ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ,ΑΡΧΙΜ. Ι. ΚΩΣΤΩΦ,ΘΑΛΠΩΡΗ

 ΒΙΒΛΙΟΚΡΙΣΙΑ

Αρχιμ. Ιωάννου Κωστώφ, Θαλπωρή, Σώματα ασφαλείας και Πνεύματα ασφαλείας, Διαχρονικό ημερολόγιο, εκδ. Άγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Ωρωπός 202, σσ. 276.

Του θεολόγου κ. Α. Κυριακού

=====

 

Μας φέρνει στο μυαλό τον χρόνο που έρχεται, το 2022, ο καλός ποιμένας π. Ιωάννης Κωστώφ. Ένα ακόμη διαχρονικό ημερολόγιό του, με 366 αναφορές, βρίσκεται μπροστά μας. Κι αυτή τη φορά οι μικρές ιστορίες και τα αποφθέγματα που συνέλλεξε με πολλή υπομονή και που κυμαίνονται από δυό γραμμές μέχρι και δώδεκα σελίδες είναι αξιοπρόσεκτες και σημαντικές. 

Διαβάζει κανείς συγκινητικές ιστορίες σχετικές με τους νεομάρτυρες της Ρωσίας επί κομμουνισμού, βλέπει διηγήσεις για τους Γέροντες της ερήμου, αποσπάσματα από την αγία Γραφή κ.ο.κ. 

Υπάρχουν ακόμη και λίγες ρήσεις κακών κι ασεβών ανθρώπων που σχολιάζονται όπως πρέπει  από τον  συγγραφέα. Δηλαδή μόλις τις παρουσιάζει γράφει προειδοποιητικά. 

Προσοχή! Δηλητήριο! 

Ο γράφων στάθηκε ιδιαιτέρως σε διηγήσεις σύγχρονων Αγίων, όπως του Αγίου Ιακώβου του εν Ευβοία. Μία κυρία εξομολογήθηκε στον Άγιο και ακολούθως πήγε στο ναό για να προσκυνήσει. Ξάφνου βλέπει ένα νέο να κάθεται πάνω στην αγία τράπεζα. Του βάζει τις φωνές και με επιτακτικό ύφος τον διατάζει να φύγει από εκεί. Εκείνος τότε της αποκάλυψε μια αμαρτία που δεν είχε αναφέρει στην εξομολόγηση.

-Κι εσύ ποιος είσαι; ρώτησε τρέμοντας. -Εγώ είμαι αυτός που θα πάρης αύριο, είπε κι εξαφανίστηκε(229).

Κι ένα άλλο, πολύ χαρακτηριστικό: Ο όσιος Παπουλάκης (Ιωακείμ ο Ιθακήσιος) πήγε σ' ένα σπίτι και ζήτησε κρασί για κάποια λεχώνα που είχε άσχημη γέννα.

 

«-Δεν έχω παππούλη μου, απάντησε η νοικοκυρά. Ο Άγιος ξεκίνησε να φύγει. Τη στιγμή που διάβαινε το κατώφλι της αυλής- ώ του θαύματος- ακούστηκε από το κατώι του σπιτιού ένας δυνατός κρότος από βαρέλι που έσπασε! 

Αμέσως το κρασί άρχισε να χύνεται κάτω από την πόρτα…-Παππούλη, παππούλη πάει το κρασί μου.

- Μη φωνάζεις κυρά μου, μην  ταράζεσαι. Ούτε είχες, ούτε κι έχεις, απάντησε ο Άγιος» (287). 

Ο καλός λευίτης με το παρόν του πόνημα επιμένει να ταράζει τα λιμνάζοντα νερά, κράζει και βοά, ξυπνάει συνειδήσεις, σπέρνει απλόχερα. Ρίξτε του μια ματιά. Αποκλείεται να βγείτε ζημιωμένοι.