκτης των πλείστων άρθρων και σχολίων κατά του Αγίου Πειραιώς (με ψευδώνυμα ή ανώνυμα φυσικά πάντοτε, κατά την προσφιλή αυτού τακτική) και ο γνωστός Χριστέμπορας Αθανάσιος Σακαρέλλος, που αναμύρωσαν οι αιρετικοί και σχισματικοί Παλαιοημερολογίτες.

Και τα δύο αυτά υποκείμενα δυστυχώς προωθούνται από τον π. Θεόδωρο Ζήση και τον π. Βασίλειο Βολουδάκη, ο οποίος - έργω τε και λόγω - διδάσκει παποκαισαρικές πλάνες.

Παραθέτουμε στη συνέχεια αποσπάσματα της επιστολής του Σεβ. Πειραιώς που χωρίσαμε και τιτλοφορήσαμε αυαθάιρετα.

*****

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΤΟ ΠΑΠΙΚΟ “ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ” ΝΑΞΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟ*

=====

Ο Εκλαμπρότατος Αρχιεπίσκοπος των εν Τήνω, Νάξω και Αιγαίω Ρωμαιοκαθολικών κ. Νικόλαος στις 12/3/2012 εξέδωκε «ανοικτήν επιστολήν προς κάθε άνθρωπο καλής θελήσεως» όπως την επιγράφει, με την οποία ευγενώς μας επικρίνει όχι με θεολογικά επιχειρήματα όπως θα ανέμενε κανείς, αλλά με συναισθηματικές προσεγγίσεις επιδιδόμενος σε ένα κήρυγμα αγαπισμού και αποπειρώμενος να θεμελιώσει το συγκρητιστικό οικουμενισμό εν τη πράξει με ευγενείς ωραιολογίες, που «κνήθουν» τα ώτα των ακουόντων, αλλά που απέχουν παρασάγκας από την αλήθεια.

ΑΓΙΟΣ ΜΑΡΚΟΣ ΕΥΓΕΝΙΚΟΣ: ΟΙ ΛΑΤΙΝΟΙ ΕΚΤΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

________________

Ο ιερός Μάρκος ο Ευγενικός εις την επιστολή του «τοις απανταχού της γης» γράφει: «Προ χρόνων πολλών απεσχίσθη της Δυτικής Εκκλησίας, της Ρώμης φαμέν, το περιώνυμον άθροισμα εκ της των ετέρων τεσσάρων αγιωτάτων Πατριαρχών κοινωνίας, αποσχοινισθέν εις έθη και δόγματα της Καθολικής Εκκλησίας και των Ορθοδόξων αλλότρια» και συνεχίζει «Πόθεν ουν ημίν ανεφάνησαν όντες ορθόδοξοι οι δια τοσούτων χρόνων και τοσούτων πατέρων και διδασκάλων κριθέντες αιρετικοί;»

Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΔΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ή ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ

__________

Ο Ρωμαιοκαθολικισμός δεν έχει την αποστολική πίστη εφ’ όσον το filioque, η κτιστή χάρις, το πρωτείο ως προνόμιο παγκοσμίου δικαιοδοσίας, τα υπέρτακτα έργα, το καθαρτήριο αποτελούν βασικά και αδιαπραγμάτευτα δόγματά του.

Δεν έχει έγκυρα εισαγωγικά μυστήρια, ιερωσύνη και ευχαριστία, διότι έχει αποσχισθεί από την Καθολική Εκκλησία του Χριστού και ισχύει δι’αυτόν ο επικυρωμένος από την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο Α΄ Κανών του Μ. Βασιλείου ορίζων «οι της Εκκλησίας αποστάντες ουκ έτι έσχον την Χάριν του Αγίου Πνεύματος εφ’ εαυτούς· επέλιπε γαρ η μετάδοσις τω διακοπήναι την ακολουθίαν...απορραγέντες, λαϊκοί γενόμενοι, ούτε του βαπτίζειν, ούτε του χειροτονείν είχον εξουσίαν, ούτε ηδύναντο Χάριν Πνεύματος Αγίου παρέχειν, ης αυτοί εκπεπτώκασι».

Ο Ρωμαιοκαθολικισμός κατά τον Αγ. Γρηγόριο τον Θεολόγο δεν έχει αποστολική διαδοχή διότι η Ορθοδοξία του φρονήματος βεβαιώνει την Αποστολική διαδοχή και η κακοδοξία του φρονήματος την καταλύει: «Το μεν γαρ ομόγνωμον και ομόθρονον, το δε αντίδοξον και αντίθρονον· και η μεν προσηγορίαν, η δε αλήθειαν έχει διαδοχής», Αγ. Γρηγορίου Θεολόγου (Εις τον Μ. Αθανάσιον η , PG, 1089).

Ο ΠΑΠΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΟΚΕΝΤΡΙΣΜΟ ΤΟΥ

_______________

Ο Ρωμαιοκαθολικισμός δεν μπορεί να αποβάλη τον παποκεντρισμό του, παλαιότερο και νεώτερο γιατί τον έχει επισφραγίσει δια των αποφάσεων δέκα τριών δικών του «Οικουμενικών» Συνόδων.

Θυμίζουμε τις διακηρύξεις του «αγιοποιηθέντος» από τον Ρωμαιοκαθολικισμό Πάπα Ιωάννη Παύλου ΙΙ με την Εγκύκλιο Ut Unum Sint (1995) (10): «Η Καθολική Εκκλησία έχει την πεποίθηση ότι διατήρησε τη διακονία του διαδόχου του Αποστόλου Πέτρου, του Επισκόπου Ρώμης, που ο Θεός ίδρυσε “ως παντοτεινή και ορατή αρχή και θεμέλιό της ενότητας”» (παράγρ. 88).

Και, «Είμαι πεπεισμένος ότι έχω στο σημείο αυτό μία ιδιαίτερη ευθύνη... να βρίσκω μία μορφή άσκησης του πρωτείου, το οποίο, χωρίς ν’ αποποιηθώ με κανένα τρόπο την ουσία της αποστολής του, ν’ ανοίγεται σε μία νέα κατάσταση» (παράγρ. 95).

Ταυτόσημη άλλωστε είναι και η διακήρυξις του παπικού Πρωτείου από τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ΄ στό Φανάρι το 2006 και υπενθυμίζομε την οδηγία του Βατικανού του Ιουλίου 2007 με τις γνωστές «Απαντήσεις» με τις οποίες ο νυν Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ χαρακτήρισε «ελλειματικές» τις Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες επειδή δεν έχουν κοινωνία με τον δήθεν διάδοχο του Πέτρου.

Ο όσιος πατήρ ημών Ιουστίνος Πόποβιτς γράφει: «Το ορθόδοξο δόγμα, μάλλον δε το παν-δόγμα περί της Εκκλησίας, απερρίφθη και αντικατεστάθη δια του λατινικού αιρετικού παν-δόγματος περί του πρωτείου και του αλαθήτου του πάπα, δηλαδή του ανθρώπου. Εξ αυτής δε της παναιρέσεως εγεννήθησαν και γεννώνται συνεχώς άλλαι αιρέσεις: το Filioque, η αποβολή της Επικλήσεως, τα άζυμα, η εισαγωγή της κτιστής χάριτος, το καθαρτήριον πυρ, το θησαυροφυλάκιον των περισσών έργων...».

ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΠΕΡΙ ΑΚΤΙΣΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

______________

Οι προυποθέσεις που τίθενται βιβλικώς από τον Θεό Λόγο για την ενότητα και κοινωνία των εις Χριστό πιστευόντων κατά τα ανωτέρω, είναι η κοινή και αΐδιος δόξα του Τριαδικού Θεού. Εν άλλοις λόγοις η ενότητα του κτιστού ανθρώπου με τον άκτιστο Θεό Λόγο πραγματοποιείται μόνο με την άκτιστη θεοποιό ενέργεια και δόξα του Τριαδικού Θεού. Αλλ’ αυτή η θεοποιός δόξα παρέχεται δια του Χριστού εν Αγίω Πνεύματι, αποκλειστικά και μόνο στο μυστηριακό σώμα του Χριστού, την Εκκλησία.

Συγκεκριμένα αποκλείοντας την εμπειρία της άκτιστης Θείας Χάριτος και της Θεοποιού άκτιστης Δόξας αρνούνται ουσιατικά την κοινωνία κτιστού και ακτίστου, αρνούνται δηλαδή το μυστήριο της πραγματικής κοινωνίας Θεού και ανθρώπου, ως εκκλησιαστικό γεγονός. Αρνούνται στην πράξη την ίδια την έννοια της Εκκλησίας.

Κατά συνέπεια εφ’ όσον ο Ρωμαιοκαθολικισμός δεν αποδέχεται την περί ακτίστου χάριτος θεολογία, πράγμα που εκφράζεται θεσμικά και με το filioque δεν είναι εφικτή καμμία θεολογική Εκκλησιολογική και Αγιοπνευματική ενότητα μαζί του.